ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ เราจะสามารถผ่านเรื่องเเย่ๆไปได้ใช่ไหมคะ?

เราเป็นโรคซึมเศร้าเเถมยังอกหักค่ะ ทุกอย่างมันรุ้มเร้าไปหมด พังทลายทุกอย่าง เหมือนโลกของเราสลายเลย ไม่อยากทำอะไร ท้อ เหนื่อยใจ มองอะไรก็อยากจะร้องไห้ไปหมด เราอยากจะระบายมันออกมาเเต่ก็ไม่ใครให้ระบาย เรารู้สึกอยากตายมากๆเลยค่ะ เเต่เราก็พยายามบอกตัวเองตลอดว่าจะตายไม่ได้ เพราะอีกไม่กี่เดือนมหาลัยก็จะเปิดเเล้ว เราจะต้องไปเรียน เราจะต้องเรียนให้จบ เเต่ตอนนี้เราทนไม่ไหวเเล้ว เราอยากจะคุยกับใครก็ได้ อยากจะร้องไห้ให้ใครฟัง อยากจะมีคนปลอบ เราไม่มีที่พึ่งที่ไหนเลย เราให้พ่อเเม่รู้ไม่ได้เด็ดขาดค่ะ จริงๆสำหรับเรา เราไม่อยากให้เขาเสียใจที่เราคิดแบบนี้ เราไม่อยากให้เขารู้ว่าเรามาเป็นแบบนี้เพราะผู้ชายคนเดียว ส่วนเพื่อนเราก็ไม่มีค่ะ เเละเพราะเรื่องนี้เลยเป็นเหตุให้เราเป็นโรคซึมเศร้า เราพยายามจะทำให้ตัวเองมีความสุข ดูการ์ตูน ดูรายการทีวี ดูหนัง เเต่ยิ่งทำเหมือนเรายิ่งหลอกตัวเองยังไงไม่รู้เลยค่ะ พอหนังจบ รายการจบเราก็กลับมาสู่ความจริงอีกครั้งเราก็เริ่มรู้สึกเเย่อีกครั้ง ตอนนี้เรารู้สึกเคว้งมากๆเลยค่ะ ตอนนี้เราพยายามจะหยุดทำกิจกรรมที่พูดมาเพื่อให้เรารับความจริงให้ได้ เเต่มันก็ยิ่งเเย่ลง พอเราว่างทุกอย่างมันก็เข้ามาในหัวหมด เราร้องไห้ตลอดยิ่งร้องไห้เราก็ยิ่งปวดหัวเพิ่มเข้าไปอีก เหมือนภาพมันฉายซ้ำมันทำให้เราหายใจไม่ออก มันเจ็บมาก จิตตกทุกอย่าง เราควรจะทำยังไงดีคะ โรคซึมเศร้าตอนนี้ลองไปทำเเบบฝึกในอินเตอร์เน็ตก็พบว่าอยู่ในระดับกลาง เเต่เราไม่อยากไปหาหมอ ไม่อยากให้มันเรื่องใหญ่ ขอคำปรึกษาทีค่ะ เราจะผ่านมันไปได้ยังไงตอนนี้คิดอะไรไม่ออกเเล้วค่ะ

ขอโทษที่ต้องมาตั้งห้องนี้นะคะ