1. ทางบริษัท ควรมีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านการให้คำปรึกษาเรื่องลดน้ำหนักอย่างถูกวิธีแก่น้องๆแต่ละคน เพราะเท่าที่ฟังดู ดูเหมือนจะหาข้อมูลกันเอง คุยกันเอง และลองกันเอง ซึ่งค่อนข้างอันตราย (ทำไลฟ์ตู้ปลาหัวข้อนี้ก็ได้นะ เชิญหมอมานั่งคุยเลย)
2. ร่างกายแต่ละคนมีความสามารถในการเผาผลาญที่แตกต่างกัน บางคนอ้วนง่ายแม้กินน้อย บางคนกินให้จุกตายก็ไม่อ้วน แต่ละคนจึงมีกระบวนการลดน้ำหนักที่แตกต่างกัน อีกทั้ง มีวิธีการออกกำลังกายที่เหมาะสมแตกต่างกัน T25 อาจเหมาะกับบางคน แต่อาจทำลายเข่าและโครงสร้างร่างกายสำหรับบางคน หากเข้าใจเรื่องนี้แล้ว ก็จะจัดระเบียบการกิน ประเภทอาหาร และการออกกำลังกายได้อย่างเหมาะสมในแต่ละคน เช่น หากน้องทำงานดึกแล้วหิวมาก แทนที่จะไม่กล้ากิน ก็สามารถเลือกกินอาหารที่เหมาะสม ให้พลังงานและไม่อ้วนได้ หรือ การออกกำลังกายที่เน้นการดึงไขมันไปสร้างกล้ามเนื้อ มากกว่าการเน้นเรื่องหัวใจ (Cardio) เป็นหลัก
3. น้องพูดคำว่า "จิตตก" และ "เครียด" กับเรื่องดังกล่าว ซึ่งเป็นมานานแล้ว บริษัทหรือผู้ใหญ่ที่มีหน้าที่เกี่ยวข้องควรรีบเข้ามาช่วยเหลือด่วน ก่อนที่จะลุกลามไปมากกว่านี้ เช่น โรคกลัวอ้วน (Anorexia Nervosa) ซึ่งเราทุกคน รวมถึงครอบครัวของน้องคงไม่ยินดีให้เป็นเช่นนั้น
4. ผู้เชี่ยวชาญด้านบุคลิกภาพก็มีความจำเป็นสำหรับน้องตาหวาน (และน้องหลายๆคน) เพื่อให้น้องรู้สึกมั่นใจในการแสดงออกที่เหมาะสมกับบุคลิกลักษณะ รูปร่างหน้าตา และจุดแข็ง จุดเด่น ของตนเอง แทนที่การรู้สึกถูกเปรียบเทียบจุดอ่อนของตนกับจุดเด่นของผู้อื่นตลอดเวลา รวมถึงการปรับทัศนะคติใหม่ให้เกิดความเชื่อมั่นว่า คุณค่าของตัวเรามีหลายองค์ประกอบมากกว่าเพียงเรื่องรูปร่างหน้าตา ซึ่งเกิดจาก "ค่านิยม" และ "การเปรียบเทียบตัดสิน"
สุดท้าย อยากฝากถึงน้องว่า
"น้องมีสิ่งที่ดีงาม ทรงคุณค่า และแข็งแกร่งมากกว่าเรื่องที่น้องกังวลมากนะครับ
ขอให้หมั่นเพียรรดน้ำและบ่มเพาะสิ่งมีค่านั้นให้งอกงามอย่างแข็งแกร่งต่อไปครับ "
กรณี live voov ของตาหวาน
2. ร่างกายแต่ละคนมีความสามารถในการเผาผลาญที่แตกต่างกัน บางคนอ้วนง่ายแม้กินน้อย บางคนกินให้จุกตายก็ไม่อ้วน แต่ละคนจึงมีกระบวนการลดน้ำหนักที่แตกต่างกัน อีกทั้ง มีวิธีการออกกำลังกายที่เหมาะสมแตกต่างกัน T25 อาจเหมาะกับบางคน แต่อาจทำลายเข่าและโครงสร้างร่างกายสำหรับบางคน หากเข้าใจเรื่องนี้แล้ว ก็จะจัดระเบียบการกิน ประเภทอาหาร และการออกกำลังกายได้อย่างเหมาะสมในแต่ละคน เช่น หากน้องทำงานดึกแล้วหิวมาก แทนที่จะไม่กล้ากิน ก็สามารถเลือกกินอาหารที่เหมาะสม ให้พลังงานและไม่อ้วนได้ หรือ การออกกำลังกายที่เน้นการดึงไขมันไปสร้างกล้ามเนื้อ มากกว่าการเน้นเรื่องหัวใจ (Cardio) เป็นหลัก
3. น้องพูดคำว่า "จิตตก" และ "เครียด" กับเรื่องดังกล่าว ซึ่งเป็นมานานแล้ว บริษัทหรือผู้ใหญ่ที่มีหน้าที่เกี่ยวข้องควรรีบเข้ามาช่วยเหลือด่วน ก่อนที่จะลุกลามไปมากกว่านี้ เช่น โรคกลัวอ้วน (Anorexia Nervosa) ซึ่งเราทุกคน รวมถึงครอบครัวของน้องคงไม่ยินดีให้เป็นเช่นนั้น
4. ผู้เชี่ยวชาญด้านบุคลิกภาพก็มีความจำเป็นสำหรับน้องตาหวาน (และน้องหลายๆคน) เพื่อให้น้องรู้สึกมั่นใจในการแสดงออกที่เหมาะสมกับบุคลิกลักษณะ รูปร่างหน้าตา และจุดแข็ง จุดเด่น ของตนเอง แทนที่การรู้สึกถูกเปรียบเทียบจุดอ่อนของตนกับจุดเด่นของผู้อื่นตลอดเวลา รวมถึงการปรับทัศนะคติใหม่ให้เกิดความเชื่อมั่นว่า คุณค่าของตัวเรามีหลายองค์ประกอบมากกว่าเพียงเรื่องรูปร่างหน้าตา ซึ่งเกิดจาก "ค่านิยม" และ "การเปรียบเทียบตัดสิน"
สุดท้าย อยากฝากถึงน้องว่า
"น้องมีสิ่งที่ดีงาม ทรงคุณค่า และแข็งแกร่งมากกว่าเรื่องที่น้องกังวลมากนะครับ
ขอให้หมั่นเพียรรดน้ำและบ่มเพาะสิ่งมีค่านั้นให้งอกงามอย่างแข็งแกร่งต่อไปครับ "