เรื่องมีอยู่ว่า เราพาลูกชายวัย 2ขวบ4เดือน เข้าเตรียมอนุบาลเอกชนประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง ซึ่งเราและสามีได้เข้าไปดูโรงเรียนและสอบถามข้อมูลมาพอสมควรจากทั้งเพื่อนร่วมงานและคนรู้จักว่าดูแลดีและน่าเชื่อถือ
หลังจากที่ลูกเข้าเรียนได้มาเป็นเวลา2เดือน คุณครูประจำชั้นที่ดูแลเด็กมี2คน
คือครูประจำและครูผู้ช่วย โดยครูผู้ช่วยจะเป็นครูที่ดูอายุน้อยกว่าและประสบการณ์น้อยกว่าครูประจำ
ในห้องเด็กถูกแบ่งเป็น2กลุ่มลูกเราอยู่ในกลุ่มครูผู้ช่วยเป็นคนดูแล แรกๆก้อไม่มีอะไรลูกเราใช้เวลาปรับตัว1อาทิตย์ที่ไม่ร้องเวลาไปส่งเรียน หลังจากนั้นเขาจะเดินเข้าห้องเรียนด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะพร้อมทั้งเดินเข้าหากลุ่มเพื่อน เราก้อคลายกังวล
จนเมื่อวันพุธที่ผ่านมา สามีเราเล่าให้ฟังว่าเดินไปรับลูกที่ห้องเรียน ในขณะที่ลูกกำลังสวมรองเท้าอยู่ครูผู้ช่วยได้เดินจากห้องธุรการเพือมาที่ห้องเรียนโดยเดินมาหยุดข้างลูกเรา
ลูกเราก้อร้องไห้ สามีเรากำลังคุยอยู่กับครูอีกคนจึงหันมาถามลูกว่า "เป็นอะไร"
ครูผู้ช่วยก้อถามลูกเราว่า"เป็นอะไรครับ"
เรารู้เรื่องชักไม่สบายใจล่ะ สามีเรายิ่งไม่ต้องพูดถึง เกิดคำถามในใจ ปกติลูกจะไม่เป็นแบบนี้ แต่ก้อคุยกันว่าให้เราใจเย็นๆ รอดูไปก่อนอาจจะไม่มีอะไรก้อได้ ลูกอาจดื้อแล้วโดนครูดุ
เช้าวันถัดมาไปส่งลูกเช่นเคย สามีเป็นคนลงไปส่งลูกที่ห้องเรียน เราจะนั่งคอยอยู่ที่รถซึ่งเป็นยังงี้ทุกวัน สามีกลับมาถึงรถเล่าว่าตอนลูกเดินไปก้อไม่มีอะไร สวัสดีคุณครูที่เดินผ่านทุกคน ยิ้มแย้ม หัวเราะ พอถึงห้องเรียน ครูผู้ช่วยเดินออกมารับทักทายลูกเรา ลูกเราเบ๊ะร้องไห้
เราและสามีคุยกันว่าต้องมีอะไรแน่เลย
ครูอีกคนที่เป็นครูประจำที่ดูแลเด็กอีกคนจะมีหน้าที่รายงานพฤติกรรมเด็กให้ผู้ปกครองฟัง เขาบอกตอนนี้กำลังฝึกเด็กๆให้เลิกแพมเพิส. ให้เราเตรียมกกน.+กางเกงไปเผื่อลูกเรา (หรือตรงนี้จะเป็นสาเหตุให้ครูผู้ช่วยเขาเครียดกับลูกเราหรือเปล่าอันนี้ยังเดาอยู่ เพราะถ้าเปื้อนเขาเป็นคนดูแลพาไปล้างไปซักกางเกง)
ตอนเย็นไปรับลูกเช่นเคย เป็นครูประจำออกมาส่งลูกเราที่หน้าห้อง ตอนนั้นไม่เห็นครูผู้ช่วย พอมาถึงรถ เราเลยถามลูกว่า
"ลูกครับ อยู่โรงเรียนคุณครูตีไหม"
ลูกตอบ"ตี" เราถามต่อ " ใครตี"
ลูกบอก "ชื่อครูผู้ช่วย" เราถามต่อตียังไง
ลูกเรายื่นแขนซ้ายออกมาใช้ฝ่ามือด้านขวาเล็กๆฟาดไปที่ท่อนแขนซ้าย. แล้วเขาก้อพูดว่า"อย่าทำ" เราถามครูบอกว่าอย่าทำเหรอลูกเขาก้อพยักหน้า
เราถามว่า"เจ็บไหม" ลูกตอบ"เจ็บ"
เราถามต่อ"แม่กับครูผู้ช่วยใครตีเจ็บกว่ากัน ลูกตอบชื่อครูผู้ช่วย"
บางครั้งเวลาที่เขาดื้อเราก้อมีตีบ้างนะค่ะ แต่จะเป็นแบบปรามสอนไม่ให้เขาทำ ถ้ามันอันตรายหรือไม่เหมาะสมค่ะ
สามีนั่งฟังที่เราคุยกับลูกในรถก้ออึ้งไปเลย. เขาเลยถามลูกว่า"ลูกไปทำอะไรทำไมครูตีครับ" ลูกเราก้อตอบแต่"ครูตี"
พร้อมทำท่าเอามือฟาดแขนตัวเองให้ดู.
(ลูกเรายังพูดประโยคยาวๆไม่ได้ค่ะ ได้เป็นคำๆ)
เราก้อถามเขาต่อว่าเพื่อนโดนตีไหม
เขาก้อบอกโดนตี เราก้อไล่ชื่อเพื่อนเขาไป5ชื่อ ไม่โดนตีอยู่คนเดียว แต่เขาบอกเราไม่ได้ว่าทำไมถึงโดน
แล้วก้อหยุดเรียนส-อา
ล่าสุดเมื่อเช้าไปส่งลูกที่โรงเรียนเช่นเคย สามีเดินไปส่ง ครูผู้ช่วยออกมารับลูกเราพร้อมกนะเป๋าเพื่อไปใส่ล็อกเกอร์ สามีก้อยืนคุยกับครูประจำอีกคนอยู่หน้าห้องโดยหันหลังให้ห้องเรียน
คุยเสร็จสามีเรากำลังจะกลับ หันไปเห็นลูกเบ๊ะหน้าร้องไห้อยู่กับครูผู้ช่วยทั้งที่ตอนมาส่งยิ้มแย้ม ร่าเริงดี เจอครูก้อสวัสดี เดินเข้าห้องไม่มีงอแง
ปกตินิสัยลูกเราเป็น ร่าเริง ยิ้มแย้ม ไม่งอแง มีแต่เวลาหิวและง่วงนอน
ตอนนี้เรากับสามีรู้สึกกังวล พยายามดูเขาสังเกตเขาอยู่ กลับมาบ้านก้อดูว่ามีรอยหยิกข่วนไหม555. ยอมรับว่ากังวลค่ะ แต่ก้อยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นไหมกับลูกเรา
หรือลูกเราจะซนครูเขากำลังสอน ก้อได้แค่คิดๆๆๆๆ
ท่านใดเคยเจอแบบนี้แล้วทำยังไงกันบ้างค่ะ หรือคุณพ่อคุณแม่มีความเห็นอย่างไร เราและสามีกังวลเกินไปไหม แนะนำด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
ลูก 2ขวบ 4เดือน บอกครูตี พ่อกับแม่เอาไงล่ะทีนี้???
หลังจากที่ลูกเข้าเรียนได้มาเป็นเวลา2เดือน คุณครูประจำชั้นที่ดูแลเด็กมี2คน
คือครูประจำและครูผู้ช่วย โดยครูผู้ช่วยจะเป็นครูที่ดูอายุน้อยกว่าและประสบการณ์น้อยกว่าครูประจำ
ในห้องเด็กถูกแบ่งเป็น2กลุ่มลูกเราอยู่ในกลุ่มครูผู้ช่วยเป็นคนดูแล แรกๆก้อไม่มีอะไรลูกเราใช้เวลาปรับตัว1อาทิตย์ที่ไม่ร้องเวลาไปส่งเรียน หลังจากนั้นเขาจะเดินเข้าห้องเรียนด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะพร้อมทั้งเดินเข้าหากลุ่มเพื่อน เราก้อคลายกังวล
จนเมื่อวันพุธที่ผ่านมา สามีเราเล่าให้ฟังว่าเดินไปรับลูกที่ห้องเรียน ในขณะที่ลูกกำลังสวมรองเท้าอยู่ครูผู้ช่วยได้เดินจากห้องธุรการเพือมาที่ห้องเรียนโดยเดินมาหยุดข้างลูกเรา
ลูกเราก้อร้องไห้ สามีเรากำลังคุยอยู่กับครูอีกคนจึงหันมาถามลูกว่า "เป็นอะไร"
ครูผู้ช่วยก้อถามลูกเราว่า"เป็นอะไรครับ"
เรารู้เรื่องชักไม่สบายใจล่ะ สามีเรายิ่งไม่ต้องพูดถึง เกิดคำถามในใจ ปกติลูกจะไม่เป็นแบบนี้ แต่ก้อคุยกันว่าให้เราใจเย็นๆ รอดูไปก่อนอาจจะไม่มีอะไรก้อได้ ลูกอาจดื้อแล้วโดนครูดุ
เช้าวันถัดมาไปส่งลูกเช่นเคย สามีเป็นคนลงไปส่งลูกที่ห้องเรียน เราจะนั่งคอยอยู่ที่รถซึ่งเป็นยังงี้ทุกวัน สามีกลับมาถึงรถเล่าว่าตอนลูกเดินไปก้อไม่มีอะไร สวัสดีคุณครูที่เดินผ่านทุกคน ยิ้มแย้ม หัวเราะ พอถึงห้องเรียน ครูผู้ช่วยเดินออกมารับทักทายลูกเรา ลูกเราเบ๊ะร้องไห้
เราและสามีคุยกันว่าต้องมีอะไรแน่เลย
ครูอีกคนที่เป็นครูประจำที่ดูแลเด็กอีกคนจะมีหน้าที่รายงานพฤติกรรมเด็กให้ผู้ปกครองฟัง เขาบอกตอนนี้กำลังฝึกเด็กๆให้เลิกแพมเพิส. ให้เราเตรียมกกน.+กางเกงไปเผื่อลูกเรา (หรือตรงนี้จะเป็นสาเหตุให้ครูผู้ช่วยเขาเครียดกับลูกเราหรือเปล่าอันนี้ยังเดาอยู่ เพราะถ้าเปื้อนเขาเป็นคนดูแลพาไปล้างไปซักกางเกง)
ตอนเย็นไปรับลูกเช่นเคย เป็นครูประจำออกมาส่งลูกเราที่หน้าห้อง ตอนนั้นไม่เห็นครูผู้ช่วย พอมาถึงรถ เราเลยถามลูกว่า
"ลูกครับ อยู่โรงเรียนคุณครูตีไหม"
ลูกตอบ"ตี" เราถามต่อ " ใครตี"
ลูกบอก "ชื่อครูผู้ช่วย" เราถามต่อตียังไง
ลูกเรายื่นแขนซ้ายออกมาใช้ฝ่ามือด้านขวาเล็กๆฟาดไปที่ท่อนแขนซ้าย. แล้วเขาก้อพูดว่า"อย่าทำ" เราถามครูบอกว่าอย่าทำเหรอลูกเขาก้อพยักหน้า
เราถามว่า"เจ็บไหม" ลูกตอบ"เจ็บ"
เราถามต่อ"แม่กับครูผู้ช่วยใครตีเจ็บกว่ากัน ลูกตอบชื่อครูผู้ช่วย"
บางครั้งเวลาที่เขาดื้อเราก้อมีตีบ้างนะค่ะ แต่จะเป็นแบบปรามสอนไม่ให้เขาทำ ถ้ามันอันตรายหรือไม่เหมาะสมค่ะ
สามีนั่งฟังที่เราคุยกับลูกในรถก้ออึ้งไปเลย. เขาเลยถามลูกว่า"ลูกไปทำอะไรทำไมครูตีครับ" ลูกเราก้อตอบแต่"ครูตี"
พร้อมทำท่าเอามือฟาดแขนตัวเองให้ดู.
(ลูกเรายังพูดประโยคยาวๆไม่ได้ค่ะ ได้เป็นคำๆ)
เราก้อถามเขาต่อว่าเพื่อนโดนตีไหม
เขาก้อบอกโดนตี เราก้อไล่ชื่อเพื่อนเขาไป5ชื่อ ไม่โดนตีอยู่คนเดียว แต่เขาบอกเราไม่ได้ว่าทำไมถึงโดน
แล้วก้อหยุดเรียนส-อา
ล่าสุดเมื่อเช้าไปส่งลูกที่โรงเรียนเช่นเคย สามีเดินไปส่ง ครูผู้ช่วยออกมารับลูกเราพร้อมกนะเป๋าเพื่อไปใส่ล็อกเกอร์ สามีก้อยืนคุยกับครูประจำอีกคนอยู่หน้าห้องโดยหันหลังให้ห้องเรียน
คุยเสร็จสามีเรากำลังจะกลับ หันไปเห็นลูกเบ๊ะหน้าร้องไห้อยู่กับครูผู้ช่วยทั้งที่ตอนมาส่งยิ้มแย้ม ร่าเริงดี เจอครูก้อสวัสดี เดินเข้าห้องไม่มีงอแง
ปกตินิสัยลูกเราเป็น ร่าเริง ยิ้มแย้ม ไม่งอแง มีแต่เวลาหิวและง่วงนอน
ตอนนี้เรากับสามีรู้สึกกังวล พยายามดูเขาสังเกตเขาอยู่ กลับมาบ้านก้อดูว่ามีรอยหยิกข่วนไหม555. ยอมรับว่ากังวลค่ะ แต่ก้อยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นไหมกับลูกเรา
หรือลูกเราจะซนครูเขากำลังสอน ก้อได้แค่คิดๆๆๆๆ
ท่านใดเคยเจอแบบนี้แล้วทำยังไงกันบ้างค่ะ หรือคุณพ่อคุณแม่มีความเห็นอย่างไร เราและสามีกังวลเกินไปไหม แนะนำด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ