คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเรามีแฟนเป็นพ่อม่ายลูกติดซึ่งลูกเขาเป็นผู้ชายและเขาเลี้ยงลูกเอง(ลูกอายุ1ขวบกว่า)เรากับเขาห่างกัน7ปีเขาเลิกกับแม่ของลูกได้ประมาณ5-6เดือนได้แล้วก่อนจะมาคบกับเราแต่เขาก็ยังติดต่อกันอยู่ตลอดเราก็รับได้คุยกันมาประมาณอาทิตนึงเขาก็ขอเราเป็นแฟนเราก็ตกลงแต่เราก็ต้องห่างกันเพราะเราต้องไปเรียนแต่ก็คุยกันทุกวันไม่มีปัญหาอะไรจนวันนึงเขามาบอกเราว่าเดี๋ยวแม่ของลูกเขาจะมารับลูกไปอยู่ด้วยเราก็โอเคระหว่างนั้นเขาก็เครียดมากกลัวแม่ของลูกจะเอาลูกไปเเล้วดูแลได้ไม่ดีเท่าเขาแล้วเขาก็บอกว่ามีอีกอย่างนึงที่ยังไม่ได้บอกเราคือเขากับแม่ของลูกเขาจดทะเบียนสมรสกันด้วยความรู้สึกตอนนั้นอึ้งพูดไม่ออกแล้ววันที่เรากลัวก็มาถึงอยู่ๆเขาก็พูดขึ้นมาว่าถ้าวันนึงเราเลิกกันละเราอึ้งมากพูดไม่ออกเพราะตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยเลิกกันเลยมีแต่เราที่บอกเลิกเขาแต่เขาไม่ยอมเลิกเพราะเขาไม่ค่อยมีเวลาว่างให้เราเราคบกันมา2เดือนเกือบ3เดือนแต่ความรู้สึกเหมือน2-3ปีเลยเรารู้สึกผูกพันธ์กับเขามากคบกันเขาไม่มีข้อเสียเลยอาจจะมีแต่เขาไม่ค่อยมีเวลาให้เพราะเขาทั้งทำงานทั้งเลี้ยงลูกเองแต่เขาจะแบ่งเวลาคุยกับเราทุกวันแต่เขาก็บอกกับเราตลอดว่าเขาไม่มีใครหรอกเพราะทำแต่งาน จนวันนึงเขาบอกเราว่าแม่ของลูกเขากำลังไปหาเขาถึงพรุ่งนี้เราอึ้งมากพูดไม่ออกเพราะตั้งแต่คุยกันแรกๆเราก็กลัวเรื่องนี้มาตลอดเขาบอกกับเราตลอดทั้งคนรอบข้างเขาและเราว่าเขารักลูกมากถ้าไม่มีลูกเขาอยู่ไม่ได้แล้วแม่ของลูกของเขาบอกว่าถ้าอยากอยู่กับลูกให้กลับไปคบกับเขาแต่ถ้าไม่กลับไปคบกับเขาก็จะไม่ได้อยู่กับลูกและเขาก็บอกเลิกเราเพื่อจะกลับไปอยู่กับแม่ของลูกเขาและจะได้อยู่ใกล้ๆลูก เราควรทำยังไงดีคะเรายังทำใจไม่ได้เลย
แฟนเรากลับไปคบกับแม่ของลูก