ขอบบอกนะครับว่าหัวข้อกระทู้อาจจะเป็นแค่การเปรียบเปรยเฉยๆนะครับ
คือผมตอนนี้อายุ21จริงๆก็ยังไม่21เต็มหรอกครับ แล้วผมเพิ่งเรียนจบ (จบช่างครับ) แล้วพอดีเรียนจบที่บ้านก็อยากให้ทำงานแล้วคือผมเป็นค่อยไม่ค่อยคิดอะไรมากอยู่แล้วผมก็เลยหาที่สมัครใกล้บ้านแล้วเหมือนเหมื่อนโรงงานใกล้บ้านไม่เรียกสักที่แล้วที่บ้านเหมื่อนด้วยความเป็นห่วง(ล่ะมั้ง)เลยจัดการหาโรงงานให้คือปู่ผมเค้าเป็นเพื่อนสนิทกับเจ้าของโรงงานเค้าเลยจัดแจงพาผมไปสมัคร(ก่อนจะไปคือผมไม่รู้อะไรเลยไม่รู้อะไรเลยจริง)รู้แค่ว่าบริษัทนี้อยู่ที่ปทุมคือไปสมัครแล้วอีกวันก็ทำงานเลย(คือใครจะบอกเส้นไรงี้ก็จริงครับยอมรับ)แล้วพอผมเริ่มทำงานได้ทำงานคุมเครื่องจักรงานก็โอเคไม่ถึงขั้นเหนื่อยมากทำงานช่วงแรกก็ดีครับมีรุ่นพี่โตกว่าสอนงานแล้วรุ่นพี่ที่สอนเค้าก็ออกไปผมก็โอเคทำได้อยู่ไม่ยากแต่ก็มีบ้างบางครั้งที่ทำงานผิดแต่หัวหน้าก็ไม่ได้ด่ามากอะไรแต่ผมรู้สึกผิดแบบจิตตกไปเลยเพราะมันค่อยข้างราคาสูงแล้วก็ทำได้อีกระยะก็เริ่มรู้สึกเบื่องานเริ่มไม่ค่อยมีความสุขกับงานเท่าไหร่เพราะเหมื่อนผมไม่ได้ชอบแล้วก็ไม่ได้รักในงานที่ทำเพราะชอบงานด้านบริการหรืองานเจอผู้คนเยอะๆ(ที่ผมเรียนช่างนี่ก็ไม่ได้ชอบเหมื่อนตอนนั้นยังคิดอะไรไม่ได้เลยคิดโง่ๆไปว่าที่บ้านอยากให้เรียนไรก็เรียนก็เค้าส่งเราเลยก็ได้เรียนช่างจนพอตอนนี้มารู้ตัวอีกทีช่างเราก็ไม่ได้ชอบงานที่ทำอยู่ก็ไม่ค่อยแฮปปี้สักเท่าไหร่
ตอนนี้ผมมีความคิดอยู่แค่ว่าจะทนต่อไปแบบนี้ดีหรือป่าว(ซึ้งจริงๆก็ไม่ได้อยากทนจนบางครั้งอยู่นั้งมองงานอยู่ดีๆจิตตกร้องไห้เฉยเลย)ที่งานมานี่ปทยังไม่ผ่านโปรนะครับเพิางเริ่มทำได้2เดือนมันก็เริ่มไม่โอเค ใจนึงก็อยากเรียนต่อใจนึงก็อยากทำร้านกาแฟนแต่ทั้งหมดที่ว่าก็ต้องใช้ทุนเยอะพอสมควร ที่เล่ามาทั้งหมดให้ฟังก็คืออยากได้คำแนะนำครับว่าผมควรทำไงดี คือผมควรลาออกแล้วไปเสี่ยงกับที่ทำงานใกล้บ้านไหมเพราะผมอยู่ที่สระบุรีแต่บริษัทหยุดวันอาทิตวันเดียวก็คงต้องออกแล้วไปสมัคร (คือบางเรื่องพลาดไปหรือคำพูดไหมอ่านแล้วหงุดหงิดหรือมองว่าคิดแบบเด็กๆขอโทษด้วยนะครับ)ผมแค่ไม่คิดไม่ออกจะทำงานดีไม้รู้จะปรึกษาใครดีเลยขอลงเผื่อมีความคิดเห็นดีๆเข้ามาครับ
ขอบคุณที่อ่านจบครับ : )
เงิน กับ ความสุข คุณเลือกอะไร?
คือผมตอนนี้อายุ21จริงๆก็ยังไม่21เต็มหรอกครับ แล้วผมเพิ่งเรียนจบ (จบช่างครับ) แล้วพอดีเรียนจบที่บ้านก็อยากให้ทำงานแล้วคือผมเป็นค่อยไม่ค่อยคิดอะไรมากอยู่แล้วผมก็เลยหาที่สมัครใกล้บ้านแล้วเหมือนเหมื่อนโรงงานใกล้บ้านไม่เรียกสักที่แล้วที่บ้านเหมื่อนด้วยความเป็นห่วง(ล่ะมั้ง)เลยจัดการหาโรงงานให้คือปู่ผมเค้าเป็นเพื่อนสนิทกับเจ้าของโรงงานเค้าเลยจัดแจงพาผมไปสมัคร(ก่อนจะไปคือผมไม่รู้อะไรเลยไม่รู้อะไรเลยจริง)รู้แค่ว่าบริษัทนี้อยู่ที่ปทุมคือไปสมัครแล้วอีกวันก็ทำงานเลย(คือใครจะบอกเส้นไรงี้ก็จริงครับยอมรับ)แล้วพอผมเริ่มทำงานได้ทำงานคุมเครื่องจักรงานก็โอเคไม่ถึงขั้นเหนื่อยมากทำงานช่วงแรกก็ดีครับมีรุ่นพี่โตกว่าสอนงานแล้วรุ่นพี่ที่สอนเค้าก็ออกไปผมก็โอเคทำได้อยู่ไม่ยากแต่ก็มีบ้างบางครั้งที่ทำงานผิดแต่หัวหน้าก็ไม่ได้ด่ามากอะไรแต่ผมรู้สึกผิดแบบจิตตกไปเลยเพราะมันค่อยข้างราคาสูงแล้วก็ทำได้อีกระยะก็เริ่มรู้สึกเบื่องานเริ่มไม่ค่อยมีความสุขกับงานเท่าไหร่เพราะเหมื่อนผมไม่ได้ชอบแล้วก็ไม่ได้รักในงานที่ทำเพราะชอบงานด้านบริการหรืองานเจอผู้คนเยอะๆ(ที่ผมเรียนช่างนี่ก็ไม่ได้ชอบเหมื่อนตอนนั้นยังคิดอะไรไม่ได้เลยคิดโง่ๆไปว่าที่บ้านอยากให้เรียนไรก็เรียนก็เค้าส่งเราเลยก็ได้เรียนช่างจนพอตอนนี้มารู้ตัวอีกทีช่างเราก็ไม่ได้ชอบงานที่ทำอยู่ก็ไม่ค่อยแฮปปี้สักเท่าไหร่
ตอนนี้ผมมีความคิดอยู่แค่ว่าจะทนต่อไปแบบนี้ดีหรือป่าว(ซึ้งจริงๆก็ไม่ได้อยากทนจนบางครั้งอยู่นั้งมองงานอยู่ดีๆจิตตกร้องไห้เฉยเลย)ที่งานมานี่ปทยังไม่ผ่านโปรนะครับเพิางเริ่มทำได้2เดือนมันก็เริ่มไม่โอเค ใจนึงก็อยากเรียนต่อใจนึงก็อยากทำร้านกาแฟนแต่ทั้งหมดที่ว่าก็ต้องใช้ทุนเยอะพอสมควร ที่เล่ามาทั้งหมดให้ฟังก็คืออยากได้คำแนะนำครับว่าผมควรทำไงดี คือผมควรลาออกแล้วไปเสี่ยงกับที่ทำงานใกล้บ้านไหมเพราะผมอยู่ที่สระบุรีแต่บริษัทหยุดวันอาทิตวันเดียวก็คงต้องออกแล้วไปสมัคร (คือบางเรื่องพลาดไปหรือคำพูดไหมอ่านแล้วหงุดหงิดหรือมองว่าคิดแบบเด็กๆขอโทษด้วยนะครับ)ผมแค่ไม่คิดไม่ออกจะทำงานดีไม้รู้จะปรึกษาใครดีเลยขอลงเผื่อมีความคิดเห็นดีๆเข้ามาครับ
ขอบคุณที่อ่านจบครับ : )