ถ้าเราไม่มีเพื่อนจะอยู่ได้ไหม??

สวัสดีค่ะเราขอระบายหน่อยนะคะ คือเรารู้สึกผิดมากกับสิ่งที่ทำและรู้สึกละอายมากในสิ่งที่ทำ คือเราทำการเหลี่ยมและนินทาลับหลังใส่คนที่ไว้ใจเรา รักเรา เชื่อในตัวเเรลดแและโลบยความผิดให้กับเขาและเอาตัวเองรอด

คือมีเพื่อนคนหนึ่งสนิทกันระดับหนึ่ง คือต่อหน้าเราพูดกับเราดีมาก แต่พอลับหลังเอาเรื่องของเราไปพูดแบบใส่ไฟทำให้คนอื่นเกลียดเรา แต่ตัวเองยังมาคุยดี เหมือนไม่เคยด่าเราเลย พอคนอื่นมาด่าเรานางก็จะมีความสุข

พวกเพื่อนร่วมงานที่ชอบเอาเรื่องเราไปนินทา ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น ชอบเอาเรื่องส่วนตัวของเราไปพูดกันเสียๆหายๆ  ว่าเราอย่างนั้นอย่างนี้ ทั้งที่ตัวคุณเองก็ไม่ได้ดีไปมากกว่าเรา  แถมไม่ชอบพูดต่อหน

ปกติชีวิตของมนุษย์เรามันต้องมีคนที่ชอบเราหรือไม่ชอบเรา ถ้าโตแล้วเราไม่ชอบใครหรือใครไม่ชอบเราเค้าก็จะไม่ยุ่งกัน แต่คนที่ไม่ชอบเราแต่ก็ยังยุ่งกับเรายังคุยกับเราดีๆต่อหน้า ถามว่าชีวิตตอนนี้เป็นยังไงสบา

วันนี้อเมริกาเปิดเผยธาตุแท้แล้วว่าเลือกข้างไอ้ประเทศปลิ้นปล้อน พูดอย่างทำอย่างอย่างไอ้เหมน ต่อหน้าทำเป็นพูดดีว่ารักสันติภาพโน่นนี่ แต่ลับหลังสั่งลูกน้องมาวางกับระเบิด แถมสร้างละครว่าไทยเรากราดยิงปร

แต่ที่แน่ๆ คือรู้สึกไม่สบายใจ เพราะถึงแม้การเป็นแม่ชีจะเป็นสิ่งที่ดี เป็นมงคล แต่เรารู้สึกว่าคนที่นินทาแบบนี้คงไม่ได้รู้สึกชอบใจเรา ไม่งั้นเขาคงพูดต่อหน้าเรา ไม่พูดลับหลัง แถมคนที่ว่ายังเป็นคนระดับสูง

เราทำงานอยู่ที่แห่งหนึ่ง คือจะมีพี่สเมียนคนหนึ่งต่อหน้าเขาจะพูดดีมากกับเถ้าแก่ แต่พอลับหลังเขากลับเป็นอีกคน โอเคเราทุกคนต้องเคยนินทาบางแหละและเราก็เช่นกัน แต่บางครั้งเราคิดว่าเฮ้ยมันขนาดนี้เลยเหรอ โดย

เพื่อนชอบด่าเราว่าเราอย่างนั้นอย่างนี้ชอบบอกว่าเราสวยเลยแอนตี้คนที่เธอชอบมาชอบเราก็เอาเราไปนินทาควรทำไงทั้งๆที่ต่อหน้าหรือเวลาเขาไม่เหลือใครก็จะเข้ามาหาเรา

เราเริ่มรู้สึกว่าเพื่อนสมัยนี้หาคนไว้ใจได้ยากมากจริงๆ ยิ่งสังคมมหาลัยยิ่งน่ากลัวเลยคะ ต่อหน้าก็ทำเป็นดี ลับหลังก็นินทากัน พอใครในกลุ่มไม่อยู่ก็นินทาคนนั้น เรารู้สึกไม่ดีจนไม่อยากจะยุ่งกับใครเลยอะคะ