เราคบกับแฟนมาได้ปีครึ่ง ชีวิตคู่ดำเนินไปแบบเรียบง่าย ต่างคนต่างยุ่งและทำงานเยอะด้วยกันทั้งคู่ จนฝ่ายชายบอก เราเลิกกันเถอะ
เราร้องไห้ เป็นบ้าเป็นบอ ขอร้องก้มกราบให้ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่ก็ไม่มีประโยชน์
เราร้องไห้ เป็นอาทิตย์ โทษตัวเองต่างๆนาๆ ว่าถ้าเราดูแลเขาดีกว่านี้มันคงไม่ทำให้ความรักจืดจางลง
เราพยายามหน้าด้าน ทำดีต่างๆนาๆ ทำกับข้าวไปให้ ซื้อไรไปให้ปกติ จนเขาถามว่าทำแบบนี้ไม่เหนื่อยบ้างหรอ
ยอมไม่เป็นตัวของตัวเองเพื่อให้เขากลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่สุดท้ายเราก็ยอมแพ้ ยอมปล่อยเขาไป
วันนึงเราไปหาเขา ในที่สุดเขาก็บอกความจริงว่า ที่เขาเปลี่ยนไปเพราะเขาไปจีบน้องคนนึงในอินสตาแกรม เด็กกว่าเรา 6-7 ปีเลยมั้ง
ซึ่งมันเป็นไปอย่างที่เราคาดเดาไว้แต่แรกไม่มีผิด เขาเลือกผู้หญิงคนใหม่ ไม่อยากคบซ้อนเลยต้องบอกเลิกเรา
สถานการณ์ตอนนั้น ถามว่าโกรธเขาไหม อยากตบเขาไหม
เปล่าเลย ไม่เคยโกรธเขาเลย แต่โกรธตัวเองมาก เพราะเราไม่ได้เป็นอย่างที่เขาต้องการอยากให้เป็น บอกยินดีกับเขาขอให้เขามีความสุขกับรักครั้งใหม่
ผ่านมา 4 วัน เขาก็นัดกินข้าว ซึ่งเราก็ได้ ในระหว่างกินข้าวน้องเขาก็โทรมา ถามว่าเจ็บไหม เจ็บนะ แต่พยายามจะไม่ร้องไห้ให้เขาเห็น
ได้แต่ยิ้มแล้วบอกเขาว่า รับโทรสับได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ
เราควรเริ่มต้นใหม่ เปิดโอกาสให้คนอื่นเข้ามาดีกว่าไหม หรือ ควรรอให้เขากลับมา เพราะใจยังลืมเขาไม่ได้จริงๆได้แต่คาดหวังให้เขากลับมาทุกวัน
ถึงคุยเป็นเพื่อนก็ยังดีกว่าที่เขาจะหายไป
ความรักจืดจาง หรือ เพราะมือที่สามเข้ามาแทรกแซง
เราร้องไห้ เป็นบ้าเป็นบอ ขอร้องก้มกราบให้ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่ก็ไม่มีประโยชน์
เราร้องไห้ เป็นอาทิตย์ โทษตัวเองต่างๆนาๆ ว่าถ้าเราดูแลเขาดีกว่านี้มันคงไม่ทำให้ความรักจืดจางลง
เราพยายามหน้าด้าน ทำดีต่างๆนาๆ ทำกับข้าวไปให้ ซื้อไรไปให้ปกติ จนเขาถามว่าทำแบบนี้ไม่เหนื่อยบ้างหรอ
ยอมไม่เป็นตัวของตัวเองเพื่อให้เขากลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่สุดท้ายเราก็ยอมแพ้ ยอมปล่อยเขาไป
วันนึงเราไปหาเขา ในที่สุดเขาก็บอกความจริงว่า ที่เขาเปลี่ยนไปเพราะเขาไปจีบน้องคนนึงในอินสตาแกรม เด็กกว่าเรา 6-7 ปีเลยมั้ง
ซึ่งมันเป็นไปอย่างที่เราคาดเดาไว้แต่แรกไม่มีผิด เขาเลือกผู้หญิงคนใหม่ ไม่อยากคบซ้อนเลยต้องบอกเลิกเรา
สถานการณ์ตอนนั้น ถามว่าโกรธเขาไหม อยากตบเขาไหม
เปล่าเลย ไม่เคยโกรธเขาเลย แต่โกรธตัวเองมาก เพราะเราไม่ได้เป็นอย่างที่เขาต้องการอยากให้เป็น บอกยินดีกับเขาขอให้เขามีความสุขกับรักครั้งใหม่
ผ่านมา 4 วัน เขาก็นัดกินข้าว ซึ่งเราก็ได้ ในระหว่างกินข้าวน้องเขาก็โทรมา ถามว่าเจ็บไหม เจ็บนะ แต่พยายามจะไม่ร้องไห้ให้เขาเห็น
ได้แต่ยิ้มแล้วบอกเขาว่า รับโทรสับได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ
เราควรเริ่มต้นใหม่ เปิดโอกาสให้คนอื่นเข้ามาดีกว่าไหม หรือ ควรรอให้เขากลับมา เพราะใจยังลืมเขาไม่ได้จริงๆได้แต่คาดหวังให้เขากลับมาทุกวัน
ถึงคุยเป็นเพื่อนก็ยังดีกว่าที่เขาจะหายไป