............ทรายกับทะเล

รุ่งตะวันพลันคล้อยลอยลับหาด เขาออกจากฝั่งชาติตามวิถี เรือแล่นฝ่าคลื่นครามยามพริ้วมี เสียงลมหวีดดังแว่วระเรื่อยมา นักท่องเที่ยวเฮฮาบนเรือลำ แต่หัวใจเขานำอยู่กลางฟ้า เกาะเรียงรายเหมือนฝันอยู่ตรงตา แต่ช

กลางคลื่นเคล้าลมคลั่ง เรือฝันยังพาผันไป แดดล้อมขอบฟ้าไกล ใจยังลอยละเมอฝัน เสียงคลื่นดังกล่อมจิต พาให้คิดถึงคืนวัน เหงื่อเค็มเจือเกลียวกัน คือชีวันกลางท้องชล ค่ำมืดดาวพราวฟ้า ลมพัดมาพาใจวน เหมือนเสีย

๑ .  คลื่นเลเห่กล่อมโพยมยามโศก สลด แลผืนฟ้าจรดทะเลเห่ครืน คลื่นน้ำ ฉ่ำหยาดฝนโปรยริน หาดทรายงาม เปรียบกับน้ำนัยน์ตาสุดอา วรณ์ ๒ . เห็นภาพอดีตในใจพี่สุด จะโศก ยามลมพลิ้วโบกก็มีแค่เรา คู่กัน ย่อมรั

ความรักหลงเปรียบได้ ดั่งไฟ เพ้อพร่ำร่ำอยากไป พบหน้า นอนนั่งคิดถึงใจ จะขาด ฟุ้งซ่านดังคนบ้า คิดถึ้งคิดถึง ฝากคำนำถ้อยส่ง ทางเมล์ ความรักอาจซวนเซ ดั่งแสร้ง หัวใจกลับรวนเร ทุกบ่อย อย่าปล่อยให้คิดแห้ง บอ

ระหว่างรอฝนซาหลังเลิกงาน ก็ได้อีกหนึ่งบท หลังเลิกงานฝนหล่นปนแสงไฟ รถเรียงไหลขวักไขว่กลางถนน ผู้คนเร่งหลบฝนรีบหลีกพ้น เหลือใจคนหนึ่งเดียวเปลี่ยวกลางทาง เม็ดฝนซัดกระจกเป็นเสียงกล่อม ราวคำย้อมปลอบใจในห

๑. ยามอรุณอุ่นแสงแห่งสุรีย์ พร่างพรมศรีสีทองผ่องอำไพ นกโบยบินกลิ่นลมพรมพฤกษ์ไพร พาใจให้ล่องลอยสู่ฟ้าไกล ๒. แดดแผ่วพลิ้วริ้วรื่นชื่นสายหมอก คลื่น:)กระริกระริ้วไหว เหมือนชีวิตคิดฝันพลันเรียงไป ในเส้นสา

สิบปีผ่านกลางคลื่นและลมกล้า เหงื่อเค็มเคล้าผืนฟ้าทะเลใหญ่ เรือแล่นฝ่าโขดหินทุกแห่งไกล จวบจนใจเริ่มล้าในคราวนี้ แสงตะวันเคยแผดบนฟ้าร้อน เคยหลับตานอนฟังคลื่นแทนเสียงฝันดี เคยยิ้มให้ฟ้าหลังพายุที่เคยมี

ทรายกับทะเล ทะเลครามงามแววสุดแนวหล้า จรดขอบฟ้าฟากไกลสวยใสแสน เพียงสองเราซบอยู่เป็นคู่แฟน กุมเกาะแขนเคียงกันฝ่าวันวาร แสงริมหาดพาดฟ้าเนียนตาสวย วานลมช่วยดลรักสมัครสมาน บอกเธอว่าถ้ามีราตรีกาล รักยืน