เล่าเรื่องแฟน

เรากับแฟนคบกันมาเกือบจะสองปีแล้ว ตอนนี้ก็ย้ายมาอยู่ด้วยกันถาวรแล้ว ในบางมุมที่แฟนเป็นคนหัวร้อน เป็นคนขี้หงุดหงิด เป็นคนวีนเป็นคนเหวี่ยง ซึ่งสุดท้ายทำอะไรไม่ได้ซึ่งสุดท้ายทำอะไรไม่ได้เราก็ต้องอยู่เงียบเงียบ เราไม่มีเพื่อน เราไม่มีครอบครัว เราไม่มีแม้แต่สายที่จะโทรหาเราในแต่ละวัน หรือนานนานครั้ง ในทุกคำแนะนำของเรา มีคำไหนหรอกไม่มีคำไหนหรอกที่ไม่หวังดี ไม่มีคำไม่มีคำไหนหรอกที่อยากให้เป็นอะไรที่มันไม่ดี แต่แฟนเรามองว่าเราแย่ ก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง บ่นว่าเราทำงานออฟฟิศสบาย บ่นว่าเค้าทำงานบ่นว่าเค้าทำงานหนัก ไม่มีอะไรเราแค่อยากระบาย ไม่ได้ต้องการให้ใครสมน้ำหน้าไม่ได้ต้องการให้ใครสมน้ำหน้าเราไม่เคยอายใครที่แฟนเราเป็นแบบนี้ เราไม่เคยอายใครที่แฟนเราไม่หล่อ เราไม่เคยอายใครที่แฟนเราไม่มีงานออฟฟิศทำเราไม่เคยอายใครที่แฟนเราไม่มีงานออฟฟิศทำ เราไม่เคยอายใครที่แฟนเราหาเงินได้น้อย จะพูดแฟนเราไม่ดียังไงเราก็พร้อมที่จะปากสู้กลับกับคนอื่นอยู่เสมอ แต่แฟนเรานี่สิ เพราะเราเป็นสิ่งที่เขาต้องการไม่ได้ เค้าก็ไม่พอใจ เหมือนที่บอกเลย หงุดหงิด วีน เหวี่ยง ทั้งทั้งที่ทุกอย่างที่เราทำทั้งทั้งที่ทุกอย่างที่เราทำเราหวังดีเสมอ และทุกที่ที่เราไปทำและทุกที่ที่เราไปทำเราไปแค่ไม่ถึงวันด้วยซ้ำ อาจจะไม่ถึงชั่วโมงด้วย ไม่มีใครจำเราได้หรอกไม่มีใครจำเราได้หรอกเพราะเราไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่มีใครมาด่าอะไรเราได้หรอกเพราะเราไม่ได้ไปวุ่นวายกับใคร แต่ทำไมแต่ทำไมถึงปฏิเสธความหวังดีของเราจังเลย
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ เราแค่อยากระบายไม่ได้อยากให้ทุกคนมาเม้นด่าเรานะคะ