บทละครดีมาก โดยเฉพาะวันนี้ตอนจบทำเอาซึ้ง น้ำตารื้นหลายรอบเลย
ดูละครแล้วรู้สึกหน่วงๆในใจ ยิ่งตอนขยี้ซีนที่หัวหน้าพนัสตายนี่ เอาน้ำตาไปเลย

ขอชื่นชมว่าละครเรื่องนี้บทเรียลดีมาก จริงๆหลายซีนวันนี้ตราตรึง นอกจากซีนหัวหน้า
พนัสแล้ว ซีนที่อิสร์โดนระเบิดแล้วหัวหน้ากับนางเอกมาเจอก็ชอบ ชอบบทพูดของตัวละคร
หรือ ตอนที่อิสร์บ้าดีเดือดหลังเห็นหัวหน้าโดนฆ่า แล้วนางเอกวิ่งร้องไห้ตามไปห้าม ก็ชอบ
คือทำให้เชื่อว่าคนๆนี้ใจร้อน มุทะลุ และมีภรรยาที่กลัวความใจร้อนของสามีจะนำภัยมาแก่
ชีวิตของเขาเองจริงๆ ดูแล้วเชื่อจริงๆ ณิชาเล่นเก่งจัง ท๊อปเป็นพระเอกที่ร้องไห้เก่งมาก อินมาก

ยิ่งซีนตอนจบที่พระเอกฝันถึงหัวหน้ามาเตือนเรื่องใจร้อน และตัดภาพไปที่พนัสยิ้มแล้วบอกว่า
“ไม่ต้องห่วงผม” เอาใจไปเลย ดีงาม รู้สึกรักและเคารพ เทิดทูนตัวละครตัวนี้มาก

การเขียนบท เขียนให้ดี ให้คนเชื่อว่ายากแล้ว สำหรับละครน้ำดีแบบนี้ เขียนบทยังไงให้สาระ
ของละครสามารถเข้าไปอยู่ในใจของคนได้ โดยไม่ต้องยัดเยียด แต่ละครเรื่องนี้นอกจากทำให้
สาระเข้ามาอยู่ในใจได้แล้ว ยังสามารถ “กินใจ”  และ “สัมผัส” กับความรู้สึกหน่วงที่เกิดจากการ
สูญเสียเจ้าหน้าที่ป่าไม้อย่างหัวหน้าพนัสได้

จากนี้ไปเราคงมีมุมมองใหม่ๆกับเจ้าหน้าที่ป่าไม้ จากเดิมที่ไปเที่ยวอุทยานใดๆจะมีความคิดว่า
อาชีพนี้น่าจะดี ได้อยู่กับธรรมชาติ ชิลล์ ไม่ต้องสุ้รบปรบมือกับความคิดของคนอื่นๆ ละครเรื่องนี้
ทำให้สายตาเรามองได้กว้างขึ้นค่ะ