9 เดือนเต็มแล้วสินะ ที่ผมต้อง ตัดสินใจออกจากงานด้วยความจำเป็น ต้องเลือก แม้จะเป็นการตัดสินใจที่เกือบโหดร้ายก็ตาม แต่ก็อิ่มใจที่ได้ตอบแทนคนที่ผมรักที่สุดในชีวิต
ผ่านมามีทั้งสุขและทุกข์ปนไป คนที่ผมรักที่สุดเริ่มจะดีขึ้น แต่ผมเองกลับเริ่มแย่ลง เป็นเพราะกรรมที่เคยทำในชาติก่อนรึชาตินี้ก็ไม่รู้ คิดไปไกลเลย
ช่วงนี้ตั้งหน้าตั้งตาหางาน แต่ทำไมน้อ งานช่างหายาก อีกทั้งเน้นแต่ประสบการณ์ตรง ไม่เปิดโอกาส ให้ผมได้เข้าไปทดลองบ้าง ก็เข้าใจองค์กรทุกที่ต้องการผู้มีประสบการ์ อีกทั้ง วัยที่ร่วงโรย ย่างเข้า 35 ขวบ ยิ่งยากไปกว่าเดิม ที่เด็กตาดำๆ (ผู้ใหญ่ตาดำๆดีก่า) คนนี้จะหางานได้ง่ายเหมือนก่อนที่ผ่านมา เห้อๆๆ บุญที่ผมเคยทำมาคงลดน้อยลง แรงและกำลังเริ่มลดน้อยถอยลง ก็ได้แต่ภาวนา ที่ใดที่หนึ่งที่ผมทิ้ง Resume ไป จ้างผมไปทำงานทีเถิด...สู้มันต่อไป เริ่มจากศูนย์ใหม่อีกครั้งมันก็ดีกว่า ไม่ได้เริ่มทำอะไรเลย ...
ต้นทุนของผมมันช่างน้อยนัก...จะเริ่มใหม่ในอายุ35นี่ละ ไม่สนเลขที่เพิ่มขึ้น ถ้าหากครอบครัวผมยังไม่สบาย สร้างกำลังใจด้วยตัวของตัวเองมันทุกวัน วันหนึ่งจะเป็นของเรา
"ระบายเป็นตัวอักษรที่ออกจากความรู้สึกจากใจจริง...ขอบคุณครับ''
สามสิบห้าปี เข้ามาใกล้ ใครจะคิดน้อ!! ว่าอะไรหลายๆอย่าง ดูจะแย่ไปกว่าเดิม
ผ่านมามีทั้งสุขและทุกข์ปนไป คนที่ผมรักที่สุดเริ่มจะดีขึ้น แต่ผมเองกลับเริ่มแย่ลง เป็นเพราะกรรมที่เคยทำในชาติก่อนรึชาตินี้ก็ไม่รู้ คิดไปไกลเลย
ช่วงนี้ตั้งหน้าตั้งตาหางาน แต่ทำไมน้อ งานช่างหายาก อีกทั้งเน้นแต่ประสบการณ์ตรง ไม่เปิดโอกาส ให้ผมได้เข้าไปทดลองบ้าง ก็เข้าใจองค์กรทุกที่ต้องการผู้มีประสบการ์ อีกทั้ง วัยที่ร่วงโรย ย่างเข้า 35 ขวบ ยิ่งยากไปกว่าเดิม ที่เด็กตาดำๆ (ผู้ใหญ่ตาดำๆดีก่า) คนนี้จะหางานได้ง่ายเหมือนก่อนที่ผ่านมา เห้อๆๆ บุญที่ผมเคยทำมาคงลดน้อยลง แรงและกำลังเริ่มลดน้อยถอยลง ก็ได้แต่ภาวนา ที่ใดที่หนึ่งที่ผมทิ้ง Resume ไป จ้างผมไปทำงานทีเถิด...สู้มันต่อไป เริ่มจากศูนย์ใหม่อีกครั้งมันก็ดีกว่า ไม่ได้เริ่มทำอะไรเลย ...
ต้นทุนของผมมันช่างน้อยนัก...จะเริ่มใหม่ในอายุ35นี่ละ ไม่สนเลขที่เพิ่มขึ้น ถ้าหากครอบครัวผมยังไม่สบาย สร้างกำลังใจด้วยตัวของตัวเองมันทุกวัน วันหนึ่งจะเป็นของเรา
"ระบายเป็นตัวอักษรที่ออกจากความรู้สึกจากใจจริง...ขอบคุณครับ''