มันเริ่มจากตอนคบกันเหมือนเขาลังเลกับเราทุกเรื่องเหมือนเขาให้เป็นอะไรก็ดันยอมไปหมด(ตอนนั้นเรายังไม่รู้สึกมาก) แต่เขามาเปลี่ยนใจเราได้อยากที่จะเปิดใจคุยกันจริงจังหลังจากคบเป็นปีก็มีไปไหนบ้างกินข้าวปกติ แต่หลังมาไม่มีเวลาว่างขอแค่มานั่งกินข้าวด้วยกันมันก็ดีอะแต่ไม่มีเลยนะทั้งที่อยู่กันแค่นี้เปิดตัวไม่ต้องพูดถึงเลยแต่เราว่าที่ผ่านมามันเป็นการต้องทำไม่ใช่อยากทำมีความรู้สึกกับเขามากขึ้นด้วยมั้งเหมือนจะรักเขาต้องการนั้นนี้จากเขา ทะเลาะกันเราบอกอยากให้มันดีกว่านี้อะ เราช่วยกันทำให้รักมันดีขึ้นได้ไหมเขาบอกมันได้แค่นี้อะให้ทำไง อะสรุปทุกข์ใจเองคาดหวังมากไปจนทำให้ต้องออกมาวันที่ออกมาคิดว่ามันคงดีกว่าที่จะต่างคนต่างไป เวลาผ่านเกือบสองเดือนมันแย่กว่าเดิมคิดถึงแต่เขาต้องกลับไปเป็นเหมือนเดิมหรอหรือต้องยอมในสิ่งที่เขาให้แค่นั้นเพื่อมีเขาต่อ เขาบอกว่ารักตลอดนะรักยังไงไม่คิดรักษากันเลยอะแต่ให้เดินหน้าต่อไปตอนนี้ก็ไม่ไหว เห้ออเหนื่อยใจกับตัวเองTT
คิดถึงคนที่ไม่ควรคิดถึง