คือเราจะไม่ได้เจอกับคนๆนึงแล้วค่ะ เพราะเค้าจะกลับบ้าน
เรากับเค้าเป็นความสัมพันธ์แบบไม่มีสถานะค่ะ ตอนจบก็ไม่มีบอกกล่าวอะไรสักคำ จบกันไปแบบงงๆ ไม่รู้จบตอนไหน เมื่อไหร่ แต่รู้ตัวอีกทีก็ อ้าว จบไปแล้ว
ก็ห่างกันมาสักพักแล้วค่ะ ไม่ได้คุยหรือโทรหากันทุกวันเหมือนเดิม ไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันอีกแล้ว
เวลาเจอกันก็ทักทายกันได้เหมือนเดิม บางวันก็นั่งกินข้าวด้วยกัน
แต่เค้าก็ไม่เคยบอกเหตุผลกับเราเลย เราเองก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไร
แล้วอีกไม่กี่วันเค้าจะกลับบ้านแล้วค่ะ หลังจากนั้นก็คงจะไม่ได้เจอกันอีก ตัวเราเองก็คงไม่กล้าที่จะติดต่อเค้าไปด้วย
ต่อไปเราจะไม่มีทางรู้ได้เลยว่าเค้าจะอยู่ที่ไหน ไปทำอะไร จะเป็นอยู่ยังไง
เราเลยคิดอยากจะขอเจอกันเป็นครั้งสุดท้าย เผื่ออะไรที่ค้างคาอยู่มันจะเคลียร์ขึ้น จะได้จบกันแบบสมบูรณ์กว่านี้หน่อย
ไม่ได้จะไปเที่ยวนะคะ แค่กินข้าวกันแล้วคุยกัน ต่างคนต่างแยกย้าย
เราไม่ได้มีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงนะ ไม่คิดอยากจะรื้อฟื้น หรืออยากให้กลับมาทำนองนั้นเลยค่ะ
เพราะตัวเราเองก็ผ่านจุดที่แย่ที่สุดมาได้แล้ว ทำใจได้แล้ว แค่ยังไม่เต็มร้อย
ทีนี้เราเลยชั่งใจอยู่ว่าจะขอเจอดีมั้ย เพราะยังไงก็จะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว อยากทำตามใจตัวเองดู
อีกใจคิดว่ามันจำเป็นต้องทำแบบนั้นด้วยหรอ ปล่อยให้มันจบไปแบบนี้เลยดีกว่ามั้ย
รบกวนขอคำแนะนำหน่อยนะคะว่าเราควรทำยังไงดี
ปล. ทั้งสองทางเลือกไม่ว่าจะเลือกทางไหน ยังไงเราก็ไม่เสียใจกับคนๆนั้นอีกแล้วค่ะ
ถ้ารู้ว่าจะไม่มีโอกาสได้เจอกันอีกแล้ว จะขอเจอเป็นครั้งสุดท้ายหรือปล่อยไปเลยดีกว่าคะ
เรากับเค้าเป็นความสัมพันธ์แบบไม่มีสถานะค่ะ ตอนจบก็ไม่มีบอกกล่าวอะไรสักคำ จบกันไปแบบงงๆ ไม่รู้จบตอนไหน เมื่อไหร่ แต่รู้ตัวอีกทีก็ อ้าว จบไปแล้ว
ก็ห่างกันมาสักพักแล้วค่ะ ไม่ได้คุยหรือโทรหากันทุกวันเหมือนเดิม ไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันอีกแล้ว
เวลาเจอกันก็ทักทายกันได้เหมือนเดิม บางวันก็นั่งกินข้าวด้วยกัน
แต่เค้าก็ไม่เคยบอกเหตุผลกับเราเลย เราเองก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไร
แล้วอีกไม่กี่วันเค้าจะกลับบ้านแล้วค่ะ หลังจากนั้นก็คงจะไม่ได้เจอกันอีก ตัวเราเองก็คงไม่กล้าที่จะติดต่อเค้าไปด้วย
ต่อไปเราจะไม่มีทางรู้ได้เลยว่าเค้าจะอยู่ที่ไหน ไปทำอะไร จะเป็นอยู่ยังไง
เราเลยคิดอยากจะขอเจอกันเป็นครั้งสุดท้าย เผื่ออะไรที่ค้างคาอยู่มันจะเคลียร์ขึ้น จะได้จบกันแบบสมบูรณ์กว่านี้หน่อย
ไม่ได้จะไปเที่ยวนะคะ แค่กินข้าวกันแล้วคุยกัน ต่างคนต่างแยกย้าย
เราไม่ได้มีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงนะ ไม่คิดอยากจะรื้อฟื้น หรืออยากให้กลับมาทำนองนั้นเลยค่ะ
เพราะตัวเราเองก็ผ่านจุดที่แย่ที่สุดมาได้แล้ว ทำใจได้แล้ว แค่ยังไม่เต็มร้อย
ทีนี้เราเลยชั่งใจอยู่ว่าจะขอเจอดีมั้ย เพราะยังไงก็จะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว อยากทำตามใจตัวเองดู
อีกใจคิดว่ามันจำเป็นต้องทำแบบนั้นด้วยหรอ ปล่อยให้มันจบไปแบบนี้เลยดีกว่ามั้ย
รบกวนขอคำแนะนำหน่อยนะคะว่าเราควรทำยังไงดี
ปล. ทั้งสองทางเลือกไม่ว่าจะเลือกทางไหน ยังไงเราก็ไม่เสียใจกับคนๆนั้นอีกแล้วค่ะ