ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งมีครอบครัวที่แสนสุขมีลูกสาวหนึ่งคน อยู่มาวันหนึ่งเขาได้ไปโรงเรียนตามปกติ แต่ที่ไม่เหมือนวันอื่นเลยก็คือบ่ายวันนั้นเขาได้นั่งที่โต๊ะม้านั่งอยู่คนเดียวแถวๆนั้นไม่มีใครเลยอยู่ ๆก็มีกระดาษลอยมาจากไหนไม่รู้ลอยมาตกอยู่ที่โต๊ะม้านั่งของเขา แล้วเขาก็ได้หยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาดูเขาก็สงสัยแล้วพูดขึ้นว่ากระดาษแผ่นนี้คืออะไร เขาเลยมองรอบ ๆแต่กลับไม่เจอใครเขาก็เลยหยิบกระดาษแผ่นนี้ขึ้นมาดูว่ามันคือกระดาษอะไรแต่ในกระดาษใบนั้นไม่มีอะไรเลยนอกจากข้อความที่เขียนกระดาษมหัศจรรย์แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไร แต่เห็นว่ากระดาษแผ่นนั้นยังใช้ได้อยู่เลยเก็บกลับไปด้วยพอเย็นวันนั้นหลังจากทำงานบ้านเสร็จแล้วจึงไปทำการบ้านวิชาคณิตศาสตร์ที่ครูเขาสั่งมาต่อแต่เขาไม่รู้ว่าโจทย์ข้อนี้ทำอย่างไงเขาได้แต่บ่นกับตัวเองและได้มองไปเห็นกระดาษใบนั้นที่เขาเก็บมา แล้วหยิบมาเพื่อจะทดหาคำตอบแต่ทันใดนั้นพอเขียนโจทย์ลงไปนั้นเอง คำตอบก็ได้ปรากฏขึ้นมา เขานั้นแปลกใจมากแล้วก็ลองเขียนโจทย์อีกครั้งคำตอบนั้นก็ขึ้นมาเขาก็ได้ลองครั้งแล้วครั้งเล่าจนการบ้านของเขาทำการบ้านเสร็จเขาก็นึกขึ้นได้ เช้าวันรุ่งขึ้นเด็กคนนั้นรีบไปบอกเพื่อนอีก2 -3คนเขาได้คุยกันเรื่องกระดาษใบนั้นแล้วก็พัดกันเอาเข้าห้องสอบเลื่อยมาจนมีสอบคณิตพอดีแล้วครูบอกว่าให้เอากระดาษทดไปเองพอเช้าวันต่อมาเขาได้เข้าห้องสอบพร้อมกระดาษใบนั้นเขาได้ใช้กระดาษใบนั้นแล้วครูเขาก็สงสัยว่ากระดาษแผ่นนั้นมีคำตอบขึ้นมาได้ไงแล้วก็เลือกเด็กคนนั้นมาพบจึงได้รู้ความจริงเด็กคนนั้นจึงโดนทำโทษเข้าห้องปกครองและโดนไล่ออก

ย้อนเวลามาก่อนที่เขาจะสอบ
เขาคิดว่าไม่ควรทำแบบนี้เขาเลยทิ้งกระดาษใบนั้นไว้หน้าห้องแล้วเข้าสอบ
มันก็จริง ที่ควรพึ่งตัวเองมากกว่าการโกงเพื่อที่จะได้คะแนนดีอ่ะ
แล้วคนที่เขาตั้งใจทำจริงๆ ก็ต้องมาแพ้ให้คนที่โกง มันไม่แฟร์