- ถ้าเรียนพยาบาลตามมหาวิทยาลัย เราจ่ายเงินเองจบมาต้องไปใช้ทุนอะไรเหมือนหมอไปครับ สมมุติเรียนหมอ จุฬาไม่รับทุน จบมาก็ต้องใช้ทุนใช่ไหมครับ
เเล้วสมมุติเรียน พยาบาลศิริราชไม่รับทุน จบมาใช้ทุนไหมครับ
-พยาบาลเดี้ยวนี้รอบรรจุนานไหมครับกี่ปี
ส่วนอีกคำถามหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องตอบก็ได้ **** เเค่อยากจะปรึกษาว่าเหตุผลจะเรียนพยาบาล ถ้าไปอยากจะเรียนเพราะเหตุผลนี้จริงๆไปบอกครูที่สัมภาษณ์มันจะดูเเบบไรสาระไรไหมครับ
เหตุผลจริงๆ
-เคยรักษา รพ.รัฐ ต่างกับเอกชนมาก จริงๆเเล้วรพ.นั้นเป็นเอกชนครับ เป็นเครือรพ.ดังเเต่เปิดต่างจังหวัด เเต่รัฐให้เงินใช้บัตรทองได้ไปรักษาใกล้บ้าน
พอมาปีหลัง รัฐมีเงินไม่พอเเถวบ้านผมต้องไปรักษาไกลบ้าน รพ.นั้นก็ไม่ค่อยดี ตอนนั้นผมปวดท้องกินฝรั่งดองเข้าไป 10 ลูกได้ ผมชอบอร่อยดี
ตอนกลางคืนปวดท้องหนักเเบบเจียนตาย พอไป ผมจำได้ว่าหมอง่วงนอนตื่นมารักษาจับๆท้องเเล้วก็บอกโรคกระเพาะธรรมดา จนกลับมาผมนอนดิ้นไม่ไหว
เเบบจำได้ว่าจะตายเเล้ว ต้องไปเอกชนตอนนั้นไปเอกชนตรวจดีมาก เขาฉีดยาเเก้ปวดให้ก่อนเลย ต่างกับรพ.รัฐตอนนั้น หมอไม่รู้หมอรู้ได้ไงเเต่หมอบอกไส้ติ่งอักเสบผ่าออกมา ไส้ติ่งยาว 5-6 ซมเเล้ว หมอบอกว่าต้องรีบผ่าไม่ผ่าไส้ติ่ง ตายได้ หมอก็เลยถามพ่อเเม่เรา พ่อเเม่เราบอกว่ารักษารพ.หนึ่งเขาบอกปวดท้องธรรมดา หมอยังขำเลย พ่อเเม่เราโมโหมากทำไมหมอรพนั้นตรวจเร็วมาก เพราะหมอง่วงนอนเเล้วไม่ตั้งใจตรวจเรา จนพ่อเรายอมเสียเงินผ่า
หมดไป ประมาณ 4 หมื่นบาท บ้านเราก็ไม่ได้รวยอะไร มันฝังใจตอนนั้นกับเราว่า ถ้าพ่อเเม่เราไม่มีเงินเก็บ เราเป็นคนจนเราคงตายไปเเล้ว เเล้วรพ.นั้นรัฐไม่ได้สนับสนุนใช้บัตรทองตอนนี้เปิดเป็นเอกชนเเล้ว เเต่ผมเคยนอนรพ.นี้เจอพยาบาลเเย่เจาะเลือดเรา 9 เข็มหาเลือดที่มือหาเลือดไม่เจอ ตอนนั้นร้องไห้เเม่ร้องไห้ด้วยสงสาร พยาบาลเจาะอย่างเเบบไม่พักเลย ตอนนั้นผมอยู่ป.3 เอง ผมฝังใจหลายเรื่องเกี่ยวกับ พยาบาล หมอ มาก
จนผมมาเจอพยาบาลดีก็มีซื้อเค้กวันเกิดให้ ตอนนั้นผมนอนบ่นอยากจะกลับบ้านพี่พยาบลเขาเลยซื้อให้ตั้งเเต่นั้นผมก็เลยอยากจะมาเรียนพยาบาล
ผมจะไม่ทำตัวเเย่ๆเเบบที่ผมเจอมา ผมรู้สึกพยาบาล หมอ ที่ผมเจอมาเเย่มากสำหรับผม ผมไม่อยากให้ใครเจอเเบบเดียวกับผม ผมอยากจะเป็นพยาบาลที่ดี เราเข้าใจคนไข้ ความรู้สึกของการเจอพยาบาล หมอเเย่ๆ ทำให้เราตายได้ รพรัฐเยอะเเยะไม่สนใจคนไข้ มีมากมาย ใครรักษารพ.รัฐไม่ได้ดีๆในกทมจะรู้สึกเเบบเรา นะ ใครที่ไม่เจอไม่เข้าใจหรอกบอกเลย !
ตอนนี้ตัดสินใจเลือกพยาบาลอันดับ 1 ในรอบเเอดมิดชั่นไปเเล้ว มีความรู้สึกเข้าใจคนป่วย ไม่อยากให้ใครมาเจอเเบบเรา เราเห็นคนป่วยตัวร้อนพ่อเเม่เขาเช็ดไข้รพ.ยังไม่ส่งไปห้องฉุกเฉินเราเห็นใจเราเข้าใจความรู้สึกการป่วยเเบบนั้น เราไม่อยากให้ใครมาเป็นเเบบเรา เราเลยเลือกพยาบาลใส่อันดับ 1 ไว้ที่ 1 เเล้วอันดับที่เหลือเราไปเลือกวิทยาหมดกันไม่ได้กันหลุด เพราะคะเเนนเราไม่ดี มันเป็นเหตุผลจริงๆมันดูไรสาระอะไรไหมครับ ผมอยากจะบอกว่ามันเป็นชีวิตจริงเป็นผลที่ไม่เหมือนใครเเล้วไม่รู้ว่าเหตุผลนี้อาจจะไม่ใช่เหตุผลสวยหรูเหมือนคนอื่นที่บอกว่าอยากช่วยเหลือคน อยากได้บุญ อยากดูเเลพ่อเเม่ได้
ของผมมันไม่ใช่เเบบนั้นในเหตุผลหลัก ผมว่าเราไม่จำเป็นต้องเป็นพยาบาลเราก็ดูเเลพ่อได้ เป็นพยาบาลต่างหากไม่มีเวลาดูเเลพ่อเเม่ เราไม่จำเป็นต้องเป็นพยาบาลเเล้วช่วยเหลือคนได้ ? อยากช่วยเหลือคนเรียนสังคมสงเคราะห์ดีกว่าไหม? ผมก็ไม่รู้นะคนอื่นอยากเป็นพยาบาลเพราะอะไรเเต่เหตุของผมไม่เหมือนใคร พ่อเเม่อยากให้เรียนมีงานทำ ตัวเองอยากเรียนเพราะไม่อยากให้ใครมาเจอพยาบาลเเย่ๆเเบบที่เราเคยเจอ
ผมมีเหตุผมก็คือผมเข้าใจความรู้สึกคนไข้ ผมเจอพยาบาล หมอ เเย่ๆ ผมไม่อยากให้ใครมาเจอเเบบผม ผมจะเป็นพยาบาลที่ดีเพื่อให้คนอื่นมีความสุขเเล้ว
เราเจอพยาบาลที่ดีเรามีความสุขขนาดไหน เราไม่เข้าใจว่า ทำไมเขาต้องซื้อเค้กให้เรา ในวันนั้นพี่ๆเขารวมตังค์ซื้อให้ เราก็มีความสุขไม่อยากให้ใครมาเจอพยาบาลเเย่ๆ มันเป็นเหมือนปมในใจเราเข้าใจคนจนรพ.รัฐ เขาปฎิบัติยังไง มันต่างกับเอกชนขนาดไหน เราเข้าใจความรู้สึกพยาบาลที่เจอคนไข้เยอะจะมานั่งปฎิบัติดีๆมันก็ไม่ได้ เเต่อย่างน้อยเราเห็นใจเราเข้าใจความรู้สึกนั้นเพราะตัวเองผ่านมาเเล้วไม่อยากให้ใครมาเจอเเบบเรา หากมีดวงชะตาได้อันดับที่ 1 มหิดลของศิริราช ก็จะเรียนพยาบาล เเต่หากเราไม่ติดเราก็สนใจพวกวิชาเคมี ชีวะ ก็โอเคเเต่ถามว่าใจชอบกว่าไหมก็ไม่นะเราชอบชีวะ เเต่เราคงไม่ซิ่วเเล้วเพราะเราเลือกเคมีไป ก็พอโอเค อาจจะไม่ได้ชอบเท่าชีวะ เเต่เราเป็นคนถอดใจง่าย เราไม่อยากสู้ละไม่ได้ก็พอสุขภาพจิตเราไม่ค่อยดีไปเป็นรุ่นน้องเพื่อนไรเเบบนี้เราคิดมาก เพราะเพื่อนเราติดรามา
สงสัยพยาบาล
เเล้วสมมุติเรียน พยาบาลศิริราชไม่รับทุน จบมาใช้ทุนไหมครับ
-พยาบาลเดี้ยวนี้รอบรรจุนานไหมครับกี่ปี
ส่วนอีกคำถามหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องตอบก็ได้ **** เเค่อยากจะปรึกษาว่าเหตุผลจะเรียนพยาบาล ถ้าไปอยากจะเรียนเพราะเหตุผลนี้จริงๆไปบอกครูที่สัมภาษณ์มันจะดูเเบบไรสาระไรไหมครับ
เหตุผลจริงๆ
-เคยรักษา รพ.รัฐ ต่างกับเอกชนมาก จริงๆเเล้วรพ.นั้นเป็นเอกชนครับ เป็นเครือรพ.ดังเเต่เปิดต่างจังหวัด เเต่รัฐให้เงินใช้บัตรทองได้ไปรักษาใกล้บ้าน
พอมาปีหลัง รัฐมีเงินไม่พอเเถวบ้านผมต้องไปรักษาไกลบ้าน รพ.นั้นก็ไม่ค่อยดี ตอนนั้นผมปวดท้องกินฝรั่งดองเข้าไป 10 ลูกได้ ผมชอบอร่อยดี
ตอนกลางคืนปวดท้องหนักเเบบเจียนตาย พอไป ผมจำได้ว่าหมอง่วงนอนตื่นมารักษาจับๆท้องเเล้วก็บอกโรคกระเพาะธรรมดา จนกลับมาผมนอนดิ้นไม่ไหว
เเบบจำได้ว่าจะตายเเล้ว ต้องไปเอกชนตอนนั้นไปเอกชนตรวจดีมาก เขาฉีดยาเเก้ปวดให้ก่อนเลย ต่างกับรพ.รัฐตอนนั้น หมอไม่รู้หมอรู้ได้ไงเเต่หมอบอกไส้ติ่งอักเสบผ่าออกมา ไส้ติ่งยาว 5-6 ซมเเล้ว หมอบอกว่าต้องรีบผ่าไม่ผ่าไส้ติ่ง ตายได้ หมอก็เลยถามพ่อเเม่เรา พ่อเเม่เราบอกว่ารักษารพ.หนึ่งเขาบอกปวดท้องธรรมดา หมอยังขำเลย พ่อเเม่เราโมโหมากทำไมหมอรพนั้นตรวจเร็วมาก เพราะหมอง่วงนอนเเล้วไม่ตั้งใจตรวจเรา จนพ่อเรายอมเสียเงินผ่า
หมดไป ประมาณ 4 หมื่นบาท บ้านเราก็ไม่ได้รวยอะไร มันฝังใจตอนนั้นกับเราว่า ถ้าพ่อเเม่เราไม่มีเงินเก็บ เราเป็นคนจนเราคงตายไปเเล้ว เเล้วรพ.นั้นรัฐไม่ได้สนับสนุนใช้บัตรทองตอนนี้เปิดเป็นเอกชนเเล้ว เเต่ผมเคยนอนรพ.นี้เจอพยาบาลเเย่เจาะเลือดเรา 9 เข็มหาเลือดที่มือหาเลือดไม่เจอ ตอนนั้นร้องไห้เเม่ร้องไห้ด้วยสงสาร พยาบาลเจาะอย่างเเบบไม่พักเลย ตอนนั้นผมอยู่ป.3 เอง ผมฝังใจหลายเรื่องเกี่ยวกับ พยาบาล หมอ มาก
จนผมมาเจอพยาบาลดีก็มีซื้อเค้กวันเกิดให้ ตอนนั้นผมนอนบ่นอยากจะกลับบ้านพี่พยาบลเขาเลยซื้อให้ตั้งเเต่นั้นผมก็เลยอยากจะมาเรียนพยาบาล
ผมจะไม่ทำตัวเเย่ๆเเบบที่ผมเจอมา ผมรู้สึกพยาบาล หมอ ที่ผมเจอมาเเย่มากสำหรับผม ผมไม่อยากให้ใครเจอเเบบเดียวกับผม ผมอยากจะเป็นพยาบาลที่ดี เราเข้าใจคนไข้ ความรู้สึกของการเจอพยาบาล หมอเเย่ๆ ทำให้เราตายได้ รพรัฐเยอะเเยะไม่สนใจคนไข้ มีมากมาย ใครรักษารพ.รัฐไม่ได้ดีๆในกทมจะรู้สึกเเบบเรา นะ ใครที่ไม่เจอไม่เข้าใจหรอกบอกเลย !
ตอนนี้ตัดสินใจเลือกพยาบาลอันดับ 1 ในรอบเเอดมิดชั่นไปเเล้ว มีความรู้สึกเข้าใจคนป่วย ไม่อยากให้ใครมาเจอเเบบเรา เราเห็นคนป่วยตัวร้อนพ่อเเม่เขาเช็ดไข้รพ.ยังไม่ส่งไปห้องฉุกเฉินเราเห็นใจเราเข้าใจความรู้สึกการป่วยเเบบนั้น เราไม่อยากให้ใครมาเป็นเเบบเรา เราเลยเลือกพยาบาลใส่อันดับ 1 ไว้ที่ 1 เเล้วอันดับที่เหลือเราไปเลือกวิทยาหมดกันไม่ได้กันหลุด เพราะคะเเนนเราไม่ดี มันเป็นเหตุผลจริงๆมันดูไรสาระอะไรไหมครับ ผมอยากจะบอกว่ามันเป็นชีวิตจริงเป็นผลที่ไม่เหมือนใครเเล้วไม่รู้ว่าเหตุผลนี้อาจจะไม่ใช่เหตุผลสวยหรูเหมือนคนอื่นที่บอกว่าอยากช่วยเหลือคน อยากได้บุญ อยากดูเเลพ่อเเม่ได้
ของผมมันไม่ใช่เเบบนั้นในเหตุผลหลัก ผมว่าเราไม่จำเป็นต้องเป็นพยาบาลเราก็ดูเเลพ่อได้ เป็นพยาบาลต่างหากไม่มีเวลาดูเเลพ่อเเม่ เราไม่จำเป็นต้องเป็นพยาบาลเเล้วช่วยเหลือคนได้ ? อยากช่วยเหลือคนเรียนสังคมสงเคราะห์ดีกว่าไหม? ผมก็ไม่รู้นะคนอื่นอยากเป็นพยาบาลเพราะอะไรเเต่เหตุของผมไม่เหมือนใคร พ่อเเม่อยากให้เรียนมีงานทำ ตัวเองอยากเรียนเพราะไม่อยากให้ใครมาเจอพยาบาลเเย่ๆเเบบที่เราเคยเจอ
ผมมีเหตุผมก็คือผมเข้าใจความรู้สึกคนไข้ ผมเจอพยาบาล หมอ เเย่ๆ ผมไม่อยากให้ใครมาเจอเเบบผม ผมจะเป็นพยาบาลที่ดีเพื่อให้คนอื่นมีความสุขเเล้ว
เราเจอพยาบาลที่ดีเรามีความสุขขนาดไหน เราไม่เข้าใจว่า ทำไมเขาต้องซื้อเค้กให้เรา ในวันนั้นพี่ๆเขารวมตังค์ซื้อให้ เราก็มีความสุขไม่อยากให้ใครมาเจอพยาบาลเเย่ๆ มันเป็นเหมือนปมในใจเราเข้าใจคนจนรพ.รัฐ เขาปฎิบัติยังไง มันต่างกับเอกชนขนาดไหน เราเข้าใจความรู้สึกพยาบาลที่เจอคนไข้เยอะจะมานั่งปฎิบัติดีๆมันก็ไม่ได้ เเต่อย่างน้อยเราเห็นใจเราเข้าใจความรู้สึกนั้นเพราะตัวเองผ่านมาเเล้วไม่อยากให้ใครมาเจอเเบบเรา หากมีดวงชะตาได้อันดับที่ 1 มหิดลของศิริราช ก็จะเรียนพยาบาล เเต่หากเราไม่ติดเราก็สนใจพวกวิชาเคมี ชีวะ ก็โอเคเเต่ถามว่าใจชอบกว่าไหมก็ไม่นะเราชอบชีวะ เเต่เราคงไม่ซิ่วเเล้วเพราะเราเลือกเคมีไป ก็พอโอเค อาจจะไม่ได้ชอบเท่าชีวะ เเต่เราเป็นคนถอดใจง่าย เราไม่อยากสู้ละไม่ได้ก็พอสุขภาพจิตเราไม่ค่อยดีไปเป็นรุ่นน้องเพื่อนไรเเบบนี้เราคิดมาก เพราะเพื่อนเราติดรามา