สวัสดีค่ะ ตอนนี้กำลังรู้สึกว่าตัวเองชอบหวังในใจว่าอยากให้คนอื่นชมเรา
ไม่ใช่เรื่องหน้าตาอะไรนะคะ แต่หมายถึงเวลาทำกิจกรรมอะไร มีผลงานอะไร หรือความคิดอะไร ก็ชอบคิดในใจไว้ก่อนทันทีว่าอยากให้เขาชมเรา พอตอนนี้มีความคิดจะทำอะไรสักอย่าง ก็จะคิดถึงผลแล้วว่าคนต้องชอบฉันแน่ ฉันจะต้องมีคนจำได้แน่ ซึ่งไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลยค่ะ
ส่วนตัวมาคิด ๆ หาต้นเหตุดู เลยคิดว่าอาจจะมาจากตั้งแต่เด็ก ๆ เวลาทำอะไรดี ๆ ไม่ว่าจะเรียนดี หรือแข่งกิจกรรมอะไรต่าง ๆ ครอบครัวไม่แสดงออกว่าเราเก่ง หรือชื่นชมเรา เลยทำให้เราต้องไปหาคำชื่นชมจากคนอื่นหรือเปล่า
แล้วตอนนี้กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยค่ะ ไม่อยากให้ความรู้สึกในใจนี้มันมากขึ้นเรื่อย ๆ จนอาจจะแสดงออกมาโดยที่เราไม่รู้ตัวหรือเปล่า ไม่อยากกลายเป็นคนเรียกร้องความสนใจค่ะ
ไม่ทราบว่าใครมีคำแนะนำให้รู้สึกเชื่อมั่นในตัวเอง แน่วแน่ในตัวเองโดยไม่ต้องรอคอยให้คนอื่นมาชื่นชมเราไหมคะ
หรือใครมีความรู้สึกคล้าย ๆ กันนี้ก็ลองมาแชร์กันดูนะคะ หลังไมค์มาก็ยินดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ
รู้สึกว่าเป็นคนทำอะไรแล้วหวังในใจว่าคนอื่นจะชม
ไม่ใช่เรื่องหน้าตาอะไรนะคะ แต่หมายถึงเวลาทำกิจกรรมอะไร มีผลงานอะไร หรือความคิดอะไร ก็ชอบคิดในใจไว้ก่อนทันทีว่าอยากให้เขาชมเรา พอตอนนี้มีความคิดจะทำอะไรสักอย่าง ก็จะคิดถึงผลแล้วว่าคนต้องชอบฉันแน่ ฉันจะต้องมีคนจำได้แน่ ซึ่งไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลยค่ะ
ส่วนตัวมาคิด ๆ หาต้นเหตุดู เลยคิดว่าอาจจะมาจากตั้งแต่เด็ก ๆ เวลาทำอะไรดี ๆ ไม่ว่าจะเรียนดี หรือแข่งกิจกรรมอะไรต่าง ๆ ครอบครัวไม่แสดงออกว่าเราเก่ง หรือชื่นชมเรา เลยทำให้เราต้องไปหาคำชื่นชมจากคนอื่นหรือเปล่า
แล้วตอนนี้กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยค่ะ ไม่อยากให้ความรู้สึกในใจนี้มันมากขึ้นเรื่อย ๆ จนอาจจะแสดงออกมาโดยที่เราไม่รู้ตัวหรือเปล่า ไม่อยากกลายเป็นคนเรียกร้องความสนใจค่ะ
ไม่ทราบว่าใครมีคำแนะนำให้รู้สึกเชื่อมั่นในตัวเอง แน่วแน่ในตัวเองโดยไม่ต้องรอคอยให้คนอื่นมาชื่นชมเราไหมคะ
หรือใครมีความรู้สึกคล้าย ๆ กันนี้ก็ลองมาแชร์กันดูนะคะ หลังไมค์มาก็ยินดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ