สวัสดีค่ะ อยากสอบถามผู้รู้ มีน้องที่รู้จักที่สนิทเป็นโรคผิวหนังแห้งตั้งแต่กำเนิด เกิดจากกระบวนการทางการแพทย์เมื่อหลายสิบปีก่อนคุณแม่คลอดลูกแล้วโดนจนท.ทางรพ.ตัดชิ้นเนื้อที่ยื่นออกมาแล้วโดยไม่ได้รับการเซ็นต์อนุญาตจากพ่อแม่พอตัดเรียบร้อยเอายาใส่ในแผลนั้นและเอาเข้าตู้อบในอัตราไฟฟ้าค่อนสูง จนเวลาผ่านหลายปี จนสอบถามว่าเคยเข้ารับการรักษาไหม น้องบอกว่าไปรักษารพ.เอกชน แพทย์ทำการรักษาโดยการขูดผิวหนังชั่นบน ฟังดูมันทรมานมากๆค่ะ เพื่อให้ผิวหนังผลิตเซลล์ใหม่ขึ้นมา จนปัจจุบันนี้น้องคนนี้อายุ 30 ปีแล้วค่ะ ซึ่งปัจจุบันน้องเค้าอาการทุเลาลง หายจากโรคที่เป็นหลงเหลือแต่รอยดำ ผิวแห้ง คัน เป็นขุยแต่สิ่งที่ตามมาคือ ความรู้สึกที่โดนสังคมประนาม ไม่มีพื้นที่ให้น้องเค้าได้ยืน ไปซื้อข้าวก็โดนไล่ออกมาจากร้านข้าว ตลอดเวลา 30 ปี น้องเค้าโโนแบบนี้มาตลอด จนทุกวันนี้น้องไม่มั่นใจในความเป็นตัวเองเรียนจบเพียงชั้น ม.6 เท่านั้น เนื่องจากพอไปสมัครเรียนระดับปริญญาตรีก็ไม่มีใครอยากพูดคุยด้วย หลังจากได้รับรู้ความเป็นไปของน้องคนนี้บอกตรงๆคะสงสารมากและคิดว่าทำไมสังคมเดียวนี้วัดกันที่เปลือนอก อยากสอบถามผู้รู้เราควรแนะนำน้องคนนี้อย่างไรดี และให้มีพื้นที่ให้น้องเค้าได้ยืน และสร้างกำลังให้กับเค้าต่อไปอย่างไรดีค่ะ เพื่อให้น้องเค้าเลิกมองปมด้อยของเค้า ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ปล.น้องเค้าเป็นผู้ชายค่ะ จิตใจดี ความคิดเป็นผู้ใหญ่ มีมารยาทดี มีสัมมาคารวะคะ
โรคผิวหนังแห้งตั้งแต่กำเนิด
ปล.น้องเค้าเป็นผู้ชายค่ะ จิตใจดี ความคิดเป็นผู้ใหญ่ มีมารยาทดี มีสัมมาคารวะคะ