เบื่อมากกับปัญหาชีวิตคู่แบบเดิมๆ
กินไรดี??ไปไหนดี?? แต่พอบอกอยากจะกินนั่น,อยากไปนี่
แล้วคุณเธอก็จะบอกว่า"ไม่เอาาาเบื่อแล้ว" "ไม่มีที่อื่นแล้วหรอ" "วันนี้เค้าไม่อยากกิน"
แล้วก็มีประโยคตามหลังมาว่า..."ไปนี่กันดีกว่า" กินนี่กันดีกว่า"
แล้วจะถามให้หงุดหงิดทำไมตั้งแต่แรก??!!!
อยากกินไร อยากไปไหน บอกมาเล้ยย
ไม่ต้องมาแกล้งถามทั้งๆที่มีที่ๆจะไป,มีของที่อยากกินอยู่ในใจอยู่แล้ว
เพราะเมื่อไรที่ผู้ชายอย่างเราปฏิเสธ แล้วคุณเธองอนกลับ
อยากจะบอกตรงนี่เลยว่า ผมนี่หงุดหงิดหัวเสียอย่างมาก!!
ไหนๆก็บ่นแล้วขออีกเรื่องล่ะกัน...
เรื่องเที่ยวตปท ขอให้เพลาๆลงก่อน เพราะผมเบื่อมากเวลาคุณเธอจะไปเที่ยวแต่ละที
จะต้องมีชุดใหม่ตลอด แล้วก็มาบ่นว่าบ้านรก!!
ไอที่รกอ่ะไม่ใช่บ้านหรอก แต่เป็นบรรดาเสื้อผ้า,ชุดชั้นใน,กางเกง,ชุดเดรสและอีกหลายๆเครื่องแต่งของคุณเธอ
และพอจะเที่ยวที่ไร ลำบากทรัพย์ผมอีก ทำงานแต่ละเดือนแทบจะไม่ได้ใช้เงินของตัวเองเลย
รถก็ต้องผ่อน,ค่าน้ำ,ค่าไฟอีก พ่อแม่อีก คิดแต่จะเอาความสุขเข้าตัวอยู่คนเดียวไม่ไหวนะ
ผมอ่ะรักคุณเธอนะ...แต่เวลาจะทำอะไรช่วยคิดนิดนึง
รถที่อยากได้อ่ะมันคือตัวคุณเธอเองไม่ใช่หรอ??
แล้วสุดท้ายทำไมกลายเป็นผมที่ต้องมานั่งรับผิดชอบ???!!!
งานที่ผมทำก็ใช่ว่าแต่ละเดือนจะมีกินมีเหลือใช้นะ
และสิ่งที่ผมสงสัยมากที่สุดคือคุณเธอไม่มีภาระอะไรที่ต้องจ่ายสักเท่าไรในแต่ละเดือน(หรือผมไม่รู้เอง)
แต่เวลาเดือนไหนผมเดือดร้อน เอ่ยปากขอยืมทีไร คุณก็จะงอนผมทุกที
กลับกลายว่าผมเป็นคนผิดที่ไม่ยอมหมุนเงินให้พอใช้!!???
บอกตามตรงว่าผมเครียดนะ แต่ไปพูดกับใครไม่ได้ เพราะไม่อยากให้คนอื่นมองว่าคุณเธอไม่ดี
ทำได้แค่เออออ อืมกับตัวเอง บอกกับตัวเองว่ามันคงเป็นหน้าที่....
ผมหวังว่าสักวันนึงคุณเธอจะคิดได้บ้างนะ...
เคยมั้ยที่อยู่เฉยๆก็กลายเป็นคนผิด?!!
กินไรดี??ไปไหนดี?? แต่พอบอกอยากจะกินนั่น,อยากไปนี่
แล้วคุณเธอก็จะบอกว่า"ไม่เอาาาเบื่อแล้ว" "ไม่มีที่อื่นแล้วหรอ" "วันนี้เค้าไม่อยากกิน"
แล้วก็มีประโยคตามหลังมาว่า..."ไปนี่กันดีกว่า" กินนี่กันดีกว่า"
แล้วจะถามให้หงุดหงิดทำไมตั้งแต่แรก??!!!
อยากกินไร อยากไปไหน บอกมาเล้ยย
ไม่ต้องมาแกล้งถามทั้งๆที่มีที่ๆจะไป,มีของที่อยากกินอยู่ในใจอยู่แล้ว
เพราะเมื่อไรที่ผู้ชายอย่างเราปฏิเสธ แล้วคุณเธองอนกลับ
อยากจะบอกตรงนี่เลยว่า ผมนี่หงุดหงิดหัวเสียอย่างมาก!!
ไหนๆก็บ่นแล้วขออีกเรื่องล่ะกัน...
เรื่องเที่ยวตปท ขอให้เพลาๆลงก่อน เพราะผมเบื่อมากเวลาคุณเธอจะไปเที่ยวแต่ละที
จะต้องมีชุดใหม่ตลอด แล้วก็มาบ่นว่าบ้านรก!!
ไอที่รกอ่ะไม่ใช่บ้านหรอก แต่เป็นบรรดาเสื้อผ้า,ชุดชั้นใน,กางเกง,ชุดเดรสและอีกหลายๆเครื่องแต่งของคุณเธอ
และพอจะเที่ยวที่ไร ลำบากทรัพย์ผมอีก ทำงานแต่ละเดือนแทบจะไม่ได้ใช้เงินของตัวเองเลย
รถก็ต้องผ่อน,ค่าน้ำ,ค่าไฟอีก พ่อแม่อีก คิดแต่จะเอาความสุขเข้าตัวอยู่คนเดียวไม่ไหวนะ
ผมอ่ะรักคุณเธอนะ...แต่เวลาจะทำอะไรช่วยคิดนิดนึง
รถที่อยากได้อ่ะมันคือตัวคุณเธอเองไม่ใช่หรอ??
แล้วสุดท้ายทำไมกลายเป็นผมที่ต้องมานั่งรับผิดชอบ???!!!
งานที่ผมทำก็ใช่ว่าแต่ละเดือนจะมีกินมีเหลือใช้นะ
และสิ่งที่ผมสงสัยมากที่สุดคือคุณเธอไม่มีภาระอะไรที่ต้องจ่ายสักเท่าไรในแต่ละเดือน(หรือผมไม่รู้เอง)
แต่เวลาเดือนไหนผมเดือดร้อน เอ่ยปากขอยืมทีไร คุณก็จะงอนผมทุกที
กลับกลายว่าผมเป็นคนผิดที่ไม่ยอมหมุนเงินให้พอใช้!!???
บอกตามตรงว่าผมเครียดนะ แต่ไปพูดกับใครไม่ได้ เพราะไม่อยากให้คนอื่นมองว่าคุณเธอไม่ดี
ทำได้แค่เออออ อืมกับตัวเอง บอกกับตัวเองว่ามันคงเป็นหน้าที่....
ผมหวังว่าสักวันนึงคุณเธอจะคิดได้บ้างนะ...