สวัสดีค่ะ นี้เป็นการเขียนกระทู้ครั้งแรกของนิ หลังจากที่ได้ติดตามอ่านกระทู้ในพันทิป
นิ อายุ 28 ปี ค่ะ แต่งงานมาได้2-3 ปีล่ะ มีลูก1 คน ก่อนแต่งนิ มีห้องพักพนักงานอยู่ค่ะ ส่วนสามีก้อไปๆมาๆระหว่างห้องนิกับบ้านเค้า เพราะไม่ไกลจากใกล้
เดิมนิเป็นคนชอบตื่นสาย ไปทำงานก็ตื่นประมาณ 7.30 น. ไม่ได้ทำกับข้าวเช้าเพราะสามีตอนเช้า ตื่นมาก็รีบกลับบ้านไปอาบน้ำแต่งตัวที่บ้านเค้ากินข้าวที่บ้านเค้า เราเลยไม่ได้ตื่นมาทำกับข้าว แต่ถ้าตอนเย็นก้อมีมั้งนี้คือก่อนมีลูกนะค่ะ พอมีลูกก้อได้ย้ายไปอยู่บ้านสามี แม่เค้ากับเตี่ย ก็ดีนะค่ะ บ้านเค้าพื้นฐานเป็นคนตื่นเช้าและนอนเร็วเพราะเค้าทำสวนมะนาวด้วย คือนิก็มีงานประจำทำอยู่นะค่ะ เดือน1 จะหยุดได้ 2 วันถ้าไม่หยุดก้อมีโบนัสให้ หรือปกติก้อไม่มีวันหยุดเลย สามีก็เช่นกัน ทำงานทุกวัน แม่สามีก็เป็นคนเลี้ยงลูกให้ ถ้าเค้ามีเก็บมะนาวเราไม่ได้ช่วยเค้าเพราะเราก็มีงานประจำอยู่แล้ว คือปัญหามาจากสามีอยากให้เราตื่นให้เช้าเพื่อให้มาช่วยแม่ทำกับข้าว ที่บ้านเค้าจะตื่นเร็ว บ้างที่ก็ตี 4จะตี5 บ้างวันก็ ตี5 กว่า แล้วแต่แม่ แต่แม่ก็ไม่เคยเรียกนะค่ะ คือเราก้อรอฟังเค้ากับเปิดตู้เย็น เอาถ้าตื่นทันก้อไปช่วย ถ้าไม่ทันก้อไม่ได้ช่วย แต่มีช่วงหลังๆที่เราเริ่มเหนื่อย จากทำงาน เพราะทำทุกวันและกลับจากทำงานก็เป็นคนเลี้ยงลูกต่อจากแม่สามี ไปทำงาน8.00 น.กลับทำงาน17.00น . แบบนี้ทุกวัน ไม่มีไปไหนกับเพื่อนหรือกลับช้า นิอยู่บ้านเค้าไม่เคยจุ้นจ้าน ไม่เคยพูดหรือเถียง เรื่องขโมยหยิบของไม่มี เหล้าเบียร์ไม่ดื่ม ไม่เคยพูดจาไม่เพราะ อยากกินอะไรไม่เคยบอกแม่เค้าเลยเกรงใจ ไม่ทำเองก็ซื้อกินเอา บ้านเค้าจะนอน 2ทุ่ม เรากับสามี จะนอนประมาณ 4ทุ่มเพราะลูกไม่นอน และชอบตื่นกลางดึก จึงช่วงหลังๆไม่ได้ตื่นมาช่วยแม่ทำกับข้าว ก็รู้สึกเกรงใจนะ แต่แบบไม่ไหวจริงๆ สามีก้อแบบอยากให้ช่วยแม่ทำกับข้าว แต่สำหรับเราคิดว่าเรื่องอื่นเราก็ทำแต่แค่ไม่ช่วยทำกับข้าวสักอย่างได้มั้ย หรือแบบนี้เราคิอสะไภ้ไม่ดีหรือป่าว ขอโทษนะค่ะถ้าอ่านแล้วงงคือเขียนเป็นครั้งแรกอะค่ะ แล้วสำหรับเพื่อนคิดว่าไงกะบคำว่าสะไภ้ที่ดีค่ะ ออเรากับสามีใช้กระดป๋าตังแยกกันนะค่ะส่วนใหญ่เราใช้เงินตัวเองซื้อพ่อแม่เราก็ส่งเองตลอด สามีก้อจ่ายส่วนรับผิดชอบของเค้า คือเราไม่ใช้ภาระเค้าแน่นอนค่ะ
ลูกสะไภ้ที่ดีเป็นแบบไหน
นิ อายุ 28 ปี ค่ะ แต่งงานมาได้2-3 ปีล่ะ มีลูก1 คน ก่อนแต่งนิ มีห้องพักพนักงานอยู่ค่ะ ส่วนสามีก้อไปๆมาๆระหว่างห้องนิกับบ้านเค้า เพราะไม่ไกลจากใกล้
เดิมนิเป็นคนชอบตื่นสาย ไปทำงานก็ตื่นประมาณ 7.30 น. ไม่ได้ทำกับข้าวเช้าเพราะสามีตอนเช้า ตื่นมาก็รีบกลับบ้านไปอาบน้ำแต่งตัวที่บ้านเค้ากินข้าวที่บ้านเค้า เราเลยไม่ได้ตื่นมาทำกับข้าว แต่ถ้าตอนเย็นก้อมีมั้งนี้คือก่อนมีลูกนะค่ะ พอมีลูกก้อได้ย้ายไปอยู่บ้านสามี แม่เค้ากับเตี่ย ก็ดีนะค่ะ บ้านเค้าพื้นฐานเป็นคนตื่นเช้าและนอนเร็วเพราะเค้าทำสวนมะนาวด้วย คือนิก็มีงานประจำทำอยู่นะค่ะ เดือน1 จะหยุดได้ 2 วันถ้าไม่หยุดก้อมีโบนัสให้ หรือปกติก้อไม่มีวันหยุดเลย สามีก็เช่นกัน ทำงานทุกวัน แม่สามีก็เป็นคนเลี้ยงลูกให้ ถ้าเค้ามีเก็บมะนาวเราไม่ได้ช่วยเค้าเพราะเราก็มีงานประจำอยู่แล้ว คือปัญหามาจากสามีอยากให้เราตื่นให้เช้าเพื่อให้มาช่วยแม่ทำกับข้าว ที่บ้านเค้าจะตื่นเร็ว บ้างที่ก็ตี 4จะตี5 บ้างวันก็ ตี5 กว่า แล้วแต่แม่ แต่แม่ก็ไม่เคยเรียกนะค่ะ คือเราก้อรอฟังเค้ากับเปิดตู้เย็น เอาถ้าตื่นทันก้อไปช่วย ถ้าไม่ทันก้อไม่ได้ช่วย แต่มีช่วงหลังๆที่เราเริ่มเหนื่อย จากทำงาน เพราะทำทุกวันและกลับจากทำงานก็เป็นคนเลี้ยงลูกต่อจากแม่สามี ไปทำงาน8.00 น.กลับทำงาน17.00น . แบบนี้ทุกวัน ไม่มีไปไหนกับเพื่อนหรือกลับช้า นิอยู่บ้านเค้าไม่เคยจุ้นจ้าน ไม่เคยพูดหรือเถียง เรื่องขโมยหยิบของไม่มี เหล้าเบียร์ไม่ดื่ม ไม่เคยพูดจาไม่เพราะ อยากกินอะไรไม่เคยบอกแม่เค้าเลยเกรงใจ ไม่ทำเองก็ซื้อกินเอา บ้านเค้าจะนอน 2ทุ่ม เรากับสามี จะนอนประมาณ 4ทุ่มเพราะลูกไม่นอน และชอบตื่นกลางดึก จึงช่วงหลังๆไม่ได้ตื่นมาช่วยแม่ทำกับข้าว ก็รู้สึกเกรงใจนะ แต่แบบไม่ไหวจริงๆ สามีก้อแบบอยากให้ช่วยแม่ทำกับข้าว แต่สำหรับเราคิดว่าเรื่องอื่นเราก็ทำแต่แค่ไม่ช่วยทำกับข้าวสักอย่างได้มั้ย หรือแบบนี้เราคิอสะไภ้ไม่ดีหรือป่าว ขอโทษนะค่ะถ้าอ่านแล้วงงคือเขียนเป็นครั้งแรกอะค่ะ แล้วสำหรับเพื่อนคิดว่าไงกะบคำว่าสะไภ้ที่ดีค่ะ ออเรากับสามีใช้กระดป๋าตังแยกกันนะค่ะส่วนใหญ่เราใช้เงินตัวเองซื้อพ่อแม่เราก็ส่งเองตลอด สามีก้อจ่ายส่วนรับผิดชอบของเค้า คือเราไม่ใช้ภาระเค้าแน่นอนค่ะ