คือที่บ้านเราไม่เคยจะเชื่อใจเราเลย ทั้งๆที่เราพยายามทำดีทุกอย่าง คือเราเป็นคนที่เรียนดีระดับหนึ่งเลย แต่ก็ไม่ได้มุ่งมั่นตั้งใจเรียนถึงขั้นเนิร์ดนะ แต่คะแนนสอบเราก็ไม่เคยแย่ เกรดไม่เคยตก เวลาเจออะไรแต่ละวันเราเล่าให้ที่บ้านฟังทุกเรื่อง ทุกเรื่องที่เจอเลย แล้วคือเราเป็นผู้หญิง ก็มีทาลิปกลอส ทาแป้งบ้าง จะให้หน้าสดออกจากบ้านมันก็คงไม่ดีอะ แต่ที่บ้านก็ชอบคิดตลอดว่าเราจะแก่แดด นอกลู่นอกทาง ทั้งๆที่คนคุยๆเรายังไม่มีเลยสักคน ถ้ามีใครเข้ามาเราก็เล่าตลอด เราชอบใครปลื้มใครเรายังเล่าอะ แต่เขาก็ยังไม่ไว้ใจ แค่เพราะเมื่อก่อนพี่ของเราเคยแอบหนีเที่ยวกับแฟน เราไม่เข้าใจเลย ทั้งที่เราก็พยายามทำตัวดีๆตลอด แต่เหมือนดีแค่ไหนก็ไม่พอ เราอาจไม่ได้เลิศเลอ แต่เราก็พยายามทำให้ดีแล้ว ทำไมเขาไม่เคยไว้ใจเราเลยล่ะ น้อยใจมากๆเลยค่ะ เหมือนทำดีแค่ไหนก็ยังไม่พอ
เคยน้อยใจคนในครอบครัว เพราะเขาไม่เคยเชื่อใจเราไหมคะ