สวัสดีค่ะ เราขอใช้ชื่อแทนแล้วกันนะคะว่า มิก ปัจจุบันเราเรียนอยู่ปี1 คณะบริหารธุรกิจ สาขาการบัญชี มหาลัยเราหลักสูตรไทย แต่สอนบัญชีเป็นอังกฤษล้วน โจทย์ก็ยังเป็นอังกฤษเลยค่ะ เรามีความมุ่งมั่นที่อยากจะไปสอบเป็นCPA มากค่ะ เราเข้ารอบ5ค่ะ (ไม่เปิดรับรอบที่4) จึงไม่ได้เรียนปรับพื้นฐานเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ ส่วนใหญ่เด็กปวช.จะมาต่อที่นี่กันมากพอสมควร แต่เราเป็นเด็กม.ปลาย ในวันแรกของการเปิดภาคเรียนนั้น อาจารย์เข้ามาไม่มีการปรับพื้นฐานให้สำหรับเด็กรอบที่5 หรือเด็กม.ปลายเลย มาถึงก็สอนทำงบรายวัน แยกประเภท งบทดลอง ปิดงบเลย เรางงมากค่ะ ในระยะการเรียนวิชาบัญชีของมหาลัยเรา เรียน1วันต่อสัปดาห์ เรียน4ชม. เราเรียนไม่ทันเพื่อน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเลขนั้นมาจากอะไร แค่เราเรียนไทยก็ยากแล้ว เวลาสอบอาจารย์บอกให้เวลาแค่1.30ชม. นี่ต้องเรียนอังกฤษแล้วมานั่งแปลเป็นไทย เวลาขนาดนั้นเราทำข้อสอบไม่ทันแน่ ไหนจะต้องจำรูปแบบบัญชี ทุกครั้งที่เราเรียนบัญชี เราร้องไห้ทุกครั้งเลย รู้สึกเหนื่อยรู้สึกท้อ แต่เรานึกถึงหน้าพ่อแม่ เราเล่าเรื่องนี้ให้แม่ฟัง แม่บอกให้เราอดทนเพราะเราเลือกแล้ว เดี๋ยวเราเรียนไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็ชิน 4 ปีแปปเดียว แต่สำหรับเรา4 ปียาวนานมากค่ะ เวลาเรียนเราไม่กล้าถามอาจารย์เลย พอเราถามเค้าก็ชอบทำเสียงดุใส่ หรือประมาณว่าเราทำมั่ว แล้วเค้าก็ไม่อธิบายให้เราฟัง เราถามเพื่อนพอเข้าใจ แต่พอเรียนอาทิตย์ถัดมา โจทย์ก็อัพเลเวลยากกว่าเดิม อาจารย์ไม่ถามเด็กว่าเข้าใจมั้ย หรือไม่แม้แต่จะเฉลยวิธีทำให้ เค้าบอกแค่ตรวจพอ ถูกผิดก็เรื่องของเรา เราเครียดมากค่ะ เราร้องไห้ให้เพื่อนฟัง บางครั้งก็แอบร้องไห้คนเดียว เราไม่อยากให้แม่เห็นกลัวแม่ไม่สบายใจ ทุกวันนี้เราเรียนรู้ด้วยตัวเราเองโหลดวิดีโอบช. จากยูทูปมาดู เผื่อจะเข้าใจมากขึ้น เราพยายามแล้ว ทำการบ้านด้วยตัวเราเอง ไม่ลอกใคร เพราะกลัวว่าหากสอบเราจะแย่ ส่วนเพื่อนในสาขาเราก็ไม่ค่อยสนิทกับใครเพราะเค้ารู้จักกันมาก่อน แต่เราก็คุยได้ เราระบายเรื่องนี้ให้คนรอบข้างฟัง ทุกครั้งที่เราเรียบบช.เสร็จ เราควรจะทำยังไงต่อไปดี
ประสบการณ์เรียนบัญชีปี 1