เกลียดพี่สาวตัวเองมากเลยค่ะ ทำไงดีคะ?

เรามีพี่สาวอายุ17แต่เราอายุ12 พี่สาวเราเรียนเก่ง แม่จึงอวยเป็นพิเศษ แต่เราเรียนแค่ปานกลาง อาจจะถูกเยาะเย้ยบ้างไรบ้างแต่ก็อดทนไว้ ตอนนั้นเราเด็กๆ พี่สาวก็แกล้งจนเราร้องไห้ ด้วยความที่โกรธจึงตีพี่สาวแต่ตีไม่ได้เพราะสู้แรงไม่ได้จริงๆ จึงได้แต่อดกลั้นไม่ตีกับพี่ จนมาปัจจุบันพี่เราก็ยังแกล้งอยู่ เช่น เรานั่งทำงานอยู่ พี่เราก็จิกหัว ตบหัว เอาของไป ซึ่งเราก็ได้แต่ยอม บางทีก็เอาแต่ใช้เรา ใช้ทุกครั้ง ถ้าไม่ทำก็จะด่าแล้วก็บอกแม่ ทีเราใช้บ้างก็ไม่ไป บ้านเราทำขนมลอดช่องขายและเปียกปูน เราจะต้องยกเปียกปูนขึ้นรถคนเดียวบางครั้ง เหนื่อยมาก แต่ต้องยอมเพราะขัดใจไม่ได้ เคยทะเลาะกันหนักๆคือ เราจะทำการบ้านแต่นางเอากระเป๋าดินสอไป โดยที่ไม่ขอ แล้วเราจะขอเอาปากกาก่อน นางก็ไม่ให้ แถมยังวิ่งเข้าไปในห้องและล๊อคประตู เค๊าะประตูก็ไม่ออกมา คือห้องเรามันมีประตูที่ติดกับหน้าต่าง ซึ่งหน้าต่างสามารถดูภายในบ้านได้ พี่เราก็เปิดผ้าม่านดูเรา และเยาะเย้ยเรา แลบลิ้นใส่ จู่ๆนํ้าตาก็ไหลออกมา และได้แต่ยอมไม่ทำงานจนกว่าพี่จะทำเสร็จ ช่วงปิดเทอมแม่จะให้เราไปทำงานกับพี่ ไปเป็นเด็กเสิฟให้น้า เราก็ทำงานนะแต่พี่เราจะหาว่าเราไม่ช่วย หาว่าเราเอาแต่เล่นโทรศัพท์ ทั้งๆที่เราก็ช่วยอย่างเต็มที่ ข้าวก็เอาให้เราเยอะแต่หมูให้นิดเดียว แล้วจานนางมีหมูเต็มเลย น้อยใจทุกครั้ง ที่อยู่กับพี่ จนต้องแอบไปร้องไห้ในห้องนํ้าเงียบๆ สีก็เอาของเราไป เป็นสีคอลีน ที่เราเก็บมันไว้ใช้อย่างประหยัด พี่ก็เอาไปแหละเหลือแต่สีมาสเตอร์อาทเก่าๆ ตอนนั้นเราทำงานทั้งนํ้าตา เราคิดว่าจะระบายสีส่งครูให้สวยๆได้คะแนนเต็ม แต่ไม่เลย ได้แต่งายแย่ๆพัง สีก็ไม่สวย ตอนทำนํ้าตาก็ไม่หยุดหยดสักที หรือบางที ก็ขอตังแม่ไปซื้อหูฟังที่ชาท ใช้ได้2อาทิต พังทั้งสอง แล้วก็เอาอันพังๆมาให้เราใช้ แล้วเอาอันดีๆไป พยายามที่จะไม่โกรธแล้ว พยายามที่จะไม่ยุ่งแล้ว แต่มันก็วนกลับมาตลอดทุกครั้ง จะรับมือยังไงดีคะ จิตตกทุกวันเลยค่ะ;w;