ผมท้อมากๆเลยครับทุกวันนี้เรียนไปไมาเคยได้คำชมจากครอบครัวสักคำ

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะครับว่าผมเป็นเด็กเรียนดีคนหนึ่งเลย เกรดผมไม่เคยต่ำกว่า 3.40 แต่ผมรู้สึกว่าการที่ผมเรียนดีไปผมไม่เคยได้รับคำชมจากครอบครัว ผมไม่เคยได้รับของขวัญรางวัลที่ผมเรียนดีเลย ตั้งแต่อนุบาลจนตอนนี้ผมอยู่ ม.5 ล่าสุดผมพึ่งขอพ่อซื้อโน๊ตบุ๊คเราให้เหตุผลว่าเราต้องซื้อมาไว้ใช้ทำงานส่งครู เรียนสูงขึ้นมันก็ควรที่จะมีโน๊ตบุ๊คเป็นของตัวเองได้แล้ว แตาพ่อกลับบอกเราว่า"มันไม่จำเป็นหรอกถ้าคนจะเรียนจริงๆไม่มีโน๊ตบุ๊คอันเดียวมันก็เรียนได้"ซึ่งเราก็ได้แต่เงียบเพราะคิดว่าพูดอะไรไปเขาก็คงไม่ซื้อให้ คือแบบเราเลิกเรียน4โมงกว่าจะเรียนพิเศษเสร็จก็ 6โมงกว่าๆแล้ว พ่อจะให้เอาเวลาที่เหลือของเราไปทำงานส่งครูต่อที่ร้านเน็ตหรอ ส่วนตัวไม่ได้อยากได้โน๊ตบุ๊คเลยนะครับ แต่แค่รู้สึกว่าถ้าได้มันมาใช้ก็น่าจะสะดวกกว่าไปใช้คอมที่ร้านเน็ต ทุกวันนี้ผมท้อมากเลยครับ มันไม่ใช่เรื่องนี้แต่เรื่องเดียวนะครับ มันมีปัญหาก่อนหน้านี้อีกหลายๆเรื่องจนทำให้ผมท้อว่าทำไมเรียนดีไปพ่อเราไม่เคยเห็นหรือไม่เคยเข้าใจอะไรเกี่ยวกับการเรียนเราสักอย่าง