พ่อเสียชีวิต แม่หนีไปหาฝรั่ง พี่ติดยาเอาเพื่อนมาสูบที่บ้าน น้องติดยา เราเอายังไงกับชีวิตดี

พ่อพึงเสียชีวิตได้ 2 ปี แม่ก็ไม่ดูแลน้องเลย เราเรียนมหาลัยอยู่หอใน ไม่ค่อยได้กลับบ้าน ช่วงนี้ปิดเทอมเลยอยากอยู่บ้านเราพยายามทุกอย่างตั้งใจเรียนมาก สอบได้ที่1 สมัครทุนเพื่อไม่อยากให้แม่ลำบาก เอาเกรดมาให้แม่ดูแม่ไม่มีท่าทีจะดีใจ กับเราเลย อยู่บ้านได้ 2 อาทิตย์เช้ามาแม่หายไป ค้นจากเฟสแม่ แม่ไปเที่ยวทะเล โทรหาไม่รับ เพื่อนแม่ส่งข่าวมาบอกว่าแม่อยากได้แฟนฝรั่ง เราอยู่ที่บ้านกับพี่ชาย น้องชาย2 คน พี่ติดยาเอาเพื่อนมาสูบที่บ้าน เรารับไม่ได้ ชีวิตมันแย่มากแต่เราคิดว่าน้องต้องดีกว่านี้ เราตื่นเช้าตักบาตร ทำกับข้าวให่น้องไปเรียน พึ่งมาร็ทีหลังอีกว่าน้องเอาเงินที่เราให้ไปเรียนไปซื้อยา หลบเรียน คือที่พึ่งคือแม่ แต่แม่ก็มาทิ้งแบบไม่บอกสักคำว่าไปไหน พี่ที่คิดว่าเค้าน่าจะโตที่จะคิดอะไรได้ แต่มันแย่ลง เราพยายามให้มันดีไปทั้งหมดเพื่ออะไรกัน เราเหนื่อยเราท้อเหลือเกิน มันหนักมากกับคนที่ไม่มีทางออกอยากให้ครอบครัวดีกว่านี้ อยากให้อบอุ่นอะ ลำพังเราตัวเองไม่คิดมากแต่เป็นนห่วงน้อง มันเกิดคำถามมากมายทำไม แม่ไม่รักพวกเราเหรอ พี่ไม่เป็นห่วงน้องเหมือนเราเหรอ เราเหนื่อยมาก เราเป็นผู้นำสโมมันต้องมีประชุม จะกลับไปหอ ไปมหาลัยก็ไม่กล้ากลับ กลัวทุกอย่าง เหนื่อยทุกอย่างเลยอะ ท้อ ให้กำลังใจตัวเองทุกวันว่ามันต้องดีกว่านี้ เหมือนหลอกตัวเอง เหมือนฝืนตัวเอง เราจะได้เรียนต่อไหม ใครจะดูแลน้อง มันอธิบายยากอะความรู้สึก รู้แย่มากๆ