เราก็รู้นะว่าเราผิด แต่ขอโทษแล้ว ในเมื่อมันยากขนาดนี้จะให้ทำไง เพราะเราไม่ได้มีความอดทนมากพอขนาดนั้น ทุกอย่างมันเริ่มจะทำให้วุ่นวายใจ คงต้องถอยออกทีละก้าวแล้วหล่ะ ยอมรับว่า..ตอนนี้เราไม่มีความไว้ใจให้เขาอีกเลย...มันมีแต่ความระแวงสงสัย...ถ้าเดินหน้าต่อไปเขาคงอึดอัด เราก็คงไม่มีความสุข เพราะทุกการทะเลาะมันคือแผลที่ทำให้เสียความรู้สึกดีๆต่อกัน ทุกความไม่ไว้ใจ ไม่เคยมีคำว่าเคียร์...เรายอมถอยเองก็ได้...เพราะดูเราจะเป็นความวุ่นวายในชีวิตเขาจริงๆ...
ทำไมคำว่าขอโทษสำหรับบางคนมันไม่มีความหมายเลยใช่ไหม?