ตามหัวข้อเลยคะ...
แม่เป็นบ่อยมากๆช้วงหลังๆ...
ขอเราตั้งแต่แรกที่คิดว่าอาดเป็นเพราะเราหรือเปล่านะ??
คือเมื่อ3ปีก่อนเราดันพาดมีเจ้าตัวเล็ก ตอนนั้นก็ไม่มีใครโอเคให้เราเก็บลูกไว้แหละ แต่เราดันไม่ฟังใครอยากเก็บไว้ แต่กับพ่อเด็กเราก็ปิดคนที่บ้านว่าเป็นใครเพราะเราไม่อยากมีปัญหา..จนคลอดคนที่บ้านก็ยอมรับเจ้าตัวเล็กแต่กับเราชอบมีปัญหานิดน่อย พ่อกับพี่ก็ไม่อะไรกับเราแล้ว..
แล้วตอนนี้ก็จะเข้าสู่เรื่องแม่ของเราแล้วนะ
คือเราก็รู้นะว่าเราพาด เรื่องนี้มันก็ตอบหย้ำจิตใจเรามาตลอดอยู่แล้ว แต่แม่ก็แอบว่าเราอ้อมๆบ้าง ยิ่งพอมีคนมาพูดแหย่เรื่องเราก็มาโกธรเราแบบที่เราไม่รู้เรื่ิองอะไร
พอเราคลอดตัวเล็กก็แอบมีคนมาคุยอะไรบ้างแต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไร คนที่เขามาคุยจะรู้ว่าเราเป็นคนรักแม่มากก็จะเข้าหาแม่โดยตรงแต่แม่ก็แอบไปพูดนู้นนี่กับคนที่มาคุยกะเรา(เราคิดในอีกมุ่ม1คือแม่อาดจะเป็นห่วง) สุดท้ายเราก็เลีกเราก็เลือกแม่..
แต่ตอนนี้เราก็มีแฟนอีกคบกันก็จะเข้า2ปีแล้ว(เขาเป็นทอม) ก็ย้ายมาอยู่กับเราที่บ้านช้วยกันดูแลลูก..
แต่ก็เหมือนเดีมมีปัญหาอีกแล้วชีวิตคู่เรา เรากับแฟนคนนี้คือจริงจังมากตั้งใจจะชื้อบ้านให้แม่เรา แฟนยอมเราทุกอย่าง ไม่ว่าแม่เราแอบพูดอะไรกับเขาที่ทำให้เขาเสียใจคือเขาก็อดทนทุกอย่าง ไม่ว่าแม่จะเอาเขสไปพูดกับคนอื่นยังไงเขาก็อดทนเพื่อเรากับอยู่ที่จะได้อยู่ด้วยกัน..
แต่พอเราตัดสินใจเลือกชีวิตคู่กะบคนนี้ กลับมีปัญหามากมายที่เกี่ยวกัยแม่เรา..
ไม่ว่าเรากัยแฟนจะทำอะไรที่ผิดในสายตาแม่ไปหมด
ทั้งๆที่เราเป็นลูกที่ค่อยรับฟังปัญหาแม่ตลอด เอาใจทุกอย่าง ตอนเรากับแฟนมีเงินก็จะพาแต่แม่ไปเที่ยวบ้าง อะไรที่แม่ชอบคือแฟนเราตามใจเราให้ทำกับแม่หมด แม่เป็นคนที่เรารักมาก เป็นคนที่เข้าใจปัญหาแม่มากกว่าพี่กับน้องเราชะอีก แม่โดนโก่งเรื่องบ้านก็เป็นเราคนเดียวที่ไปฟ้องแทนแม่ทุกอย่าง
คือตอนนี้เราไม่เข้าใจเลยว่าแม่เป็นอะไร แล้วเป็นบ่อยมาก คนอื่นที่พูดใส่ร้ายแบบไม่ดีให้เรากับแฟนคือแล้วมาโกธรเราไม่คุยกับเรา ไม่มองหน้า แถมบ้างครั้งก็สอนลูกเราว่า หลานเป็นลูกที่พ่อแม่เยส์ทิ้ง(ทั้งๆที่เราก็ดูแลลูก หาเงินให้ลูก ชื้อนู้นนี่ แต่ช้วงนี้ก็มีปัญหาเรื่องเงินน่อยๆ) บอกลูกบ้างว่าเราไม่รัก สอนลูกเรียกแฟนเราว่า อี่.... บ้าง (ทั้งๆที่ลูกก็เรียกป๋าป๋ะทุกครั้งที่เห็นหน้า) พอถามว่าใครสอนให้ลูกเรียกแบบนี้ ลูกดันบอกว่ายายสอนเรียก
ทุกอย่างมันผิดที่เราหรอ? ผิดที่เราเลือกชีวิตคู่แบบนี้? ผิดที่เราเคยทำผิดหรอ? เราทำอะไรผิด? เราคิดเห็นจิตใจแม่ตลอด แต่จิตใจเราละ??
มีอยู่ครั้ง1คือเราเหมือนคนบ้า (เหมือนกันยา เมีย2018) คือเราคิดมาก ที่แม่เป็นแบบนี้บ่อยๆ เรารู้สึกเหมือนไม่มีใครรักเราเลยอะ ไม่อยากมีชีวิต เราบ้าแบบไม่มีสติไม่รู้ตัวเองว่ามำอะไรลงไป แต่ไม่ได้ไปทำร้ายใครนะ กลับทำร้ายตัวเอง ตีตัวเอง จนมารู้ตัวอีกที่หมอบอกว่าเราเป็นโรคเครียดคิดมาก "พี่บอกเราว่าแบบหงุดหงิดที่เราบ้าแบบนั้น เป็นแบบนี้ก็ไปอยู่โรงบาลบ้านู้น)
คือเราอยากรู้เราทำให้ชีวิตแม่เป็นแบบนี้เพราะเราหรือเปล่า?? เพราะตอนเด็กๆแม่เคยพูดว่าไม่ได้รักเราเกลียดเรามากแต่สุดท้ายที่เป็นเราที่เข้าใจแม่ที่สุด เราเลยคิดมาตลอดว่าเราจะทำทุกอย่างให้แม่รักเรา แต่ทุกวันนี้เราก็ไม่เข้าใจแม่เลย และ ไม่รู้จะต้องทำตัวแบบไหน เห็นหน้าเราก็ไม่มองไม่พูด ไม่รู้โกธรอะไรเรา
เป็นเราที่ทำผิดไหม เป็นเราที่ทำให้แม่ทุกใจหรือเปล่า เรายังดีไม่พออีกหรอ เราเป็นลูกที่แย่ขนาดนั้นเลยหรอ??
ขออภัยด้วยนะคะ ไม่รู้จะระบายที่ไหน เพราะไปเขียนรบายที่ไหนก็มีคนเอาไปบอกแม่แล้วก็มาโกธรและด่าเราอีก
ผิดพาดขออภัยด้วยนะคะเพราะครั้งแรกคะ
แม่ชอบฟังคนอื่น..แล้วมาโกรธเราโดยที่เราไม่รู้เรื่อง...
แม่เป็นบ่อยมากๆช้วงหลังๆ...
ขอเราตั้งแต่แรกที่คิดว่าอาดเป็นเพราะเราหรือเปล่านะ??
คือเมื่อ3ปีก่อนเราดันพาดมีเจ้าตัวเล็ก ตอนนั้นก็ไม่มีใครโอเคให้เราเก็บลูกไว้แหละ แต่เราดันไม่ฟังใครอยากเก็บไว้ แต่กับพ่อเด็กเราก็ปิดคนที่บ้านว่าเป็นใครเพราะเราไม่อยากมีปัญหา..จนคลอดคนที่บ้านก็ยอมรับเจ้าตัวเล็กแต่กับเราชอบมีปัญหานิดน่อย พ่อกับพี่ก็ไม่อะไรกับเราแล้ว..
แล้วตอนนี้ก็จะเข้าสู่เรื่องแม่ของเราแล้วนะ
คือเราก็รู้นะว่าเราพาด เรื่องนี้มันก็ตอบหย้ำจิตใจเรามาตลอดอยู่แล้ว แต่แม่ก็แอบว่าเราอ้อมๆบ้าง ยิ่งพอมีคนมาพูดแหย่เรื่องเราก็มาโกธรเราแบบที่เราไม่รู้เรื่ิองอะไร
พอเราคลอดตัวเล็กก็แอบมีคนมาคุยอะไรบ้างแต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไร คนที่เขามาคุยจะรู้ว่าเราเป็นคนรักแม่มากก็จะเข้าหาแม่โดยตรงแต่แม่ก็แอบไปพูดนู้นนี่กับคนที่มาคุยกะเรา(เราคิดในอีกมุ่ม1คือแม่อาดจะเป็นห่วง) สุดท้ายเราก็เลีกเราก็เลือกแม่..
แต่ตอนนี้เราก็มีแฟนอีกคบกันก็จะเข้า2ปีแล้ว(เขาเป็นทอม) ก็ย้ายมาอยู่กับเราที่บ้านช้วยกันดูแลลูก..
แต่ก็เหมือนเดีมมีปัญหาอีกแล้วชีวิตคู่เรา เรากับแฟนคนนี้คือจริงจังมากตั้งใจจะชื้อบ้านให้แม่เรา แฟนยอมเราทุกอย่าง ไม่ว่าแม่เราแอบพูดอะไรกับเขาที่ทำให้เขาเสียใจคือเขาก็อดทนทุกอย่าง ไม่ว่าแม่จะเอาเขสไปพูดกับคนอื่นยังไงเขาก็อดทนเพื่อเรากับอยู่ที่จะได้อยู่ด้วยกัน..
แต่พอเราตัดสินใจเลือกชีวิตคู่กะบคนนี้ กลับมีปัญหามากมายที่เกี่ยวกัยแม่เรา..
ไม่ว่าเรากัยแฟนจะทำอะไรที่ผิดในสายตาแม่ไปหมด
ทั้งๆที่เราเป็นลูกที่ค่อยรับฟังปัญหาแม่ตลอด เอาใจทุกอย่าง ตอนเรากับแฟนมีเงินก็จะพาแต่แม่ไปเที่ยวบ้าง อะไรที่แม่ชอบคือแฟนเราตามใจเราให้ทำกับแม่หมด แม่เป็นคนที่เรารักมาก เป็นคนที่เข้าใจปัญหาแม่มากกว่าพี่กับน้องเราชะอีก แม่โดนโก่งเรื่องบ้านก็เป็นเราคนเดียวที่ไปฟ้องแทนแม่ทุกอย่าง
คือตอนนี้เราไม่เข้าใจเลยว่าแม่เป็นอะไร แล้วเป็นบ่อยมาก คนอื่นที่พูดใส่ร้ายแบบไม่ดีให้เรากับแฟนคือแล้วมาโกธรเราไม่คุยกับเรา ไม่มองหน้า แถมบ้างครั้งก็สอนลูกเราว่า หลานเป็นลูกที่พ่อแม่เยส์ทิ้ง(ทั้งๆที่เราก็ดูแลลูก หาเงินให้ลูก ชื้อนู้นนี่ แต่ช้วงนี้ก็มีปัญหาเรื่องเงินน่อยๆ) บอกลูกบ้างว่าเราไม่รัก สอนลูกเรียกแฟนเราว่า อี่.... บ้าง (ทั้งๆที่ลูกก็เรียกป๋าป๋ะทุกครั้งที่เห็นหน้า) พอถามว่าใครสอนให้ลูกเรียกแบบนี้ ลูกดันบอกว่ายายสอนเรียก
ทุกอย่างมันผิดที่เราหรอ? ผิดที่เราเลือกชีวิตคู่แบบนี้? ผิดที่เราเคยทำผิดหรอ? เราทำอะไรผิด? เราคิดเห็นจิตใจแม่ตลอด แต่จิตใจเราละ??
มีอยู่ครั้ง1คือเราเหมือนคนบ้า (เหมือนกันยา เมีย2018) คือเราคิดมาก ที่แม่เป็นแบบนี้บ่อยๆ เรารู้สึกเหมือนไม่มีใครรักเราเลยอะ ไม่อยากมีชีวิต เราบ้าแบบไม่มีสติไม่รู้ตัวเองว่ามำอะไรลงไป แต่ไม่ได้ไปทำร้ายใครนะ กลับทำร้ายตัวเอง ตีตัวเอง จนมารู้ตัวอีกที่หมอบอกว่าเราเป็นโรคเครียดคิดมาก "พี่บอกเราว่าแบบหงุดหงิดที่เราบ้าแบบนั้น เป็นแบบนี้ก็ไปอยู่โรงบาลบ้านู้น)
คือเราอยากรู้เราทำให้ชีวิตแม่เป็นแบบนี้เพราะเราหรือเปล่า?? เพราะตอนเด็กๆแม่เคยพูดว่าไม่ได้รักเราเกลียดเรามากแต่สุดท้ายที่เป็นเราที่เข้าใจแม่ที่สุด เราเลยคิดมาตลอดว่าเราจะทำทุกอย่างให้แม่รักเรา แต่ทุกวันนี้เราก็ไม่เข้าใจแม่เลย และ ไม่รู้จะต้องทำตัวแบบไหน เห็นหน้าเราก็ไม่มองไม่พูด ไม่รู้โกธรอะไรเรา
เป็นเราที่ทำผิดไหม เป็นเราที่ทำให้แม่ทุกใจหรือเปล่า เรายังดีไม่พออีกหรอ เราเป็นลูกที่แย่ขนาดนั้นเลยหรอ??
ขออภัยด้วยนะคะ ไม่รู้จะระบายที่ไหน เพราะไปเขียนรบายที่ไหนก็มีคนเอาไปบอกแม่แล้วก็มาโกธรและด่าเราอีก
ผิดพาดขออภัยด้วยนะคะเพราะครั้งแรกคะ