สวัสดีค่ะ ... คุณพ่อคุณแม่ทุกท่าน
ตอนนี่เรามีน้องแต่ยังนอนคุดคู้อยู่ในท้องอยู่นะคะ ใกล้ๆจะออกมาดูโลกในอีกไม่กี่เดือนแล้ว ตัวแม่มีความกังวลหลายอย่างค่ะ รวมถึงเรื่องนี้ด้วย ไม่รู้ว่าคิดมากไปหรือเปล่า แต่อยากขอคำปรึกษาจากแม่ๆพ่อๆมากๆค่ะ
คือด้วยความจำเป็นที่เลี่ยงไม่ได้แล้ว หลังเราคลอดลูก เราต้องไปเลี้ยงลูกอยู่บ้านปู่ย่าเขาโดยที่แฟนเราไม่ได้ไปอยู่ด้วย ซึ่งทุกคนก็ยินดีปรีดานะคะ ทุกคนเขาต้อนรับเรา ยังไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้น((ย้ำ!! ว่าแค่ยังไม่มี)) เพราะปกติเราอยู่กับแฟนวันหยุดก็กลับบ้านแฟน....
ทีนี้ที่บ้านย่าเขามีหลานวัย 3 ขวบอยู่ 1 คนซึ่ง ปู่ ย่า ทวด เลี้ยงกันมาแต่อ้อนแต่ออด เรียกว่าปั้นมาเป็นผลงานของบ้านเบยก็ว่าได้ ตัวหลานพ่อแม่เลิกกัน ตอนนี้ทั้งพ่อทั้งแม่ต่างมีครอบครัวใหม่ ...พ่อแม่ก็ยังวัยรุ่นกัน พ่อไปติดอยู่บ้านแม่ใหม่ แม่ก็ติดทำงานมารับลูกไปนอนด้วยตอนกลางคืน เช้าหอบมาส่งย่า ทีนี้เด็กเลย 2 พ่อ 2 แม่กันไปเลย การเลี้ยงดูก็จะแปลกๆ เพราะอยู่บ้านนี้สอนอย่าง ไปอยู่กับแม่สอนอีกอย่าง เราเห็นแล้วงงใจ แต่ก็ไม่ได้อยู่ในฐานะจะพูดอะไรได้
!!!แต่มีอย่างหนึ่งที่ทั้ง ปู่ย่า บ้านแม่ บ้านพ่อ สอนเหมือนกันคือ!!!...สอนให้หลานเอาแต่ใจมากกกกกก มากจนแฟนเราก็กังวลเหมินเราเลย เพราะไม่ได้อยู่บ้านตลอดกลับไปเจอนิสัยหลานแต่ละทีละเพลีย ถึงขั้นสั่งเราไม่ต้องไปยุ่งเลย เช่น
1. หลานใช้ทุกคน ไม่ยอมหยิบเองขนาดของอยู่แค่เอื้อมมือ ทั้ง ปู่ ย่า ทวด ด้วยคำว่า "หนูอยากได้..." ทวดหยิบให้สิ ป้าหยิบให้สิ ถ้าไม่ได้ก็จะตีมึนใส่ พูดวนๆจนกว่าจะได้ พอไม่ได้ดั่งใจก็จะตะคอก หนูจะเอานั่น!! ไม่รักแล้ว ไม่ให้เล่นด้วย ไม่นั่นไม่นี่ บางทีก็ตีผู้ใหญ่ จิกเล็บ เพลีย!
2. หลานหวงของมากๆ แบบลุง มวด หรือใครที่เขาไม่สนใจเขาจะไม่ให้เล่นไม่ให้หยิบของ เช่นไข่ต้ม หลานกินแต่ไข่แดง แต่พอลุงไปขอกินไข่ขาว หวงลุงเฉย ไม่ให้กิน ไม่ให้จับ นี่ของหนู พอลุงพูดว่าทำไมก็ตังเองไม่กิน ก็ร่ายงิ้ว ร้อง กรี๊ด โวยวาย แล้วก็ดิ้นๆสู้ไม่ให้ยุ่ง ขนาดลูกในท้องเราหลานเรายังหวงไม่ให้ใครมาจับ นี่น้องหนูห้ามกอด เพลีย!
3. หลานไม่เคยเก็บของใดๆในบ้านเลย ของเล่นเอง ขนมเอย หยิบอะไรมารื้ออะไรมาวางไว้ตรงนั้น เห็นแต่ย่าแต่ทวด มาคอยเก็บตอนหลานหลับหรือไป่นตรงอื้นแล้ว ถุงขนม ทิชชู่ขี้มูกตัวเองยังทิ้งยังนั้น คือไม่มีใครสอนให้เอาไปทิ้งถังขยะเลย บอกให้ทำหลานก็ตีมึนทำหน้านิ่งๆเดินหนีตลอด
4.หลานติดกินจุกนม ตอนนี้ 3 ขวบแล้ว ไป รร ก็กินนมกล่องได้นะ แต่พออยู่บ้านอมแต่จุกนมจุกน้ำ ต้องอมไม่งั้นไม่นอน เคยถามย่าเขาบอกว่าบังคับไม่ได้ ไม่งั้นไม่นอนเราก็ไม่ไหว ไว้ให้พ่อแม่เขามาฝึกกันเอง อึ้งเลย!! คือตามที่เราได้คุยกับหมอและศึกษาจาก google และทีาเคยเลี้ยงหลานตัวเองมา หลานเราไม่เกิน 2 ขวบเลิกกินจุก เลิกหลับคานมหมดแล้ว จำได้ว่าร้องระงมกันพักหนึ่งเลย
5. หลานกินข้าวมื้อนึงไม่เกิน 5 คำ!! ซึ่งเราคาดว่าเป็นผลจากข้อ4. ที่ติดกินนมตอนกลางคืน และจะกินแต่ขนม ขนม และ ขนม ทำให้หลานตัวผอมมาก ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีใครบังคับหลานได้ ยิ่งมีพ่อใหม่แม่ใหม่ทาผลัดกันเอาใจแล้ว ร้านสะดวกซื้อได้รับผลประโยชน์ไปเต็มๆ เราเองก็ชอบตามใจหลานนะ แต่หลานบ้านเราคือกินข้าวกินนม ขนมคือกินแต่ไม่ใช่อาหารหลักแบบนี้ นี่คือแปรงฟันเข้านอน ผู้ใหญ่ก็ยังให้กินขนมได้อยู่ ตื่นมากินขนม ข้าวไม่กิน พอให้กินก็บอกอิ่ม อมจุกน้ำแล้วบิกกอนน้ำอยู่ แต่เรื่องกินน้ำนี่กินได้เป็นลิตร ถ้าจะมห้กินข้าวหลานเลือกกินน้ำหมดเป็นขวดๆ
ยังมี 6 7 8 9 ....ไม่ไหว้ ไม่สวัสดี เต็มไปหมดที่เราคิดกับแฟนเราแล้วว่า เราจะยังไม่หางานทำ จะอยู่เลี้ยงลูกเองไปให้นานที่สุด เพราะกลัวว่าลูกจะถอดแบบหลานมา เราอยากสอนลูกเราเอง เพราะเอาจริงๆ ทางปู่ย่าอยากให้เราไปอยู่บ้านนั้นมาก คือเขาชอบเราสอนหลานเขามากๆ เราไม่ได้เลี้ยงหลานเก่ง แต่เราเป็นคนเลี้ยงเด็กตามใจหมอ 555 อีกอย่างเราชอบสอนหนังสือ คือเราไปสอนหลานเขาให้ทำนั่นนี่ นิสัยน่ารักขึ้นอยู่ช่วงนึงที่กลับบ้านทุกอาทิตย์ แต่พอห่างๆ ไม่ค่อยได้กลับหลานก็เป็นไปตามเดิม หลานจะดีกับเรา จะเป็นเด็กดีกับคนอื่นเวลาเราอยู่ด้วยเพราะเราคอยแฮะไว้ คอยสอนให้หยุดร้อง ให้ไม่ทำนิสัยเสีย สอนนับเลข ทำการบ้าน สอนภาษาเท่าที่เราทำได้แต่อย่างว่าเราไม่ได้อยู่ด้วยตลอด นานๆไปทีอล้วพอไปเจอว่าสิ่งที่สอนไว้ไม่มีใครสานต่อก็ล้านะคะ ยิ่งตอนนี้เรากำลังจะมีลูกของตัวเอง จะว่าเห็นแก่ตัวก็ว่าได้ เพราะเราต้องเริ่มปลง สอนไม่ไหว ไม่อยากเก็บเรื่องหลานมาเครียดอีก จนแฟนเราบอกอย่าเพิ่งคืดเรื่องหางานเลยนะ จะให้เลี้ยงลูกนานเท่าที่ไหว ไม่อยากให้ลูกออกมานิสัยแบบหลาน
ทั้งหมดนี้เราไม่โทษหลานนะคะห่วงเสียมากกว่า คือไปๆมาๆดูทุกคนรักหลานมาก เห็นทุกคนโพสต์ผ่านโซเชียลทั้ง พ่อ แม่ แม่ใหม่ ปู่ ย่า ว่ารักหลานนะ จะดูแลให้ดีที่สุด แต่มันออกแนวพ่อแม่รังแกฉันเสียมากกว่าในความคิดของเรา เราพบจิตแพทย์บ่อยทำให้เรารู้ถึงปัญหาที่พบในปัจจุบันมาจากสถาบันครอบครัวที่ผิดๆ ทำมห้เรารู้สึกกังวลใจมากๆ ห่วงหลาน อีกใจนึงก็แล้วลูกเราล่ะ เราจะสอนลูกท่ามกลางหมู่ญาติที่สอนหลานแบบนี้ได้ยังไง?????
เรากังวลอยู่ 3 อย่าง คือ...
1. เราจะต่อสู้กับวิธีการเลี้ยงเด็กของคนรอบข้างได้ไหม เพราะตอนสอนหลานยังมีแฟนเราคอยบ่นปู่ย่าว่าอย่าทำแบบนี้ เราได้แต่คุยกับแฟนแล้วให้แฟนไปคุยกับพ่อแม่เขา แต่ลูกเราเราต้องเลี้ยงโดยมีเราอยู่กับปู่ย่า แฟนเราต้องืำงานน่าจะกลับมาแค่อาทิตย์ละครั้ง เราเป็นคนไม่มีปากมีเสียงด้วย กลัวมากเหลือเกินว่าจะต้านทานไม่ไหว ต้องใจแข็งเบอร์ไหนคะ?
2. ถ้าเราสอนลูกอย่างหนึ่ง แต่หลานทำแบบหนึ่ง หรือเราไม่ให้ลูกทำอย่างหนึ่ง แต่ปล่อยหลานทำอีกอย่างนึง ลูกเราจะสับสน น้อยใจไหม ที่พี่ทำได้ เราทำไม่ได้ ... ที่บ้านเราก็หลาน 2 คนเลั้ยงเป็นพี่น้องกันก็ต้องสอนแบบเดียวกัน นี่อยู่บ้านเดียวกันจะเลียนแบบกันไหมคะ?
3. ตอนนี้ทำให้เราเกิดอาการหวงลูกมาก คือคิดกังวลแบบไม่อยากมห้ใครมาจับลูกเราเลย ((ไม่รู้เป็นเพราะท้องหรือเป็นบ้าไปแล้ว)) แล้วถ้าเราใส่ใจแต่ลูกมนขณะที่หลานก็ติดเรา หลานจะมีปมหรือไม่? คือตอนนี้เราไม่คิดจะสอนหลานแล้วเพราะคิดว่าอยากทุ่มเวลาให้ลูก ตอนนี้เราท้องเราก็ยังเลี้ยงหลานได้เป็นวันๆ แต่ตอนคลอดแล้วไม่รู้จะยังไงต่อ เวลาสอนแล้วคนอื่นม่โอ๋นี่เราแบบเอือมสุดๆ แต่เราจะกลายเป็นป้าใจร้าย ป้ารังแกฉันไปอีกคนไหม?
ตอนนี้กังวลไปหมดเลยค่ะ
ไม่รู้ควรทำตัวแบบไหน จริงๆถ้าเลือกได้จะไม่ไปอยู่เลย แต่ด้วยความจำเป็นจริงๆก็ต้องไป เราคิดมากเกินไปหรือเปล่า
ใครเลี้ยงลูกในบ้านที่มีญาติ มีหลานวัยใกล้เคียงนิสัยเสียบ้างคะ ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
ตอนนี่เรามีน้องแต่ยังนอนคุดคู้อยู่ในท้องอยู่นะคะ ใกล้ๆจะออกมาดูโลกในอีกไม่กี่เดือนแล้ว ตัวแม่มีความกังวลหลายอย่างค่ะ รวมถึงเรื่องนี้ด้วย ไม่รู้ว่าคิดมากไปหรือเปล่า แต่อยากขอคำปรึกษาจากแม่ๆพ่อๆมากๆค่ะ
คือด้วยความจำเป็นที่เลี่ยงไม่ได้แล้ว หลังเราคลอดลูก เราต้องไปเลี้ยงลูกอยู่บ้านปู่ย่าเขาโดยที่แฟนเราไม่ได้ไปอยู่ด้วย ซึ่งทุกคนก็ยินดีปรีดานะคะ ทุกคนเขาต้อนรับเรา ยังไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้น((ย้ำ!! ว่าแค่ยังไม่มี)) เพราะปกติเราอยู่กับแฟนวันหยุดก็กลับบ้านแฟน....
ทีนี้ที่บ้านย่าเขามีหลานวัย 3 ขวบอยู่ 1 คนซึ่ง ปู่ ย่า ทวด เลี้ยงกันมาแต่อ้อนแต่ออด เรียกว่าปั้นมาเป็นผลงานของบ้านเบยก็ว่าได้ ตัวหลานพ่อแม่เลิกกัน ตอนนี้ทั้งพ่อทั้งแม่ต่างมีครอบครัวใหม่ ...พ่อแม่ก็ยังวัยรุ่นกัน พ่อไปติดอยู่บ้านแม่ใหม่ แม่ก็ติดทำงานมารับลูกไปนอนด้วยตอนกลางคืน เช้าหอบมาส่งย่า ทีนี้เด็กเลย 2 พ่อ 2 แม่กันไปเลย การเลี้ยงดูก็จะแปลกๆ เพราะอยู่บ้านนี้สอนอย่าง ไปอยู่กับแม่สอนอีกอย่าง เราเห็นแล้วงงใจ แต่ก็ไม่ได้อยู่ในฐานะจะพูดอะไรได้
!!!แต่มีอย่างหนึ่งที่ทั้ง ปู่ย่า บ้านแม่ บ้านพ่อ สอนเหมือนกันคือ!!!...สอนให้หลานเอาแต่ใจมากกกกกก มากจนแฟนเราก็กังวลเหมินเราเลย เพราะไม่ได้อยู่บ้านตลอดกลับไปเจอนิสัยหลานแต่ละทีละเพลีย ถึงขั้นสั่งเราไม่ต้องไปยุ่งเลย เช่น
1. หลานใช้ทุกคน ไม่ยอมหยิบเองขนาดของอยู่แค่เอื้อมมือ ทั้ง ปู่ ย่า ทวด ด้วยคำว่า "หนูอยากได้..." ทวดหยิบให้สิ ป้าหยิบให้สิ ถ้าไม่ได้ก็จะตีมึนใส่ พูดวนๆจนกว่าจะได้ พอไม่ได้ดั่งใจก็จะตะคอก หนูจะเอานั่น!! ไม่รักแล้ว ไม่ให้เล่นด้วย ไม่นั่นไม่นี่ บางทีก็ตีผู้ใหญ่ จิกเล็บ เพลีย!
2. หลานหวงของมากๆ แบบลุง มวด หรือใครที่เขาไม่สนใจเขาจะไม่ให้เล่นไม่ให้หยิบของ เช่นไข่ต้ม หลานกินแต่ไข่แดง แต่พอลุงไปขอกินไข่ขาว หวงลุงเฉย ไม่ให้กิน ไม่ให้จับ นี่ของหนู พอลุงพูดว่าทำไมก็ตังเองไม่กิน ก็ร่ายงิ้ว ร้อง กรี๊ด โวยวาย แล้วก็ดิ้นๆสู้ไม่ให้ยุ่ง ขนาดลูกในท้องเราหลานเรายังหวงไม่ให้ใครมาจับ นี่น้องหนูห้ามกอด เพลีย!
3. หลานไม่เคยเก็บของใดๆในบ้านเลย ของเล่นเอง ขนมเอย หยิบอะไรมารื้ออะไรมาวางไว้ตรงนั้น เห็นแต่ย่าแต่ทวด มาคอยเก็บตอนหลานหลับหรือไป่นตรงอื้นแล้ว ถุงขนม ทิชชู่ขี้มูกตัวเองยังทิ้งยังนั้น คือไม่มีใครสอนให้เอาไปทิ้งถังขยะเลย บอกให้ทำหลานก็ตีมึนทำหน้านิ่งๆเดินหนีตลอด
4.หลานติดกินจุกนม ตอนนี้ 3 ขวบแล้ว ไป รร ก็กินนมกล่องได้นะ แต่พออยู่บ้านอมแต่จุกนมจุกน้ำ ต้องอมไม่งั้นไม่นอน เคยถามย่าเขาบอกว่าบังคับไม่ได้ ไม่งั้นไม่นอนเราก็ไม่ไหว ไว้ให้พ่อแม่เขามาฝึกกันเอง อึ้งเลย!! คือตามที่เราได้คุยกับหมอและศึกษาจาก google และทีาเคยเลี้ยงหลานตัวเองมา หลานเราไม่เกิน 2 ขวบเลิกกินจุก เลิกหลับคานมหมดแล้ว จำได้ว่าร้องระงมกันพักหนึ่งเลย
5. หลานกินข้าวมื้อนึงไม่เกิน 5 คำ!! ซึ่งเราคาดว่าเป็นผลจากข้อ4. ที่ติดกินนมตอนกลางคืน และจะกินแต่ขนม ขนม และ ขนม ทำให้หลานตัวผอมมาก ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีใครบังคับหลานได้ ยิ่งมีพ่อใหม่แม่ใหม่ทาผลัดกันเอาใจแล้ว ร้านสะดวกซื้อได้รับผลประโยชน์ไปเต็มๆ เราเองก็ชอบตามใจหลานนะ แต่หลานบ้านเราคือกินข้าวกินนม ขนมคือกินแต่ไม่ใช่อาหารหลักแบบนี้ นี่คือแปรงฟันเข้านอน ผู้ใหญ่ก็ยังให้กินขนมได้อยู่ ตื่นมากินขนม ข้าวไม่กิน พอให้กินก็บอกอิ่ม อมจุกน้ำแล้วบิกกอนน้ำอยู่ แต่เรื่องกินน้ำนี่กินได้เป็นลิตร ถ้าจะมห้กินข้าวหลานเลือกกินน้ำหมดเป็นขวดๆ
ยังมี 6 7 8 9 ....ไม่ไหว้ ไม่สวัสดี เต็มไปหมดที่เราคิดกับแฟนเราแล้วว่า เราจะยังไม่หางานทำ จะอยู่เลี้ยงลูกเองไปให้นานที่สุด เพราะกลัวว่าลูกจะถอดแบบหลานมา เราอยากสอนลูกเราเอง เพราะเอาจริงๆ ทางปู่ย่าอยากให้เราไปอยู่บ้านนั้นมาก คือเขาชอบเราสอนหลานเขามากๆ เราไม่ได้เลี้ยงหลานเก่ง แต่เราเป็นคนเลี้ยงเด็กตามใจหมอ 555 อีกอย่างเราชอบสอนหนังสือ คือเราไปสอนหลานเขาให้ทำนั่นนี่ นิสัยน่ารักขึ้นอยู่ช่วงนึงที่กลับบ้านทุกอาทิตย์ แต่พอห่างๆ ไม่ค่อยได้กลับหลานก็เป็นไปตามเดิม หลานจะดีกับเรา จะเป็นเด็กดีกับคนอื่นเวลาเราอยู่ด้วยเพราะเราคอยแฮะไว้ คอยสอนให้หยุดร้อง ให้ไม่ทำนิสัยเสีย สอนนับเลข ทำการบ้าน สอนภาษาเท่าที่เราทำได้แต่อย่างว่าเราไม่ได้อยู่ด้วยตลอด นานๆไปทีอล้วพอไปเจอว่าสิ่งที่สอนไว้ไม่มีใครสานต่อก็ล้านะคะ ยิ่งตอนนี้เรากำลังจะมีลูกของตัวเอง จะว่าเห็นแก่ตัวก็ว่าได้ เพราะเราต้องเริ่มปลง สอนไม่ไหว ไม่อยากเก็บเรื่องหลานมาเครียดอีก จนแฟนเราบอกอย่าเพิ่งคืดเรื่องหางานเลยนะ จะให้เลี้ยงลูกนานเท่าที่ไหว ไม่อยากให้ลูกออกมานิสัยแบบหลาน
ทั้งหมดนี้เราไม่โทษหลานนะคะห่วงเสียมากกว่า คือไปๆมาๆดูทุกคนรักหลานมาก เห็นทุกคนโพสต์ผ่านโซเชียลทั้ง พ่อ แม่ แม่ใหม่ ปู่ ย่า ว่ารักหลานนะ จะดูแลให้ดีที่สุด แต่มันออกแนวพ่อแม่รังแกฉันเสียมากกว่าในความคิดของเรา เราพบจิตแพทย์บ่อยทำให้เรารู้ถึงปัญหาที่พบในปัจจุบันมาจากสถาบันครอบครัวที่ผิดๆ ทำมห้เรารู้สึกกังวลใจมากๆ ห่วงหลาน อีกใจนึงก็แล้วลูกเราล่ะ เราจะสอนลูกท่ามกลางหมู่ญาติที่สอนหลานแบบนี้ได้ยังไง?????
เรากังวลอยู่ 3 อย่าง คือ...
1. เราจะต่อสู้กับวิธีการเลี้ยงเด็กของคนรอบข้างได้ไหม เพราะตอนสอนหลานยังมีแฟนเราคอยบ่นปู่ย่าว่าอย่าทำแบบนี้ เราได้แต่คุยกับแฟนแล้วให้แฟนไปคุยกับพ่อแม่เขา แต่ลูกเราเราต้องเลี้ยงโดยมีเราอยู่กับปู่ย่า แฟนเราต้องืำงานน่าจะกลับมาแค่อาทิตย์ละครั้ง เราเป็นคนไม่มีปากมีเสียงด้วย กลัวมากเหลือเกินว่าจะต้านทานไม่ไหว ต้องใจแข็งเบอร์ไหนคะ?
2. ถ้าเราสอนลูกอย่างหนึ่ง แต่หลานทำแบบหนึ่ง หรือเราไม่ให้ลูกทำอย่างหนึ่ง แต่ปล่อยหลานทำอีกอย่างนึง ลูกเราจะสับสน น้อยใจไหม ที่พี่ทำได้ เราทำไม่ได้ ... ที่บ้านเราก็หลาน 2 คนเลั้ยงเป็นพี่น้องกันก็ต้องสอนแบบเดียวกัน นี่อยู่บ้านเดียวกันจะเลียนแบบกันไหมคะ?
3. ตอนนี้ทำให้เราเกิดอาการหวงลูกมาก คือคิดกังวลแบบไม่อยากมห้ใครมาจับลูกเราเลย ((ไม่รู้เป็นเพราะท้องหรือเป็นบ้าไปแล้ว)) แล้วถ้าเราใส่ใจแต่ลูกมนขณะที่หลานก็ติดเรา หลานจะมีปมหรือไม่? คือตอนนี้เราไม่คิดจะสอนหลานแล้วเพราะคิดว่าอยากทุ่มเวลาให้ลูก ตอนนี้เราท้องเราก็ยังเลี้ยงหลานได้เป็นวันๆ แต่ตอนคลอดแล้วไม่รู้จะยังไงต่อ เวลาสอนแล้วคนอื่นม่โอ๋นี่เราแบบเอือมสุดๆ แต่เราจะกลายเป็นป้าใจร้าย ป้ารังแกฉันไปอีกคนไหม?
ตอนนี้กังวลไปหมดเลยค่ะ
ไม่รู้ควรทำตัวแบบไหน จริงๆถ้าเลือกได้จะไม่ไปอยู่เลย แต่ด้วยความจำเป็นจริงๆก็ต้องไป เราคิดมากเกินไปหรือเปล่า