ครอบครัว การใช้ชีวิต

สวัสดีค่ะ....พี่น้องพันทิป

                      มีเรื่องครอบครัวจะปรึกษาค่ะ หรือไม่ใช่ครอบครัวก็ไม่แน่ใจนะคะ คืออย่างนี้ค่ะ ความเป็นมาคร่าวๆของเรื่องราวก็คือเราเป็นคนขาดความรัก ความอบอุ่นจากครอบครัวค่ะ
แม่เสียไปตอนอายุ 3 ขวบค่ะ มีพี่ชาย 1 คน พ่อมีครอบครัวใหม่ พี่ชายอาศัยและเติบโตมากับยาย เราอยู่กับพ่อและแม่เลี้ยงจนอายุ 18 19 ปี (เรียนจบ ปวช.)
ตลอดเวลาเราก็คือเด็กคนนึงที่ต้องการการดูแลเอาใจใส่จากครอบครัว แต่ก็จะไม่ได้รับสักเท่าไรคะ แม่เลี้ยงเขามักจะทำร้ายเราด้วยกริยา และคำพูด อยู่เป็นประจำ เราก็เป็นเด็กนะคะตอนนั้นทำอะไรไม่ได้ ไม่เข้าใจเรื่องราว ก็ได้แต่นอนร้องไห้คนเดียวทุกวัน ทุกคืน คือ มันเจ็บปวดนะคะ สุดท้ายก็ตามระเบียบค่ะ จบ ปวช.เราทำงานดุแลตัวเอง 100 % ส่งตัวเองเรียน ทำงานแต่ก้คือไม่ได้อยู่ไกลจากครอบครัวของพ่อ เราก็ติดต่อกัน เขามักจะพูดถึงสิ่งลบๆๆให้เราฟังเสมอ
เช่น โน่น นี่ ไม่ดี การงาน การเงิน การใช้ชีวิตของเขา แต่ซึ่งเป็นตรงข้ามกับความจริงกายภาพที่เรา ที่ชาวบ้านเห็น ที่เขาทำ จนเราระอา ไม่อยากไปเจอ ไม่อยากสู้หน้าเลยค่ะ เจอแล้วมันเจ็บ มันปวดหัวใจเหลือเกิน

ตอนนี้ก็เช่นกัน....เขา(ก็คือพ่อ) ทำให้เราน้อยใจและเสียใจอีกแล้วค่ะ (ขอใช้คำนี้นะคะ)เขามีมากขึ้น  แต่เขก้ยังไม่คิดบอกเรา ไม่คิดถึงเรา จริงๆก็ไม่ใช่ครั้งแรกนะคะ เป็นแบบนี้ตลอด เราไม่ได้อยากได้อะไรจากเขานะคะ แค่แบบเราเป็นลูก เราอยากจะรู้ จะเข้าใจว่าเขารักเราบ้างรึป่าว เขาลืมลูกคนนี้ไปรึยัง

เราเคยขอช่วยเหลือจากเขานะคะ แต่ก็โดนปฏิเสธ เราน้อยใจ เจ็บใจ เสียใจมาก เรื่องที่ขอก็เป็นเรื่องที่เขาช่วยได้ อะไรอย่างนี้ค่ะ...
เรื่องแม่เลี้ยงเราไม่พูดถึงนะคะ เราเข้าใจที่เขาทำ เราไม่ใช่ลูก ไม่ใช่อะไรของเขา เขาจะเกลียดจะไม่ชอบเรา ก็คงไม่แปลกอะไร แต่หัวใจคนที่เป็นพ่อ เราไม่เข้าใจค่ะ ชีวิตเราเหนื่อยมาก เหนื่อยต้องดูแลตัวเอง เหนื่อยกับสิ่งที่ขาดไป หัวใจเรามันจะสลายแล้วค่ะ

#ที่มาเขียนกระทู้วันนี้ ไม่ได้อยากได้อะไรจากเขาหรอกนะคะ แต่อยากรู้ว่าจะมีชีวิตต่อไปแบบไหนให้มีความสุขได้ โดยที่ไม่ต้องคิดถึงเรื่องราวที่มันฝังในจิตใจ จะต้องทำยังไงคะ ไม่แคร์ กระด้าง ก้าวร้าว หรือยังไง

#อยากจะมีชีวิตที่ดีค่ะ ทุกวันที่หายใจไม่เคยใช้ชีวิตแบบแย่ๆเลย ไม่เคยทำตัวไม่ดี ถึงจะโดนทำร้าย จะเจ็บ จะปวด แค่ไหน แต่พลังมันค่อยๆหายไป ไม่มีกำลังใจสู้แล้ว

#นึกน้อยใจ อิจฉาคนอื่นนะคะ ที่เขาเติบโตมากับความรักของพ่อแม่ ถึงเขาจะไม่รวย ไม่มี เงินทอง แต่มันก็ดูมีค่า มีความสุข มากเลยค่ะ

ขอบนะคะที่มาอ่านพิมพ์ไปก็ร้องไห้ไห้ไปค่ะ จะออกแนวระบายหน่อยนะ แต่ก้เป็นที่พึ่งให้ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ