เราจะสามารถเอาชนะกลไกป้องกันตัวของสมองได้อย่างไรบ้าง?

ในกรณีนี้ส่วนมากมักเป็นเรื่องของ wealthy อาจมีบ้างที่เราถูก excel เรื่องความสามารถ

มีนักธุรกิจดาวรุ่งพุ่งขึ้นมาใหม่ หรือศิลปิน อายุน้อยดังระดับโลกรวยร้อย-พันล้าน
เรากลับไม่รู้สึกอะไร อะไรก็ตามที่เป็นคนไกลตัว

แต่พอกลับเป็นคนรู้จัก เพื่อนสนิท คนรู้จักทีร่วมงาน หรืออย่างมากก็คนอายุใกล้เคียงกัน แต่เป็นคนไทยเหมือนกัน
(ที่อายุใกล้เคียงกันและต้นทุนชีวิตไม่ได้แตกต่างกันมาก (หรือแตกต่างมากแต่ไม่มีผล))

นอกจากความรู้สึกยินดีแล้ว (สำหรับบางคน)
เรากลับรู้สึกโดน warn จากสมอง
หรือความรู้สึกประเภทที่ "เราทำอะไรอยู่?"
รู้สึก annoyed หรือ degraded พูดง่ายๆคือ
sort of ความรู้สึกแย่ทั้งหลาย

เข้าใจว่ามันเป็นกลไกการเอาตัวรอดของสมอง
เตือนเรื่องของการอยู่รอดและเปลี่ยนแปลง

แต่จริงๆแล้วในเมื่อเราจะอิจฉาหรือร้อนรุ่ม
ทั้งที ทำไมเราไม่ไปอิจฉา Bill Gates หรือพวก Billionaires ไปเลย?
ทำไมเรามารู้สึกกับคนใกล้ตัวหรือที่รู้จัก ที่ grade of success
แทบไม่ได้เทียบเคียงกับระดับ world class

อาจกำจัดได้โดยการเตือนสมองว่าสิ่งนี้ไม่ logical?
(เมื่อทำบ่อยๆสมองจะมีรูปแบบการคิดใหม่)
ทำให้เรา less suffer ไปนำวินาทีเหล่านั้นไปพัฒนาตนเองได้มากขึ้นเรื่อยๆ