ถ้าเรารักผู้ชายคนนึงมากๆเค้าก้อไม่ใช่คนรวยอะไรแต่เค้าทำให้เรามีความสุขตัวเค้าอดได้แต่เค้าไม่ให้เราอดแถมทำดีกับครอบครัวเราทุกอย่างเค้าเอาเงินมาหมั้นแล้วกับเราแต่บ้านเราก้อค่อนข้างมีฐานะแม่เราเรียกไป เงินห้าแสนทอง5บาทแต่เค้าก้อไม่มีมาเนื่องจากเศรษฐกิจเปนแบบนี้แต่เค้าก้อพยายามไปกู้หนี้ยืมสินมาแต่เค้าก้อนึกถึงเราถ้ามีเงินมาให้แม่เราแต่ถ้าเราไปยุด้วยมันจะเปนหนี้พาเราไปลำบากจนมาถึงวันที้องเอาเงินให้แม่ไม่มีมาให้แม่ถามหน่อยค่ะแม่ยื่นคำขาดให้เราเลิกคุยเลิกยุ่งบล้อคทุกอย่างแล้วเวลาที่ผ่านมาที่พี่ดูแลมาตลอดมันดีมากดีมากจนมันตัดใจยากดีมากจนเราไม่เคยมี ผช คนไหนมาทำให้
แบบนี้เราอายุ 17 พี่เค้า 32 พี่เค้าก้อว่าถึงเค้าต้องดูแลเราจิงๆเค้าก้อจะส่งเราเรียนจนจบเค้าเปนห่วงเราทุกๆอย่างทั้งเราไม่สบายเรารถล้มเราถอดเล้บต่อไม่ได้ก้อดูแลเราทุกๆอย่างถึงวันนี้แม่ให้เราตัดพี่เค้าบอกว่าถ้าเราเลือกพี่เค้าก้อไม่มีแม่ถ้าเปนทุกคนทุกคนจะทำยังไงไม่ใช่ว่าเราไม่รักแม่แต่เราก้อโตพอที่เราจะคิดเองได้แล้วหลายๆอย่างที่ผ่านมาเราเกบกดตลอดไม่ได้ออกไปไหนเหมือนวัยรุ่นคนอื่นวันๆเอาแต่ทำงานบ้านดูแลน้องเราก้อทำเต้มที่แล้วเราจะเลือกเดินออกไปดีไหม
ช่วยอ่านกันหน่อยน่ะค่ะ
แบบนี้เราอายุ 17 พี่เค้า 32 พี่เค้าก้อว่าถึงเค้าต้องดูแลเราจิงๆเค้าก้อจะส่งเราเรียนจนจบเค้าเปนห่วงเราทุกๆอย่างทั้งเราไม่สบายเรารถล้มเราถอดเล้บต่อไม่ได้ก้อดูแลเราทุกๆอย่างถึงวันนี้แม่ให้เราตัดพี่เค้าบอกว่าถ้าเราเลือกพี่เค้าก้อไม่มีแม่ถ้าเปนทุกคนทุกคนจะทำยังไงไม่ใช่ว่าเราไม่รักแม่แต่เราก้อโตพอที่เราจะคิดเองได้แล้วหลายๆอย่างที่ผ่านมาเราเกบกดตลอดไม่ได้ออกไปไหนเหมือนวัยรุ่นคนอื่นวันๆเอาแต่ทำงานบ้านดูแลน้องเราก้อทำเต้มที่แล้วเราจะเลือกเดินออกไปดีไหม