เรากับแฟนคบกันมา9ปี ตลอดเวลาเราอยู่ข้างกันเสมอ เราเคยบอกกับเขาว่าเรากลัวการจากลาเพราะเราเสียพ่อและแม่ไป เรากลัวการจากลาที่สุด เขาก็ให้สัญญาและก็ยุข้างกันมาตลอด ไม่มีวันไหนเลยที่ทำให้เราเดียวดาย จนวันหนึ่งเราเรียนจบ เราต้องมาทำงานไกลกัน เเต่เรา2คนก็ยังคงเหมือนเดิม โทรหากัน3เวลา ก่อนไปทำงานโทรบอกให้ตื่นเป็นแบบนี้เสมอมา ทำให้เรายิ่งรักเขามาขึ้น จนวันนึ่งเราเล่นเฟส เรากับเข้าไปเห็นว่าทำไมชื่อเฟสทำไมชื่อเหมือนของแฟนเรา (ที่เล่นกับเราใช่ชื่อภาษาไทย ที่เราเห็นเป้นภาษาอังกฤษ ) เมื่อกดเข้าไป ก็เป็นแฟนเราจริงๆ ที่หนักกว่านั้น ในเฟสนั้นเต็มไปด้วยรูป ผู้หญิงคนนึ่ง แท็กหายกัน เราแทบล้มทั้งยืนต่อหน้าลูกน้อง แทบขาดใจลงตรงนั้น เราตั้งสติถามตัวเองอยู่หลายวัน จนตัดสินใจถามแฟนเราไปตรงๆ(เราเป็นนิ่งมากนะ ถ้าไม่เหลืออดจะไม่แสดงออกมา) แฟนเราก็ตอบว่าไม่เคยรู้จัก คนคนนั้นมาก่อน เราเลยนิ่งอีกครั้ง(ไม่ได้เชื่อนะคะ) ตัดสินใจสมัครเฟสใหม่ทั้งไปหา ผู้หญิงคนนั้น เรามันถ้าใช่ในสิ่งที่เราคิดจริงๆ เขาแอบคบกันมา1ปีแล้ว ตอนนั้นสติแตกไปเลย ได้แต่บอกตัวเองพยายามเก็บอาการ อย่าเเสดงอาการออกมาให้ใครได้เห็น ทั้งๆที่ตอนนั้นน้ำตามันพร้อมจะไหลออกมาเป็นสายอยุ่แล่ว(ลืมบอกไปเราเป็นหมอสัตว์คะ การวางตัวสำคัญกับเรามา เพราะเราต้องมีความหน้าเชื่อถือให้กับลูกน้อง) เรากับมาพูดกับเเฟนเราอีกครั้ง เขาก็ยังคงปฎิเสธทุกอย่างเช่นเคย หลังจากนั้นเราก็มีปัญหากันมาสักพัก และแฟนเราก็เริ่มห่างกันเรือยๆ พอเราของเลิกของเเยกทางเขากับไม่ยอม ไม่อะไรสักอย่าง จนเราเริ่มเหนื่อย และตอนนี้เรา2คนก็ไม่ได้คุยกันมาเกือบ2สัปดาห์แล้ว เราควรที่จะตัดใจได้หรือยังคะ ทั้งหมดของการกระทำที่เข้าเงีบยไปหมายถึงเราเลิกกันแล้วหรือยังคะ เราควรต้องทำเช่นไร รอหรือทำใจ...
เราเหนื่อยและท้อมากวันๆนึงถึงแต่ช่วงเวลาเก่าๆของเราตลอด...
เราควรทำอย่างไร จะรอหรือจะเลิกดี
เราเหนื่อยและท้อมากวันๆนึงถึงแต่ช่วงเวลาเก่าๆของเราตลอด...