ช่วยเข้ามาให้คำแนะนำหน่อยค่ะ 3ปี กับความเบื่อของคน

เล่าแบบสรุปเลยนะคะ คือเราคบกับแฟนมาเกือบ3ปีแล้วค่ะ เรากับเค้าลงตัวกันทุกอย่างไม่ว่าจะเรื่องครอบครัว เพื่อนหรืออะไรก็ตาม เราเจอกันบ่อยค่ะเพราะเราอยู่โรงเรียนเดียวกัน เราเองรักเค้ามากคอยช่วยเหลือเค้าคอยตามแก้งานทำงานให้เค้า ช่วยเหลือเค้าตลอดเมื่อเค้าป่วยเค้าไม่สบายเค้าติดยาเราก็คอยดูแลเค้า คือเรารักเค้าแบบที่เรารักคนในครอบครัวเราหวังดีกับเค้ามากๆ  จนเราทั้งสองจะเข้ามหาลัย เราเองก็เป็นคนจัดการให้เค้าหมดทุกอย่างพยายามดันเค้าจนเค้าขึ้นมหาลัยเดียวกับเรา ช่วงปิดเทอมรอมหาลัยเปิดเราก็ต่างทำงานทำหน้าที่ของกันและกันเรายังเคยพูดเลยว่า ถ้าเราขึ้นมหาลัยไปเจอสังคมใหม่ๆยังไงเราจะไม่ทิ้งกันนะคือเราหนักแน่นมากอะค่ะ เกิ่นก่อนว่าเราและเค้าทะเลาะกันมาบ่อย เรื่องหนักๆเราก็ทะเลาะกันมาแล้วคือตอนเราห่างกันช่วงตอนเรา ม.5 เค้าไปมีอะไรกับคนอื่นค่ะ แล้วพึ่งมาบอกเราตอน ม.6เราเองก็เห็ฯถึงความสำนึกผิดของเค้าเราเลยให้อภัยเค้า แล้วเริ่มต้นใหม่ เค้าไม่เคยสร้างความเชื่อใจให้เราเลยค่ะมีแต่เราที่ต้องเข้มแข็งและก้าวผ่านมาด้วยตัวเองจนเวลาผ่านไปค่ะ ช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี้เราได้โกหกเค้าขอไม่ระบุนะคะว่าเปนเรื่องอะไร คือเราโกหกเค้าค่ะแล้วเราไปปรึกษาแฟนเก่าโดยไม่บอกเค้า เมื่อเค้าจับได้เค้าบอกเลิกเราค่ะ ด้วยความที่เรายอมแลกทุกอย่างเพื่อเค้า เราโดดงานไปง้อเค้าที่กรุงเทพค่ะ(อยู่คนละจังหวัดกัน)พอดีกัน แล้วเราเลยชวนเค้ากลับมากับเราด้วย แต่เรายังติดต่อแฟนเก่าเราไม่ได้เราจะบอกเค้าว่าขอบคุนมากที่ให้คำปรึกษาเราจะไปง้อแฟนแล้วนะ แต่เราติดต่อไอแฟนเก่าเราไม่ได้เลย เลยไม่ได้บอกลาอะไรรีบไปง้อแฟนเราก่อน พอคืนนั้นเรามาอยู่ด้วยกันๆอแฟนเก่าเรามันดันติดต่อกลับมา เราเลยบลอคเบอร์ไป คืนนั้นพอเราหลับแฟนเราแอบเล่นโทรศัพและจับได้เขาโมโหมาก เราพยายามอธิบาว่ามันไม่มีอะไรแ่เค้าใจร้อนค่ะไม่ฟังไรเลย เราเองก็ไม่อยากให้เขาขับกลับกรุงเททพเพราะมันดึกแล้ว เราทั้งเข้าไปนั่งในรถ ทั้งคุกเข่า แต่เขาไล่เราค่ะ (คือเข้าใจมั้ยคะว่าตรูยังไม่ได้จะนอกใจมุงเลยฟังตรูอธิบายก่อน) แต่เขาตะบึงตะบอนจักลับจนเราไปขวางหน้ารถเค้าค่ะ ตอนนั้นคือตายก็ไม่กลัวเราเป็นคนกล้าได้กล้าเสียอะค่ะถ้าจะขับชนเราเก็ชนเลย แต่เขาเบรคแล้วลากเราเข้าบ้านแล้วขับรถไป วันนั้นเราช็อตมากค่ะทำอะไรไม่ถูก นั่งสำนึกวันนุงเต็มๆแล้วโทรไปหาเขาไปขอโทษ เขาก็บอกเราว่าอย่าไปปรึกษาใครอีก เราก็รับปากค่ะ  จนเวลาผ่านไปจนถึงเดือนนี้ เราทำตัวดีมาตลอกคือเราดีกับเค้ามากๆ ถึงเราจะเคยดกหกเค้าแต่เรามั่นใจว่าความดีของเรามันเยอะกว่ามากๆ  เราคบกันมาเรื่อยๆเค้าไม่สนใจเราลย เราปล่อยให้เค้าไปกินเหล้ากับเพื่อนโดยที่ไม่งอนหรืออะไรสักอย่าง เหตุผลเดียวค่ะเพื่อให้เขาสบายใจ เราพยายามเป็นแฟนที่ดีที่สุดเท่าที่เราจะททำได้ จนคืนนึงเราเห็นเค้าอัพรูปใกล้ชิดกับผู้หญิงซึ่งเป็นเพื่อนเราแต่ไม่สนิท คือหน้าชิดกัน หัวซบไหล่กันเลยค่ะ เราก็เข้าใจนะคะว่าเมา แต่เราเป็นผญเราเสียใจมากที่เราไว้ใจเขาขนาดนี้แต่เค้ากลับทำตัวเหมือนไม่มีแฟน เราเลยมาเคลียกับเค้าค่ะในไลน์เราพิมไปยาวมากถึงความรู้สึกที่อัดอั้นทั้งร้องไห้ทั้งเสียใจที่แฟนตัวเองทำแบบนี้ แต่เขาตอบแค่ขอโทษ ขอโทา จนเราถามว่าอยากสนุกก่อนมั้ย ใช้ชีวิตไปก่อนมั้ย เลิกกันกันก่อนก็ได้ แต่เค้าเงียบค่ะไม่พูดอะไรสักคำเหมือนอีกใจก็อยากเลิก เราก็โอเคค่ะถอยออกมา จนเรารู้สึกคิดถึงเค้าเราเป็นฝ่ายทักไปหาเค้าละบอกว่าคิดถึงนะไม่คิดจะมาง้อเลยหรอ เค้าก็เฉยชามากค่ะ เค้าบอกว่าอยากอยู่คนเดียวไปก่อน แต่ก็ไม่ได้อยากให้ไปไหนยังอยู่ตรงนี้ นั่นแหละค่ะมันทำให้เรารู้เลยว่าเรากับเค้าอยู่ในโหมดรักแต่ไม่มีสถานะแล้ว เราทำใจค่ะรอเค้ามาได้ประมาน1อาทิตย์อยู่แบบหวงไม่ได้หึงไม่ได้ เราคอยทักไปว่าถึงบ้านยัง ทำงงานเหนื่อยมั้ย สู้ๆนะเป็นกำลังใจให้ เราอยู่แบบนี้มาโดยไม่พูดความรู้สึกของตัวเองเลย เรารับฟังแต่ความรู้สึกเขาคือถ้าเขาว่าเราผิดเราก็พร้อมจะผิด ทั้งๆที่เรื่องนี้เราไม่ได้ผิดไรเลยด้วยซ้ำ จนวันหยุดค่ะเราได้ไปหาเค้าที่บ้านไปทำทุกอย่างเหมือนคนเป็นแฟนที่เค้าทำกัน จนในใจเราคิดว่ามันน่าจะโอเคแล้ว ตกเย็นเค้าก้มาส่งเรา ใจเราก็ชื้นขึ้นมาแล้วที่อย่างน้อย ก็ยังมีอะไรที่มันเหมือนเดิมบ้าง  คือเรารักเข้ามากต่อให้มี 1%ที่เค้าจะกลับมา เราก็จะทำให้เต็มที่ค่ะ  จนมืดๆเค้าจะไปร้านเหล้ากับเพื่อนเราถามเค้าว่า จะไปอีกแล้วหรอ ถ้ามีผญเขามาต้องบอกนะว่ามีแฟนแล้ว (เราก็หยอกกันแบบนี้ตลอกเวลาคบกันพูดแบบนี้ก่อนที่เค้าจะไปร้าน) แต่ครั้งนี้เค้าตอบกลับมาว่า .. กุยังไม่ได้บอกเลยว่าจะคบกับมิง .. คือในใจเราสตั้นมากค่ะแล้วนี่ที่เราทำอยู่ที่ไปหาถึงบ้านที่ทำทุกอย่างยอมมาทุกอย่างมันไม่มีค่าอะไรเลยหรอ เราเสียใจมากเลยไปปรึกษากับเพื่อนๆ เพื่อนๆบอกว่าเรายอมเค้ามากเกินไปแล้วให้เถียงบ้างให้พูดความรู้สึกตัวเองออกไปบ้าง คืนนั้นเราเริ่มพูดในไลน์ค่ะ พูดความรู้สึกตัวเองออกไปประมาณว่า ที่ตอนเธอผิดเราให้อภัยเธอ เรายังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเธไปมีไลน์คนที่ทำงานได้ไงเธอไปส่งใครที่บ้านเธอไม่เคยบอกอะไรเราเลย แต่เราก็ยอมไงเราไม่อยากฟังอะไรแล้วเราแค่อยากมีเธอ พอครั้งนี้เราผิดบ้างทั้งๆที่ผ่านมาแล้วด้วยซ้ำเธอกลับเอามาพูดวนไปวนมาตลอด แล้วเวลาที่ผ่านมาเราก็ไม่ได้ปล่อยไปมันสูญไปทุกวันที่เราเต็มที่กับเธอตลอด เรายังไม่ดีอีกหรอ แต่เขาก็ยังอ้างว่าก็เราเคยโกหก ก็เราโกหก มันพึ่งจะผ่านมากี่เดือนเอง(สำหรับเรามันผ่านมา 2 เดือนแล้วอะค่ะ แล้วเรื่องของเรามันเล็กน้อยมาก ) เราเลยบอกว่าพอตอนเธอทำบ้าง ผ่านมาเมื่อวานแล้วเรามาพูดเธอยังบอกว่าจะมาพูดทำไมมันผ่านไปแล้ว แต่เหมือนเราเถียงเค้ายังไงก็ไม่ชนะค่ะ เค้าบอกแต่ พอเหอะ บอกแต่มิงทำก่อน คือมันเป็นเรื่องของอดีตอะค่ะแล้วเขาเอามาพูดวนไปวนมาทำไมเราก็ไม่รู้ หรือจริงๆเค้าแค่หาเหตูผลมาเพื่อให้เราดูผิด รอบนี้ที่เลิกกันไป1อาทิตย์ แฟนเก่าคนเดิมเราทักมาพูดเหมือนรอเรา แต่เราบอกมันไปชัดเจนว่า อย่าพึ่งมาอะไรกับเรานะเรายังลืมแฟนเก่าไม่ได้แล้วเราก็จะไปง้อแฟนเรา เราพูดหนักแน่นแบบนี้เลยนะคะ แล้วแคปไปให้แฟนดูเพื่อจะให้รู้ว่าเรารักเข้ามากแค่ไหนเราปฏิเสธทุกคนเพื่อเขา แต่เขากลับตอบมาว่า กุบอกมิงแล้วว่าจะไปปรึกษาใครทำไม พูดเหมือนจะเข้าใจแต่มิงก็ไม่เข้าใจ ปันยาอ่อน เหมือนสีสอให้ควายฟัง เค้าด่าเราแบบนี้เลยค่ะ เราเลยบอกว่ามิงใจเย็นๆนะอย่าใช้อารม กุแค่ตอบมันอีกอย่างตอนนที่กุตอบก้คือตอนที่กุกับมิงเลิกกัน และกุตอบแบบชัดเจนมากกว่ากุยังรักมิง แต่เค้าก็พูดกับเราแค่พอๆโมโหเรามากอะค่ะ เราก็ได้แต่พูดว่ากุดีกับมิงที่สุดแล้วนะกุเต็มที่แล้วจริงๆ เค้าก็เงียบแล้วเอาไปโพสว่า ตอนแรกก็จบดีอยู่แล้วจะมาจบhereๆแบบนี้เพื่อ ไม่มีอะไรดีขึ้นแถมแย่ลงกว่าเดิมอีก คือรู้มั้ยคะเราเจ็บมากเรางงว่าเราทำอะไรให้มันแย่เราเเค่พูดความรู้สึกของเราไปบ้างแค่นั้นเอง กลับกลายเป็นทำให้ทุกอย่างมันแย่ลง นี่เค้ายังไม่ได้ไปเจอสังคมมหาลัยเลยนะคะ เจอแค่สังคมเพื่อนเก่าๆมานัดกินเหล้ากัน เมื่อก่อนเค้าไม่ค่อยมีเพื่อนค่ะก็๕ือมีแต่เรานี่แหละที่ไปไหนไปกัน แต่วันนี้มันเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงชัดเจนมากกว่าการที่ผู้หญิงคนนึงพยายามจะประคองความรักทำทุกอย่างให้ดีพยายามเป็นแฟนที่ดีที่สุดแล้ว แต่ถ้าคนมันเบื่อมันก็เอาทุกอย่างมาโยงกันจนกลายเป็นเรื่องเป็นราว กลายเป็นเราที่ทำให้มันพังเอง ตอนนี้ข้อความสุดท้ายที่เค้าส่งมาในไลน์คือ พอก่อนเหอะ แต่เราไม่ได้กดเข้าไปดูค่ะ เราเองไม่รู้จะไปต่อยังไงเเล้วตันไปหมด หมดทางแล้วค่ะทำทุกอย่างแล้วจริงๆ แต่เหมือนเค้าไม่เห็นความดีเราเลยมองแต่ความผิดพลาดของเรา เราต้องทำยังไงดีคะ ต่อไปปเราต้องเจอกันที่มหาลัย เราไม่รู้ว่าวันนั้นเราจะรู้สึกกับเค้ายังไง แต่วันนี้เราพยายามตัดใจ เราไม่บล็อคเค้าอะไรทั้งสิ้นนะคะ เราเลือกที่จะเห็นเค้าแล้วเลื่อนผ่านไป เราคิดว่าในวันนึงเราจะชินและชากับมันไปเอง ไม่รู้ว่าจะนานเท่าไร แต่มันเสียดายความรักที่เราทุ่มเทให้เค้าทั้งหมดค่ะมันมากจริงๆ เราถามตัวเองตลอดนะคะว่าเราผิดขนาดนั้นเลยหรอ