คนในครอบครัวไม่ไว้ใจกันควรทำไงดีคะ

สวัสดีค่ะ เราเคยตั้งกระทู้เกี่ยวกับปัญหาชีวิตมาแล้วค่ะ เราเคยปรึกษากับคนอื่นญาติ หรือคนใกล้ๆตัวที่เราคิดว่าเราไว้ใจ พวกเค้าเหมือนจะเข้าใจเรานะคะแต่ก็ไม่ ที่เราไม่ค่อยปรึกษาครอบครัวเพราะอยู่กับป้าค่ะเจอหน้ากันก็แค่ตอนเย็น ไม่กี่ชั่วโมง3-4ชั่วโมงได้ค่ะ อีกอย่างถ้าเราปรึกษาอะไรป้าก็จะพูดเรื่องอื่นแทน หรือไม่ก็ไม่ตอบคำถาม เลยทำให้เรารู้สึกว่าถามไปก็ไม่ได้คำตอบเลยถามคนอื่นแล้วกัน สิ่งที่เราได้กลับมาคือเค้าไปว่าป้าเราว่าทำไมดูแลหลานไม่ดี ทำไมไม่รับฟังปัญหาของหลาน นั่นแหละค่ะเวลาป้าเราอยู่ต่อหน้าคนอื่นก็ไม่ดุหรอกค่ะ พอลับหลังคนอื่นป้าก็พูดว่าทำไมไม่ปรึกษากัน ทำไมต้องไปพูดกับคนอื่น ไม่คิดเหรอว่าคนอื่นจะคิดว่าป้าเป็นคนยังไง เห้อออ!!!!เราแอบเหนื่อยค่ะ ท้อค่ะ ในเมื่อถามแล้วไม่ได้คำตอบ แล้วโดนเมินมันก็รู้สึกไม่ดีใช่ไหมคะ เปรียบเทียบง่ายๆคือ คุยกับเพื่อนแล้วเพื่อนเมินอ่ะค่ะ ล่าสุดค่ะโรงเรียนมีเรื่องยาเสพติด มันคือยาเขียวเหลืองค่ะ ถ้าใครอ่าน กท.ที่แล้วจะรู้ค่ะ เราสนใจเรียนมากกว่าเราไม่สนใจเรื่องของพวกนี้ แต่ป้าคงไปได้ยินลูกของเพื่อนเค้าเล่าให้ฟังเลยมาถามแล้วสงสัยเราค่ะ เอาจริงๆป้าก็รู้แหละค่ะว่าเรียนหนักพอสมควรไม่มีเวลาจะทำอะไรอยู่แล้ว แต่เค้าดันสงสัยว่าเรากินและซื้อหรือเปล่าเอาจริงๆนะคะเราเคยบอกไปแล้วว่าไม่ได้โง่รู้ว่าอะไรดีไม่ดี แต่เราอธิบายยังไงเค้าก็ไม่เชื่อค่ะ คนอื่นก็บอกว่าให้ลองถามหลานว่ากินหรือเปล่า ซื้อไหม หรือขายไหม เหนื่อยใจค่ะคนนอกจะรู้ดีกว่าคนในได้ไงจริงไหมคะ ป้าบอกว่ามีหลักฐานอะไรมายืนยันว่าไม่ได้กิน คือถ้าเรากินก็ไม่พ้นฝ่ายปกครองหรอกค่ะฝ่ายปกครองโรงเรียนเราโหดมากยังไงเค้าก็ต้องเรียกผู้ปกครอง ป้าไม่เคยเชื่อเราเลยค่ะชอบหาเรื่องทะเลาะฟังคนนอกมากกว่าคนใน มันรู้สึกเหมือนเค้าไม่เคยไว้ใจเราเลย เงินหายหรือของหายก็จะโทษเรา ทั้งๆที่เราไม่เคยคิดจะทำแบบนั้นเพราะรู้ว่ามันบาปแค่ไหน อีกอย่าคนงานเข้าออกบ้านทุกวัน เราเหนื่อยจริงๆค่ะวันๆเจอเรื่องสารพัด เหนื่อยทั้งกายเหนื่อยทั้งใจ เราไม่เคยคิดอคติกับป้าเลย เพราะเค้าเลี้ยงเรามา ส่งเสียเรา แต่เค้าก็เปลี่ยนไปตั้งแต่แม่เราย้ายออกไปแล้วให้เราอยู่กับป้า เราควรอธิบายให้เค้าฟังยังไงดีคะ ควรคุยแบบไหน แล้ววางตัวยังไง ทำยังไงให้เค้าไว้ใจเรา เราขอคำปรึกษาหน่อค่ะเหนื่อยจริงๆ