เกริ่นเรื่องก่อนเลยนะคะ
เราคบกับเเฟนมาเกือบ 8 ปี รักๆเลิกๆ มาตลอด และตัวเค้าแอบคุยกับคนอื่นด้วย ซึ่งทะเลาะกันระหองระแหงมาตลอด เค้าเป็นผช ที่ดูเเลเราทุกอย่าง ยกเว้น การมีคนอื่น ที่เป็นข้อเสียที่เรารู้สึกว่ารับไม่ได้
เมื่อประมาณ มี.ค. ที่ผ่านมา เป็นเดือนเกิดเราวัยเบญจเพศพอดี ต้นเดือน เค้าไปงานบุญกับเพื่อนที่เชียงราย เราติดเรื่องเรียน แล้วเรื่องมันดำเนินมาเลยเถิดคือ วันนั้น เราทะเลาะกัน สุดท้าย ตัดบทด้วยอารมณ์คือ "เลิก"
เค้ากลับมา ใช้ข้อในมาอ้าง บอกคบกับคนอื่นเเล้ว เพราะเราขอเลิกเอง แล้วเค้าก็พยายามทำตัวหายไป
แต่
เรื่องมันสรุปความจริงจากเพื่อน ว่า เค้าคุยผญ คนนึงเมื่อเดือนประมาณ ช่วย 16 ก.พ. 61 และได้เสียกันตอน 20 ปลายๆ และงานบุญที่เชียงราย ประมาณ 10 มี.ค. เค้าก็รั้นพาผญ คนนี้ไป เพราะหลงมาก สุดท้ายแล้ว พอกลับมา ผญ ตรวจท้องทุกวัน สรุป ท้อง เท่ากับคู่นี้คบกันได้ ไม่ถึงเดือน ได้เสียกัน และท้อง
(เค้าเป็นเพื่อนกันสมัยปี1มาก่อนเลยคลิ๊กกันง่าย ปีเดียวที่เรียนในห้อง ที่เหลือก็ผ่านเฟสทั่วไป)
เค้าได้แต่งงานกันช่วงปลายเม.ย. ที่ผ่านมา ผญ ไม่เรียกสินสอดสักบาท พร้อมจัดงานเย็นงานเช้าออกให้หมด ผช แค่มาช่วยไม่กี่บาท ผญ ขายร้านอาหารเล็กๆของตัวเอง มาอยู่กับเค้าที่กทม.
เราทั้งช๊อคทั้งเสียใจ เพราะวางแผนกับเค้า แต่งกันปลายปีนี้ เค้ามาขอแม่เรา เมื่อต้นปี บริษัทตอนนั้นก็เป็นชื่อเรา ทุกอย่าง ช่วงลำบากด้วยกันมา ทุกอย่าง เราช่วยกันสร้าง ออฟฟิตที่สร้างก็วิ่งเต้นให้ เราไปเรียนเสริมบัญชี เพื่อเอามาใช้บริษัทของเรา เราไม่เคยต้องการเงินจากเขา เราแค่อยากคบคนเดียว แล้วสร้างไปด้วยกัน แค่นี้
เสียใจที่สุดคือ เค้าแค่เดือนเดียว มากระดิกเท้า มีลูกใหั ก็ได้ทุกอย่างไป
ทำไมเราถึงยังไม่มี ลูก เพราะเราเพิ่งอายุ 25 เราอยากให้แต่งงาน มีอะไร หลายๆพร้อมก่อน เพราะการเลี้ยงลูกคนนึง มีคชจเยอะ เลี้ยงเค้าไม่ดี
ก่อนแต่งงานเรามีโทรไปหา ร้องไห้ กับเขาทุกวัน พอวันที่แต่งงาน เราตัดบททุกอย่าง บล๊อคเบอร์ ร้องไห้เสียใจทุกวัน จนแบบที่บ้านให้ไปเที่ยว เปิดหูเปิดตา ก็กลับมาดีขึ้น
.
.
.
แต่งงานประมาณ 1 เดือน เค้ากลับมาคุยกับเพื่อน บอกยังรักเราอยู่ คิดถึงเรา สิ่งที่ทำไปมันคือผิดพลาด แต่งไปเพราะทำลูกเค้าท้อง ต้องการรับผิดชอบ ทำหน้าเศร้า จนเพื่อนสนิทโทรมา ลองคุย ลองฟังความรู้สึกมันบ้างเป็นยังไง
เราโทรหา เค้าก็บอก รักเราเหมือนเดิม ที่ทำมันคือความผิดพลาด อยากให้รอ เค้าจะจัดการทุกอย่าง
เราก็คิดถึงเค้า ใจก็อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม เลยคุยกันทุกวัน ความรู้สึกมันเข้ามาเหมือนเดิม (ตอนนั้นเค้าพาผญ ไปส่งตจว.แล้วกลับมาคุยกับเรา)
อาจเป็นเพราะ เค้ากลับมา ช่วงที่เราทำใจไม่ได้จริงๆ ช่วงที่อ่อนแออยู่ แล้วเราก็คาดหวังว่าเป็นเหมือนเดิม
วันที่ 20 กว่าๆ เดือนที่แล้ว ผญ คนนั้นเค้ากลับมา อยู่บ้าน เค้าก็คุยปกติ และผญ คนนั้นจับได้ว่าคุยกับผญ อีกคนในเเอปบีท๊อค (เค้าบอกกับเพื่อนว่าจัดการเอง ไม่อยากให้เกี่ยวกับเรา ให้ดูว่าแอบคบกับคนอื่น) ทะเลาะกัน สุดท้าย กลายเป็นผญ คนนั้นติดหนึบกว่าเดิม เค้าก็โทรหาน้อยลง เราสิน้อยใจมากขึ้น ผญ ลงทุกอย่าง เฟส ไลน์ เป็นรูปคู่
เป็นสิทธิของเค้า ที่เคยเป็นของเรา เราเจ็บนะ เจ็บมาก แฟนเราโทรหา น้อยลงๆ แต่ในเฟส ก็กลายเป็น รูปเค้ากับผญ คนนั้นยิ้มอย่างมีความสุข ลงวันเว้นวัน จนถึงตอนนี้
เราโทรไปถาม ก็ได้แต่คำตอบเดิมๆ คืออยากให้รอ เค้าเครียไม่ได้
เราอยู่ตรงนี้ไม่ไหวแล้ว ยิ่งอยู่ยิ่งทุกข์ ยิ่งเห็นภาพคู่เค้า มีความสุข เรายิ่งเจ็บ
พ่อแม่เค้าดีกับเรามาก ครอบครัว ญาติเค้าในช่วงที่คบกัน เค้าเอ็นดูเรา เค้าบอกว่า ลูกเค้าผิด แม่สงสารหนู แม่ทำอะไรไม่ได้ เค้าก็เสียใจ
เรารู้สึกแย่ทุกอย่าง เพราะตอนนี้ พ่อแม่เค้าก็เอ็นดูผญ คนนั้น ออฟฟิตที่เราเคยไปช่วยก็เค้าไปไม่ได้เเล้ว เพื่อนเค้าที่เคยเจอ บางคนก็เจอไม่ได้แล้ว ผ่านเวลาลำบากทุกข์สุขมาด้วยกัน
เราแค่คิดถึงทุกอย่างที่เคยเป็นของเรา
เค้าแค่เริ่มหายไป ให้เราจมอยู่กับความรู้สึกแบบนี้
จะให้รอทำไม ในเมื่อตอนนี้ ใจเค้าเองก็เริ่มลังเล
เราแค่เกือบจะดีขึ้นแล้ว เราไม่น่าพาตัวเองกลับมายืนอยู่ตรงนี้เลย .....
จะจัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไง เราเหนื่อยแล้ว
แฟนเก่าทำผญท้อง บอกจะกลับมา
เราคบกับเเฟนมาเกือบ 8 ปี รักๆเลิกๆ มาตลอด และตัวเค้าแอบคุยกับคนอื่นด้วย ซึ่งทะเลาะกันระหองระแหงมาตลอด เค้าเป็นผช ที่ดูเเลเราทุกอย่าง ยกเว้น การมีคนอื่น ที่เป็นข้อเสียที่เรารู้สึกว่ารับไม่ได้
เมื่อประมาณ มี.ค. ที่ผ่านมา เป็นเดือนเกิดเราวัยเบญจเพศพอดี ต้นเดือน เค้าไปงานบุญกับเพื่อนที่เชียงราย เราติดเรื่องเรียน แล้วเรื่องมันดำเนินมาเลยเถิดคือ วันนั้น เราทะเลาะกัน สุดท้าย ตัดบทด้วยอารมณ์คือ "เลิก"
เค้ากลับมา ใช้ข้อในมาอ้าง บอกคบกับคนอื่นเเล้ว เพราะเราขอเลิกเอง แล้วเค้าก็พยายามทำตัวหายไป
แต่
เรื่องมันสรุปความจริงจากเพื่อน ว่า เค้าคุยผญ คนนึงเมื่อเดือนประมาณ ช่วย 16 ก.พ. 61 และได้เสียกันตอน 20 ปลายๆ และงานบุญที่เชียงราย ประมาณ 10 มี.ค. เค้าก็รั้นพาผญ คนนี้ไป เพราะหลงมาก สุดท้ายแล้ว พอกลับมา ผญ ตรวจท้องทุกวัน สรุป ท้อง เท่ากับคู่นี้คบกันได้ ไม่ถึงเดือน ได้เสียกัน และท้อง
(เค้าเป็นเพื่อนกันสมัยปี1มาก่อนเลยคลิ๊กกันง่าย ปีเดียวที่เรียนในห้อง ที่เหลือก็ผ่านเฟสทั่วไป)
เค้าได้แต่งงานกันช่วงปลายเม.ย. ที่ผ่านมา ผญ ไม่เรียกสินสอดสักบาท พร้อมจัดงานเย็นงานเช้าออกให้หมด ผช แค่มาช่วยไม่กี่บาท ผญ ขายร้านอาหารเล็กๆของตัวเอง มาอยู่กับเค้าที่กทม.
เราทั้งช๊อคทั้งเสียใจ เพราะวางแผนกับเค้า แต่งกันปลายปีนี้ เค้ามาขอแม่เรา เมื่อต้นปี บริษัทตอนนั้นก็เป็นชื่อเรา ทุกอย่าง ช่วงลำบากด้วยกันมา ทุกอย่าง เราช่วยกันสร้าง ออฟฟิตที่สร้างก็วิ่งเต้นให้ เราไปเรียนเสริมบัญชี เพื่อเอามาใช้บริษัทของเรา เราไม่เคยต้องการเงินจากเขา เราแค่อยากคบคนเดียว แล้วสร้างไปด้วยกัน แค่นี้
เสียใจที่สุดคือ เค้าแค่เดือนเดียว มากระดิกเท้า มีลูกใหั ก็ได้ทุกอย่างไป
ทำไมเราถึงยังไม่มี ลูก เพราะเราเพิ่งอายุ 25 เราอยากให้แต่งงาน มีอะไร หลายๆพร้อมก่อน เพราะการเลี้ยงลูกคนนึง มีคชจเยอะ เลี้ยงเค้าไม่ดี
ก่อนแต่งงานเรามีโทรไปหา ร้องไห้ กับเขาทุกวัน พอวันที่แต่งงาน เราตัดบททุกอย่าง บล๊อคเบอร์ ร้องไห้เสียใจทุกวัน จนแบบที่บ้านให้ไปเที่ยว เปิดหูเปิดตา ก็กลับมาดีขึ้น
.
.
.
แต่งงานประมาณ 1 เดือน เค้ากลับมาคุยกับเพื่อน บอกยังรักเราอยู่ คิดถึงเรา สิ่งที่ทำไปมันคือผิดพลาด แต่งไปเพราะทำลูกเค้าท้อง ต้องการรับผิดชอบ ทำหน้าเศร้า จนเพื่อนสนิทโทรมา ลองคุย ลองฟังความรู้สึกมันบ้างเป็นยังไง
เราโทรหา เค้าก็บอก รักเราเหมือนเดิม ที่ทำมันคือความผิดพลาด อยากให้รอ เค้าจะจัดการทุกอย่าง
เราก็คิดถึงเค้า ใจก็อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม เลยคุยกันทุกวัน ความรู้สึกมันเข้ามาเหมือนเดิม (ตอนนั้นเค้าพาผญ ไปส่งตจว.แล้วกลับมาคุยกับเรา)
อาจเป็นเพราะ เค้ากลับมา ช่วงที่เราทำใจไม่ได้จริงๆ ช่วงที่อ่อนแออยู่ แล้วเราก็คาดหวังว่าเป็นเหมือนเดิม
วันที่ 20 กว่าๆ เดือนที่แล้ว ผญ คนนั้นเค้ากลับมา อยู่บ้าน เค้าก็คุยปกติ และผญ คนนั้นจับได้ว่าคุยกับผญ อีกคนในเเอปบีท๊อค (เค้าบอกกับเพื่อนว่าจัดการเอง ไม่อยากให้เกี่ยวกับเรา ให้ดูว่าแอบคบกับคนอื่น) ทะเลาะกัน สุดท้าย กลายเป็นผญ คนนั้นติดหนึบกว่าเดิม เค้าก็โทรหาน้อยลง เราสิน้อยใจมากขึ้น ผญ ลงทุกอย่าง เฟส ไลน์ เป็นรูปคู่
เป็นสิทธิของเค้า ที่เคยเป็นของเรา เราเจ็บนะ เจ็บมาก แฟนเราโทรหา น้อยลงๆ แต่ในเฟส ก็กลายเป็น รูปเค้ากับผญ คนนั้นยิ้มอย่างมีความสุข ลงวันเว้นวัน จนถึงตอนนี้
เราโทรไปถาม ก็ได้แต่คำตอบเดิมๆ คืออยากให้รอ เค้าเครียไม่ได้
เราอยู่ตรงนี้ไม่ไหวแล้ว ยิ่งอยู่ยิ่งทุกข์ ยิ่งเห็นภาพคู่เค้า มีความสุข เรายิ่งเจ็บ
พ่อแม่เค้าดีกับเรามาก ครอบครัว ญาติเค้าในช่วงที่คบกัน เค้าเอ็นดูเรา เค้าบอกว่า ลูกเค้าผิด แม่สงสารหนู แม่ทำอะไรไม่ได้ เค้าก็เสียใจ
เรารู้สึกแย่ทุกอย่าง เพราะตอนนี้ พ่อแม่เค้าก็เอ็นดูผญ คนนั้น ออฟฟิตที่เราเคยไปช่วยก็เค้าไปไม่ได้เเล้ว เพื่อนเค้าที่เคยเจอ บางคนก็เจอไม่ได้แล้ว ผ่านเวลาลำบากทุกข์สุขมาด้วยกัน
เราแค่คิดถึงทุกอย่างที่เคยเป็นของเรา
เค้าแค่เริ่มหายไป ให้เราจมอยู่กับความรู้สึกแบบนี้
จะให้รอทำไม ในเมื่อตอนนี้ ใจเค้าเองก็เริ่มลังเล
เราแค่เกือบจะดีขึ้นแล้ว เราไม่น่าพาตัวเองกลับมายืนอยู่ตรงนี้เลย .....
จะจัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไง เราเหนื่อยแล้ว