ความรักของเราเริ่มต้นอย่างรวดเร็วเหมือนสายฟ้าแล้วก็จบลงด้วยน้ำตาเหมือนสายเลือด...

เรารักผู้ชายคนนั้นมากๆ ทุ่มเทให้เค้าทุกๆอย่างที่มี รักคนๆนั้นมากกว่ารักตัวเอง ทั้งๆที่ครอบครัวคนรอบข้างไม่เคยมีใครเห็นด้วยกับรักครั้งนี้ เราไม่เคยฟังคำเตือนของใคร... แต่แล้ว4ปีต่อมารักก็พังไม่เป็นท่า ต่างคนต่างไป ต่อมาไม่นานผู้ชายคนนั้นเค้าเริ่มต้นกับคนใหม่ได้อย่างรวดเร็ว แต่เรายังวนเวียนกับความเจ็บปวดซ้ำซาก วนเวียนอยู่แบบนี้ปีแล้วปีเล่า สมองอยากที่จะเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน แต่ก็มักจะมีปัญหาตลอด เพราะใจเรามันยังหดหู่อยู่กับเรื่องเดิมๆ จนกลายเป็นคนกลัวความรัก......


เราอยากจะลืมทุกความเจ็บปวดและสามารถที่จะก้าวต่อไปได้ อยากลองที่จะรักใหม่อีกครั้งแต่ติดที่ว่ากลัวเจ็บอีกครั้ง.
รักพัง..จะเริ่มต้นรักใหม่ได้อย่างไร???? ใครก็ได้ช่วยแนะนำที