จากกันทั้งๆที่ใจยังรัก

เรากับสามีจดทะเบียนสมรสอยู่กินด้วยกันมาเกือบสี่ปี วันหนึ่งสามีเราออกจากบ้านไปเช่าคอนโดอยู่ได้ 2 เดือน ระหว่างนั้นไม่มีการติดต่อเราเลย ใจเราแทบสลายในทุกๆวัน โทรไปเค้าก็ไม่รับ ไลน์ไปเค้าอ่านแต่ไม่ตอบ โดยที่สาเหตุตัวเราเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเค้าถึงเปลี่ยนไป จนนานวันเข้าเราไม่ไหวจริงๆจึงนัดเค้ามาคุยว่าจะเอายังไง..คำตอบที่ได้มาคือ เค้าบอกว่า เค้าคิดว่าเราไปกันไม่ได้ และเหตุผลที่สำคัญเค้าบอกว่าเค้าไม่มีอารมณ์กับเรา เค้ากลัวการมีเซ๊กส์กับเรา แล้วแบบนี้จะอยู่กันยังไง (เรากับสามีไม่ได้มีอะไรกันมาปีกว่า และสามีเราขอแยกนอนได้6เดือน) และเค้าสารถาพกับเราอีกว่า ระหว่างที่เค้าไปอยู่คอนโดเค้าได้ไปกินเหล้า เที่ยวผู้หญิง ซึ่งปกติสามีเราไม่ดื่มไม่เที่ยวเลย เค้าร้องไห้ฟูมฟายบอกว่าถ้าไม่ได้บอกเราคงจะรู้สึกผิด เค้าบอกว่าการมีครอบครัวต้องพร้อมในเรื่องการเงินด้วย ซึ่งตอนนี้เรายังไม่มีเงินมากมาย แต่เรามีทั้งบ้าน ทั้งรถ ทั้งบัตรที่ต้องผ่อน เราออกจากงานมาเพราะเค้าบอกว่าเตรียมตัวมาเป็นแม่บ้านเลี้ยงลูก เราตั้งใจจะมีลูกกัน และให้หาธุรกิจทำเป็นของตัวเอง แล้วเค้าจะดูแลเราเอง (ขอเกริ่นนิดนึงคะ)จนผ่านมา 1 ปี เค้าเปิดร้านอาหารให้เราซึ่งหุ้นกับเพื่อนเค้า 7 คน โดยที่เรากับเพื่อนเค้าอีกคนทำหน้าที่เป็นผู้จัดการ แต่พอบริหารไปได้ประมาน6เดือนร้านขาดทุน เค้าบอกว่าเราไม่ตั้งใจทำร้านให้ดี ทั้งๆที่เราตั้งใจมากทำหน้าที่ตั้งแต่ในครัวยันเด็กเสริฟ คิดและทำโปรโมชั่นในแต่ละเดือนคนเดียว  เค้าใช้เหตุผลนี้มาบอกว่าเราไม่เห็นคุณค่าของเงินที่ลงทุนไป เค้าบอกว่าแล้วแบบนี้หากเรามีลูกกันเราจะดูแลลูกเค้าได้อย่างไร?ขนาดตัวเองเรายังดูแลไม่ได้?เค้าบอกว่าวันนี้ไม่พร้อมมีครอบครัว เค้าอยู่กับความไม่พร้อมไม่ได้ แล้วบอกเราว่า ให้เราไปทำตัวให้มีคุณค่า ให้เค้าหันกลับมาแล้วรู้สึกเสียดายเรา แล้วค่อยว่ากันอีกที เค้าร้องไห้เราเข้าไปกอดเค้า หอมแก้มเค้า เค้าก็จูบเรา  
เราบอกจะไปจากที่นี่ เค้าขอให้เราใช้เวลาคิดให้นานกว่านี้ได้ไหม เค้าขอดูแลแม่เรา ขอติดต่อครอบครัวของเรา และเค้าบอกว่าหากวันไหนมีเงินจะให้เราส่วนหนึ่ง จะไม่ให้เราลำบากแต่ขออย่างเดียว อย่าทำให้เค้าเป็นห่วงก็พอ
เราอยากรู้ว่า เค้าพูดแบบนี้เค้าหมายความว่าอะไร? เค้ายังรักเราไหม?เราควรรอเค้าไหม ? หรือควรเปิดใจให้คนอื่น?อนาคตเราอาจกลับมาเป็นครอบครัวได้ใช่ไหม? เรารักผู้ชายคนนี้มาก มากจนถ้าเค้าบอกว่าขอให้รอ เราก็จะรอ..