กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกเราอยากมาขอระบายความรู้สึกหน่อยเพราะเราอึดดอัดมากกับการที่รู้สึกและเป็นแบบนี้อยู่
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่เราตั้งขึ้นถ้าอ่านไม่ค่อยเข้าใจก็ขอโทษด้วยนะคะ
ก่อนอื่นเลยขอแนะนำก่อนว่าเราคบกับรุ่นพี่คนหนึ่งเราอายุน้อยกว่า1ปี ซึ่งเราทั้งสองคนเรียนอยู่แผนกเดียวกันคบกันมาเกือบ2ปีแล้ว ตอนแรกพี่เค้าดีกับเรามากยอมเราทุกอย่างดูเป็นคนอ่อนโยนและเอาใจใส่ดูแลดีช่วยทำงานคอยให้คำปรึกษาทุกๆอย่าง คอยไปรับไปส่งเราทั้งๆที่หอเค้าที่พักอยู่กับบ้านเราระยะทางไกลกันพอสมควร เราเป็นคนไม่ค่อยเที่ยวสักเท่าไรเอาเป็นว่าไม่เคยออกไปไหนเลยก็ว่าได้อยู่แต่ในบ้านจนมีผู้ชายคนนี้เข้ามาทำให้ชีวิตเรามีสีสันมากขึ้น พี่เค้าพาเราไปเที่ยวไปรู้จักกับครอบครัวของเค้าและมีโอกาสได้ไปเที่ยวกับครอบครัวเค้าอีกด้วย และไปรู้จักและไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนๆเค้าที่ต่างจังหวัดเรามีความสุขและรู้สึกดีมากจนมันทำให้เราคิดว่าผู้ชานคนนี้แหละที่เราจะรักและจะคบกันให้ได้นานที่สุด เค้าทำให้เรารู้สึกกับเค้ามากแต่พอมาช่วงหลังๆที่พี่เค้าไกล้จะเรียนจบเราเริ่มทะเลอะกันบ่อยขึ้นแต่เราก็ยังรักกันดีเหมือนเดิมตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรมากอาจจะเป็นเพราะเครียดเรื่องทำโครงการจบ
จนมาถึงวันหนึ่งที่เค้าเรียนจบ เค้าต้องกลับไปทำงานอยู่ที่บ้าน เราสัญญากันว่าเราจะเป็นเหมือนเดิมต่อกันจะไม่เปลี่ยนไป ไม่มีคนอื่น และจะมาหากันบ่อยๆ พอหลังจากที่เค้ากลับไป พี่เค้าค่อยๆเริ่มเปลี่ยนไปทุกๆอย่างแม้กระทั่งคำพูดหรือพฤติกรรมเค้าเปลี่ยนไปหมด แต่เรายังเหมือนเดิมกับเค้าทุกอย่างและรู้สึกกับเค้ามากขึ้นทุกๆวัน ตั้งแต่ที่เค้ากลับไปพี่เค้าก็ไม่ค่อยโทรหาเราเลยส่วนมากจะคุยแชทเป็นส่วนใหญ่และเวลาผ่านไปเราก็คุยกันน้อยลงและหลังๆมาเริ่มทะเลอะกันหนักขึ้นถึงขั้นขึ้น กู- ใส่เราด่าเราด้วยถ้อยคำที่หยาบคายและแรงๆ แต่เราไม่เคยด่าเค้ากลับแบบหยาบคายเลย อ้อ เราเคยทนไม่ไหวครั้งนึงก็ด่าพี่เค้ากลับไป แต่มันก็เป็นเรื่องยิ่งกว่าเดิม พี่เค้าไม่คุยกับเราบล็อคทุกอย่างที่เกี่ยวกับเรา บล็อคเบอร์แม่เราบล็อคไลน์ปิดทุกทางที่เราจะติดต่อได้เค้าบอกว่าจะเลิกเพราะเค้าลำคานที่เราเซ้าซี้ ที่เราเป็นแบบนั้นก็เพราะพี่เค้าไม่เหมือนเดิมและไม่ค่อยคุยกับเราเลยเหมือนพยายามจะหนีหรือไม่ตอบเรา เวลาช่วงพักกลางวันเราก็แชทหรือโทรไปคุยไม่ได้เลยเค้าจะลำคานและไม่พอใจเรา เราก็ไม่เข้าใจว่ามันเป็นเพราะอะไร เราเสียใจมากและร้องไห้หนักมาก ร้องจนหน้าบวมไปหมด น้ำหนักก็ลดลงและดูโทรมไปเลย เราเคยถามพี่เค้าว่า ทำไมเค้าถึงเป็นแบบนี้ อะไรที่ทำให้พี่เปลี่ยนไปมากขนาดนี้ เพราะความห่างใช่ไหม? หรือเพราะพี่มีคนอื่นหรือเปล่า? เราคิดมากไปทุกๆอย่าง พี่เค้าเย็นชากับเรามากไม่สนใจหรือสงสารเราเลยขนาดเราร้องไห้กับเค้า
เค้ากลับตอบเรามาว่าหยุดร้องได้ยังจะร้องทำเหี้_ไรหนักหนาลำคาน!!!!!!! เราอึ้งหนักมาก
เค้าบอกว่าเบื่อ ไม่อยากคุยด้วย ไม่อยากได้ยินเสียง
พี่เค้าติดเพื่อนและติดเกมส์มากไม่เคยมีเวลาให้เราเลยพอเลิกงานก็จะไปคลุกอยู่แต่ที่ห้องเพื่อนกลับบ้านดึกๆตลอด พอเราถามว่าขอโทรไปได้ไหมหรือคลอได้รึป่าว ทุกครั้งทีเราถามเร้าจะได้คำตอบกลับมาว่า"ไม่"ตลอด แต่เราก็รอเค้ากลับมาบ้านเพื่อรอคุยกับเค้าคุยได้ไม่กี่นาทีก็ไม่คุยกับเราแล้ว ไม่มีแม้เวลาจะคุยปรับความเข้าใจกับเราเลย รอเค้าโทรมาแต่พี่เค้าก็ไม่เคยมีเวลาให้เราเลย และก็ไม่มีเวลามาหาเราได้เลยสักครั้ง
ซึ่งพี่เค้าให้เหตผลกับเราว่า เราเด็กเกินไป ไม่เข้าใจโลกความเป็นจริงและบอกว่า อยากมีเวลาส่วนตัว อยากอยากอยู่กับเพื่อน อยากออกห่างจากเรา "ทำไมจะต้องมาคุยกันทุกวันด้วยมันน่าเบื่อน่าลำคานรู้มั้ย"
อะไรนิดๆหน่อยเค้าทำเหมือนลำคานเรามากและไม่อยากคุยกับเราแล้วก็จะด่าเราทุกครั้ง คือเราทำอะไรก็ไม่ถูกไม่พอใจไม่เข้าหูเข้าตาไปหมดสะทุกๆอย่าง และทุกครั้งที่พี่เค้าไม่พอใจเค้าก็จะด่าเราด้วยถ้อยคำแรงๆ ด่าเราผ่านมือถือตะคอกเสียงดังให้คนอื่นได้ยิน เราเสียความรู้สึกมากไม่คิดว่าคนที่เรารักมากจะมาทำกับเราแบบนี้ไม่ไว้หน้ากันบ้างเลย คำสัญญาหรือข้อตกลงต่างๆที่เราเคยคุยกันไว้ทุกอย่างมันหายไปหมดเลยเราขอให้เค้ากลับมาเป็นแบบเดิมแต่ไม่ต้องดีเหมือนเดิมก็ได้แต่ เค้าบอกแค่ว่าเค้าเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว แล้วจะให้ทำยังไง ตอนนี้เราทั้งเสียใจเสียความรู้สึกมากไม่รู้จะทำยังไง พยามไม่คิดอะไรแต่มันก็ทำไม่ได้เลย และเราถามพี่เค้าไปว่าพี่ยังรู้สึกรักเราอยู่หรือเปล่า พี่เค้าก็ตอบว่าเค้ายังเหมือนเดิมกับเรารู้สึกกับเราเหมือนเดิม แต่มันก็ทำให้เราอดคิดไม่ได้ว่าถ้าเค้ายังเหมือนเดิมกับเราทำไมจะต้องมาเป็นแบบนี้ด้วย เค้าบอกว่าที่เป็นแบบนี้ทั้งหมดเพราะเรางี่เง่าเค้าทนไม่ไหวแล้วก็ไม่อยากทนเค้าเลยทำแบบนี้กับเรา พี่เค้าบอกว่าเบื่อทุกอย่าง แต่ไม่ได้เบื่อเราแค่คนเดียว เค้าบอกว่าเค้าเบื่อทุกๆอย่างและไม่ได้หงุดหงิดอารมณ์เสียกับเราแค่คนเดียวเค้าบอกกับคนที่บ้านเค้าก็เป็น เราก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง ได้แต่ทำใจยอมรับว่าเค้าไม่เหมือนเดิมกับเรา
เราแอบไปถามเพื่อนเค้าว่าเค้ามีคนอื่นรึเปล่า เค้าเป็นอะไรทำไมต้องมาทำกับเราแบบนี้ เพื่อนเค้าก็คุยให้แล้วบอกว่าเค้าก็ไม่ได้ได้มีใครพี่เค้าก็ตอบมาแค่ว่าเบื่อๆ แต่ไม่รู้ว่าเบื่ออะไร เค้าตอบไม่ได้ว่าเบื่ออะไร เพื่อนเค้าก็เลยบอกให้เราให้เวลาเค้าไปก่อนเผื่ออะไรวันจะดีขึ้น แต่เรารู้สึกไม่สบายใจมากๆเลยที่มันเป็นแบบนี้อึดอัดจนแทบจะทนไม่ได้ แล้วเราก็ไม่ได้อยากเลิกกับเค้าเลย
ตอนนี้เราอยู่ในช่วงที่ไกล้จะเรียนจบซึ่งงานจะเยอะและหนักมากแล้วมาเจอปัญหาแบบนี้ด้วย มันทำให้เราไม่อยากจะทำอะไรเลย มันรู้สึกท้อไปหมดทุกอย่าง
และก่อนหน้านี้พี่เค้าได้ยืมเงินเราไปจำนวนหนึงซึ่งสำหรับเรามันเยอะพอสมควรเค้าบอกว่าถ้าเรียนจบทำงานแล้วเดี๋ยวคืนแต่เราไม่เคยทวงเลยตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรคิดแค่ว่ามีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกัน
อยากถามว่า อาการที่เค้าบอกว่าเบื่อทุกๆอย่างนี่หมาถึงอะไร หรือมันจะเป็นสัญญาณบอกกับเราว่าเค้าไม่อยากไปต่อกับเราแล้วใช่มั้ย หรือเราต้องรอให้เวลากับมันเผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้นมาเอง
ระยะทางทำให้รักพังจริงเหรอ......
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่เราตั้งขึ้นถ้าอ่านไม่ค่อยเข้าใจก็ขอโทษด้วยนะคะ
ก่อนอื่นเลยขอแนะนำก่อนว่าเราคบกับรุ่นพี่คนหนึ่งเราอายุน้อยกว่า1ปี ซึ่งเราทั้งสองคนเรียนอยู่แผนกเดียวกันคบกันมาเกือบ2ปีแล้ว ตอนแรกพี่เค้าดีกับเรามากยอมเราทุกอย่างดูเป็นคนอ่อนโยนและเอาใจใส่ดูแลดีช่วยทำงานคอยให้คำปรึกษาทุกๆอย่าง คอยไปรับไปส่งเราทั้งๆที่หอเค้าที่พักอยู่กับบ้านเราระยะทางไกลกันพอสมควร เราเป็นคนไม่ค่อยเที่ยวสักเท่าไรเอาเป็นว่าไม่เคยออกไปไหนเลยก็ว่าได้อยู่แต่ในบ้านจนมีผู้ชายคนนี้เข้ามาทำให้ชีวิตเรามีสีสันมากขึ้น พี่เค้าพาเราไปเที่ยวไปรู้จักกับครอบครัวของเค้าและมีโอกาสได้ไปเที่ยวกับครอบครัวเค้าอีกด้วย และไปรู้จักและไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนๆเค้าที่ต่างจังหวัดเรามีความสุขและรู้สึกดีมากจนมันทำให้เราคิดว่าผู้ชานคนนี้แหละที่เราจะรักและจะคบกันให้ได้นานที่สุด เค้าทำให้เรารู้สึกกับเค้ามากแต่พอมาช่วงหลังๆที่พี่เค้าไกล้จะเรียนจบเราเริ่มทะเลอะกันบ่อยขึ้นแต่เราก็ยังรักกันดีเหมือนเดิมตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรมากอาจจะเป็นเพราะเครียดเรื่องทำโครงการจบ
จนมาถึงวันหนึ่งที่เค้าเรียนจบ เค้าต้องกลับไปทำงานอยู่ที่บ้าน เราสัญญากันว่าเราจะเป็นเหมือนเดิมต่อกันจะไม่เปลี่ยนไป ไม่มีคนอื่น และจะมาหากันบ่อยๆ พอหลังจากที่เค้ากลับไป พี่เค้าค่อยๆเริ่มเปลี่ยนไปทุกๆอย่างแม้กระทั่งคำพูดหรือพฤติกรรมเค้าเปลี่ยนไปหมด แต่เรายังเหมือนเดิมกับเค้าทุกอย่างและรู้สึกกับเค้ามากขึ้นทุกๆวัน ตั้งแต่ที่เค้ากลับไปพี่เค้าก็ไม่ค่อยโทรหาเราเลยส่วนมากจะคุยแชทเป็นส่วนใหญ่และเวลาผ่านไปเราก็คุยกันน้อยลงและหลังๆมาเริ่มทะเลอะกันหนักขึ้นถึงขั้นขึ้น กู- ใส่เราด่าเราด้วยถ้อยคำที่หยาบคายและแรงๆ แต่เราไม่เคยด่าเค้ากลับแบบหยาบคายเลย อ้อ เราเคยทนไม่ไหวครั้งนึงก็ด่าพี่เค้ากลับไป แต่มันก็เป็นเรื่องยิ่งกว่าเดิม พี่เค้าไม่คุยกับเราบล็อคทุกอย่างที่เกี่ยวกับเรา บล็อคเบอร์แม่เราบล็อคไลน์ปิดทุกทางที่เราจะติดต่อได้เค้าบอกว่าจะเลิกเพราะเค้าลำคานที่เราเซ้าซี้ ที่เราเป็นแบบนั้นก็เพราะพี่เค้าไม่เหมือนเดิมและไม่ค่อยคุยกับเราเลยเหมือนพยายามจะหนีหรือไม่ตอบเรา เวลาช่วงพักกลางวันเราก็แชทหรือโทรไปคุยไม่ได้เลยเค้าจะลำคานและไม่พอใจเรา เราก็ไม่เข้าใจว่ามันเป็นเพราะอะไร เราเสียใจมากและร้องไห้หนักมาก ร้องจนหน้าบวมไปหมด น้ำหนักก็ลดลงและดูโทรมไปเลย เราเคยถามพี่เค้าว่า ทำไมเค้าถึงเป็นแบบนี้ อะไรที่ทำให้พี่เปลี่ยนไปมากขนาดนี้ เพราะความห่างใช่ไหม? หรือเพราะพี่มีคนอื่นหรือเปล่า? เราคิดมากไปทุกๆอย่าง พี่เค้าเย็นชากับเรามากไม่สนใจหรือสงสารเราเลยขนาดเราร้องไห้กับเค้า
เค้ากลับตอบเรามาว่าหยุดร้องได้ยังจะร้องทำเหี้_ไรหนักหนาลำคาน!!!!!!! เราอึ้งหนักมาก
เค้าบอกว่าเบื่อ ไม่อยากคุยด้วย ไม่อยากได้ยินเสียง
พี่เค้าติดเพื่อนและติดเกมส์มากไม่เคยมีเวลาให้เราเลยพอเลิกงานก็จะไปคลุกอยู่แต่ที่ห้องเพื่อนกลับบ้านดึกๆตลอด พอเราถามว่าขอโทรไปได้ไหมหรือคลอได้รึป่าว ทุกครั้งทีเราถามเร้าจะได้คำตอบกลับมาว่า"ไม่"ตลอด แต่เราก็รอเค้ากลับมาบ้านเพื่อรอคุยกับเค้าคุยได้ไม่กี่นาทีก็ไม่คุยกับเราแล้ว ไม่มีแม้เวลาจะคุยปรับความเข้าใจกับเราเลย รอเค้าโทรมาแต่พี่เค้าก็ไม่เคยมีเวลาให้เราเลย และก็ไม่มีเวลามาหาเราได้เลยสักครั้ง
ซึ่งพี่เค้าให้เหตผลกับเราว่า เราเด็กเกินไป ไม่เข้าใจโลกความเป็นจริงและบอกว่า อยากมีเวลาส่วนตัว อยากอยากอยู่กับเพื่อน อยากออกห่างจากเรา "ทำไมจะต้องมาคุยกันทุกวันด้วยมันน่าเบื่อน่าลำคานรู้มั้ย"
อะไรนิดๆหน่อยเค้าทำเหมือนลำคานเรามากและไม่อยากคุยกับเราแล้วก็จะด่าเราทุกครั้ง คือเราทำอะไรก็ไม่ถูกไม่พอใจไม่เข้าหูเข้าตาไปหมดสะทุกๆอย่าง และทุกครั้งที่พี่เค้าไม่พอใจเค้าก็จะด่าเราด้วยถ้อยคำแรงๆ ด่าเราผ่านมือถือตะคอกเสียงดังให้คนอื่นได้ยิน เราเสียความรู้สึกมากไม่คิดว่าคนที่เรารักมากจะมาทำกับเราแบบนี้ไม่ไว้หน้ากันบ้างเลย คำสัญญาหรือข้อตกลงต่างๆที่เราเคยคุยกันไว้ทุกอย่างมันหายไปหมดเลยเราขอให้เค้ากลับมาเป็นแบบเดิมแต่ไม่ต้องดีเหมือนเดิมก็ได้แต่ เค้าบอกแค่ว่าเค้าเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว แล้วจะให้ทำยังไง ตอนนี้เราทั้งเสียใจเสียความรู้สึกมากไม่รู้จะทำยังไง พยามไม่คิดอะไรแต่มันก็ทำไม่ได้เลย และเราถามพี่เค้าไปว่าพี่ยังรู้สึกรักเราอยู่หรือเปล่า พี่เค้าก็ตอบว่าเค้ายังเหมือนเดิมกับเรารู้สึกกับเราเหมือนเดิม แต่มันก็ทำให้เราอดคิดไม่ได้ว่าถ้าเค้ายังเหมือนเดิมกับเราทำไมจะต้องมาเป็นแบบนี้ด้วย เค้าบอกว่าที่เป็นแบบนี้ทั้งหมดเพราะเรางี่เง่าเค้าทนไม่ไหวแล้วก็ไม่อยากทนเค้าเลยทำแบบนี้กับเรา พี่เค้าบอกว่าเบื่อทุกอย่าง แต่ไม่ได้เบื่อเราแค่คนเดียว เค้าบอกว่าเค้าเบื่อทุกๆอย่างและไม่ได้หงุดหงิดอารมณ์เสียกับเราแค่คนเดียวเค้าบอกกับคนที่บ้านเค้าก็เป็น เราก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง ได้แต่ทำใจยอมรับว่าเค้าไม่เหมือนเดิมกับเรา
เราแอบไปถามเพื่อนเค้าว่าเค้ามีคนอื่นรึเปล่า เค้าเป็นอะไรทำไมต้องมาทำกับเราแบบนี้ เพื่อนเค้าก็คุยให้แล้วบอกว่าเค้าก็ไม่ได้ได้มีใครพี่เค้าก็ตอบมาแค่ว่าเบื่อๆ แต่ไม่รู้ว่าเบื่ออะไร เค้าตอบไม่ได้ว่าเบื่ออะไร เพื่อนเค้าก็เลยบอกให้เราให้เวลาเค้าไปก่อนเผื่ออะไรวันจะดีขึ้น แต่เรารู้สึกไม่สบายใจมากๆเลยที่มันเป็นแบบนี้อึดอัดจนแทบจะทนไม่ได้ แล้วเราก็ไม่ได้อยากเลิกกับเค้าเลย
ตอนนี้เราอยู่ในช่วงที่ไกล้จะเรียนจบซึ่งงานจะเยอะและหนักมากแล้วมาเจอปัญหาแบบนี้ด้วย มันทำให้เราไม่อยากจะทำอะไรเลย มันรู้สึกท้อไปหมดทุกอย่าง
และก่อนหน้านี้พี่เค้าได้ยืมเงินเราไปจำนวนหนึงซึ่งสำหรับเรามันเยอะพอสมควรเค้าบอกว่าถ้าเรียนจบทำงานแล้วเดี๋ยวคืนแต่เราไม่เคยทวงเลยตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรคิดแค่ว่ามีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกัน
อยากถามว่า อาการที่เค้าบอกว่าเบื่อทุกๆอย่างนี่หมาถึงอะไร หรือมันจะเป็นสัญญาณบอกกับเราว่าเค้าไม่อยากไปต่อกับเราแล้วใช่มั้ย หรือเราต้องรอให้เวลากับมันเผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้นมาเอง