แพลนเที่ยวกับเพื่อน แต่ล้มไม่เป็นท่า ผิดไหมที่ตัดสินใจแบบนี้?

คือเรามีคำถามอยากขอความคิดเห็นในมุมของเพื่อนๆกับสิ่งที่เราตัดสินใจทำลงไปว่าเราตัดสินใจถูกต้องหรือเปล่า? เพราะตอนนี้เราเจอปัญหา เพื่อนไม่ชวนไปไหนมาไหน แถมไม่ค่อยคุยกับเราแล้วค่ะ คิดว่าสาเหตุน่าจะมาจากเรื่องแพลนเที่ยวที่ล้มเลิกไป

ขอเริ่มจากว่า เรามาทำวิจัยที่อเมริกา ปกติคือ จะไปแลปทำวิจัยแทบทุกวัน เพราะแต่ละวันก็จะมีแพลนอยุ่แล้วว่าต้องทำอะไรบ้าง บางวัน 8am-8pm ทีนี้เรามีเพื่อนที่นี่ เป็นชาวต่างชาติเพิ่งมารู้จักไม่นาน แต่ก็สนิทดี แรกๆไปไหนด้วยกันบ่อย เพราะว่าถ้าจะไปไหนก็จะชวนกันไป คือ เค้าก็จะบอกเราล่วงหน้า หรือเราก็บอกเค้าล่วงหน้า ซึ่งถ้าเป็นกรณีแบบนี้เราก็จะสามารถจัดสรรเวลาของเราได้ เรารู้ว่าเราว่างช่วงไหนบ้าง ไม่ว่างช่วงไหนบ้าง แต่สำหรับเค้าคือ มาทำวิจัยแต่เป็นงานวิจัยทางสังคมศาสตร์ ไม่ต้องทำการทดลองทำให้เค้าพอมีเวลามากกว่าเรา

ทีนี้ก่อนหน้าที่จะเกิดปัญหาเรื่องเที่ยว เราแพลนกันไปเที่ยวชิคาโก ตอนปลาย มิย. เพราะ prof. เราไปต่างรัฐ ไม่มีมีทติ้งหรืออะไรในช่วงวีคนั้น ทำให้สามารถวางแพลนได้ แต่แพลนต้องล้มเลิกเพราะเรามีมีทติ้งสำคัญกับ prof.เรากระทันหัน เนื่องจากprof.กลับมาก่อนกำหนด แพลนครั้งนี้ยังไม่มีการจองตั๋วหรือที่พักใดๆ เพื่อนก็เสียใจ เราก็ขอโทษไปแล้ว บอกว่าเดี่ยวมาแพลนกันใหม่นะ (ยอมรับว่าตัวเองผิดในเรื่องนี้)  
พอช่วงเดือนกรกฎาคมเพื่อนมีเรียน และจะเสร็จสิ้นช่วงสิงหาคม หลัง 18  ตอนแรกเราก็คิดว่าจะไปชิคาโกช่วงหลัง18 (ยังไม่แพลนอะไรกับเพื่อน) แต่แล้วหลังจากมาดูแพลนแลปตัวเองก็พบว่าเราสามารถไปเที่ยวได้ช่วงปลาย กรกฎา กับ ปลายสิงหา เราเลยคิดว่า ปลายกค. เราจะไปชิคาโกเพราะใกล้ ส่วนปลาย สค.เราจะไปฝั่ง west หรือ NY จะขอหยุดยาวๆ  ทีนี้เราก็ตัดสินใจถามเพื่อนว่า ช่วงปลายเดือนกค.เพื่อนว่างพอจะไปเที่ยวกับเราไหม ไปเสาร์-อังคารนะ เพราะเราว่างช่วงนี้  แต่เพื่อนบอกว่าเพื่อนไปไม่ได้ เพื่อนมีเรียน เราเลยบอกว่า ถ้างั้นเราไปเที่ยวคนเดียวนะแล้วค่อยแพลนไปเที่ยวที่อื่นหลังสิงหานะ เพื่อนก็โอเค เราเลยจองตั๋ว ที่พัก เสร็จเรียบร้อย

ปัญหามาเกิดตรงนี้ค่ะ ไม่กี่วันที่ผ่านมา เพื่อนได้รับเมลล์ว่ามีวันหยุดช่วง 18-22 กค. สามารถไปเที่ยวได้ แต่คือเราจองตั๋วไป 21-24 กค. แต่เราก็ยังถามเพื่อนว่า จะไปเที่ยวด้วยกันไหม เพราะเคยสัญญากันว่าจะไปด้วยกัน (*ตอนนั้นในใจคิดว่าถ้าจะไปเรายอมเสียสละยกเลิกที่พักกับขอคืนตั๋วก็ได้) เค้าก็บอกว่าอยากไป พอเค้าตัดสินใจจะไปปัญหาที่ตามมาดังนี้

ปัญหาที่ 1. ตอนถามเรื่องวันเวลา เค้าก็ยังไม่แน่ชัดจะไปวันไหน ซึ่งเราต้องการความชัดเจนเพราะมันกระชั้นชิด ค่าที่พักแพงมาก

ปัญหาที่ 2. เราอยากไป 4 วัน 3 คืน เพื่อนอยากไป 3 วัน 2 คืน ( อันนี้เราพอจะยอมได้)

ปัญหาที่ 3. เพื่อนชวนเพื่อนอีกคนนึง ( ขอแทนว่า B) ไปเที่ยวด้วย ซึ่งเราไม่มีปัญหาอะไรนะคะ กลายเป็นว่าแพลนเที่ยวกัน 3 คน (เราก็พูดดักตั้งแต่ต้นการสนทนาว่าถ้าแพลนไม่ลงตัว ขอไปคนเดียวตามเดิมนะ เพราะจองอะไรเรียบร้อยแล้ว)   ซึ่ง B มีความเห็นเหมือนเราคือ 4 วัน 3 คืน แต่เพื่อนเรา 3วัน 2 คืนคนเดียว เพื่อนเราก็ไม่ยอมนะคะ บอกว่าจะไปแค่นั้น

ปัญหาที่ 4. อันนี้เป็นจุดพีคของเรื่อง คือ  B อยากไป 4 วัน 3 คืน เลยถามเรามาทางข้อความส่วนตัวนอกกลุ่ม chat ว่า ถ้าเราสองคนไปกัน 4 วัน แล้วให้เพื่อนอีกคนไป 3 วัน แล้วกลับก่อน โอเคไหม เราก็ตอบว่า มันไม่ดี ถ้าจะทำแบบนั้น ต้องถามความสมัครใจเพื่อนอีกคนก่อนนะ ว่าเค้าโอเคไหมที่จะแยกกันกลับ คือโอเคไหมที่จะกลับก่อน ถ้าเค้าไม่โอเค ก็ไม่ควรทำ ไม่ควรทิ้ง และเราไม่เห็นด้วยที่จะทิ้งเพื่อนแบบนั้นถ้าเพื่อนไม่อยากกลับคนเดียว ( ตรงส่วนนี้ ในมุมมองเราคือ ถ้าเพื่อนโอเค เราเองก็อยากใช้เวลาที่ชิคาโกเพิ่มอีกวันตามแพลนเดิมของเรา แต่ถ้าเพื่อนไม่โอเคก็ 3 วัน 2 คืนตามเดิม คือส่วนตัวเดินทางคนเดียวบ่อย แยกกลับกับเพื่อนบ่อย เลยไม่เป็นปัญหาสำหรับตัวเรา) แล้ว B ก็ chat ส่วนตัวไปบอกเพื่อนเราว่า เค้ากับเราจะไป 4 วัน 3 คืน โอเคไหมที่เพื่อนเราจะกลับก่อนคนเดียว สรุปเพื่อนโกรธมากค่ะ ถามเราว่าแพลนกับ B แบบนั้นหรอ? เราก็เล่าตามความจริงไปว่าไม่ได้แพลนอะไร B ถามมาก็ตอบไปตามนั้น เพื่อนโกรธมากบอกว่าทำไมไม่ให้เกียรติเค้า ทำไมคุยกันลับหลัง ไม่เคารพวัฒนธรรมเค้า ที่บ้านเค้าไม่เคยไปเที่ยวแล้วแยกกันกลับแบบนี้ และไม่มีสิทธิ์ถามด้วยว่าโอเคไหมที่จะกลับคนเดียว มันเป็นการไม่ให้เกียรติ  เพื่อนเลยบอกว่าเค้าไม่ไปแล้ว

ปัญหาที่ 5. B มาถามเราว่าถ้าเค้าจะไปเที่ยวกับเรา โอเคไหม คือไป 2 คน เพราะเพื่อนเราไม่ไปแล้ว เราตอบว่าไม่ เราบอกว่า ไม่ดีหรอกนะทำแบบนั้น เพื่อนเราจะเสียความรู้สึกนะเพราะแพลนมาด้วยกัน แล้วเราก็บอกแล้วว่าถ้าแพลนไม่ได้เราจะไปคนเดียวตามที่แพลนไว้แล้ว B ก็บอกว่า เค้าไม่เข้าใจ คือถ้าไม่บอก ไม่ลงรูป เพื่อนเราไม่รู้หรอก (อันนี้เรามองว่าน่ากลัวมาก ไม่จริงใจ) สุดท้ายเราก็บอกว่าขอโทษนะ แต่เราตัดสินใจจะไปคนเดียว

เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเจอเพื่อน ก็คุยกันเรื่อยๆ ดูเหมือนเค้าจะไม่โกรธเราแต่ยังมีอะไรติดใจมั้ง เค้าก็พูดเรื่องเที่ยวชิคาโก เราบอกว่าตัดสินใจไปคนเดียวตามแพลนเดิมเรา เราก็บอกว่า จริงๆถ้าไม่ชวน B เข้ามา ก็น่าจะไปกันได้ 2 คน แต่เมื่อชวนแล้วจะให้ไป 2 คนเราก็ว่ามันไม่เหมาะสม ไม่ควรทำ เค้าจะเสียความรู้สึก เลยตัดสินใจไปคนเดียว แต่ดูเหมือนเพื่อนไม่ค่อยพอใจ เหมือนเค้าบอกว่า ชวนB มาเสริมเฉยๆเพราะทริปจริงๆคือแพลนกันสองคนนานแล้ว (อันนี้ยอมรับว่าไม่ชอบความคิดเพื่อนแบบนี้)  อีกเรื่องที่เค้าเน้นคือ การเคารพและให้เกียรติ วัฒนธรรมเค้า เค้าบอกว่าไม่มีสิทธิ์ที่จะถามว่ากลับคนเดียวได้ไหม ไม่มีสิทธิเลยนะ มันเป็นการไม่ให้เกียรติ บ้านเค้าไม่มีหรอกแบบนี้ เราก็ตอบตามความคิดเราว่า จริงๆเรามองว่าไม่ผิดนะที่จะถาม เพราะว่าถามก่อนไป ไม่ได้ทิ้งตอนไปแล้ว คือ ถามว่าโอเคไหม ถ้าไม่ก็จบ ถ้าโอเคก็แยกกันกลับได้ มันจะผิดตรงไหน เราก็พูดว่ามันคงเพราะต่างวัฒนธรรมนะ และสไตล์การเที่ยวที่ต่างกัน เพื่อนดูเหมือนจะเข้าใจ แต่ก้อคงไม่เข้าใจ

เมื่อวานเพื่อนมาบอกเราว่า แพลนจะไป NY กับเพื่อนคนอื่นเราจะจอยไหม เราก็ถามว่าเมื่อไหร่ เราอยากไปนะ หลัง 18 ใช่ไหม? เพื่อนบอกเปล่า เดือนนี้ ซึ่งเราก็ไปไม่ได้หรอก เราเลยถามว่าเป็นไปได้ไหมที่จะเลื่อนไปหลัง 18 ตอนเค้าเรียนจบคอส เพราะเราแพลนว่าจะไปช่วงนั้นกัน จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ตอบ chat เรา ซึ่งถ้าเค้าไม่เลื่อนเราก็ไม่ว่าอะไรนะ เราแค่ถามไว้ก่อนเพราะเราอยากไปด้วย ตอนนี้เลยรู้สึกเหมือนว่าเพื่อนตีตัวออกห่าง จะไปไหนไม่ชวนเราแล้วค่ะ ทั้งไปซื้อของ ไปห้างใกล้ๆ ชวนเราแบบกระชั้นชิดทุกครั้ง เช่นชวนว่าไปไหม พอถามตอนไหน บอกว่าเดี๋ยวนี้

ขอความเห็นและมุมมองของเพื่อนๆหน่อยค่ะ ว่าถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงกับเรื่องนี้

ปล.
สิ่งที่เรารู้สึกตลอดเวลาที่รู้จักกัน
*ทุกครั้งที่ไปไหนมาไหน เค้าจะนัดเจอที่หอเค้าเสมอๆ เราต้องเดินไปหาตลอด ตอนกลับก็ต้องส่งเค้าก่อน เราต้องเดินกลับอีกทีแม้จะมืดแค่ไหน
* เรารู้สึกว่าเค้าเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง ทั้งที่เค้าบอกว่า เค้าโตแล้ว เป็นผู้ใหญ่แล้ว
* เค้าเน้นเรื่องการเคารพวัฒนธรรมเค้า แต่เค้ากลับลืมว่าคนอื่นก็มีวัฒนธรรมของตัวเองเหมือนกัน

เราไม่ได้โกรธอะไรเพื่อนนะคะ ส่วนใหญ่จะยอมๆด้วยซ้ำ แค่อยากรู้ว่าสิ่งที่เราทำและคิดมันผิดไหม หรือจริงๆแล้วปัญหามันอยู่ที่ตัวเราไม่ใช่เพื่อน