ผมรู้สึกเบื่อ เหนื่อยหน่ายที่ต้องตื่นไปทำงาน ผมไม่ได้เบื่องานนะครับ แต่ผมรำคาญเพื่อนร่วมงาน พวกเขาขี้บ่นตลอดทั้งวัน เรื่องที่ไม่เกี่ยวกับงาน เรื่องชาวบ้าน และ เรื่องส่วนตัว
คนที่หนึ่ง นั่งตรงข้ามกับผม ผมเรียกเขาว่าพี่ปม เริ่มจากมาถึงตอนเช้า เขาจะทักทาย เหมือนอัธยาศัยดี " สวัสดีครับ ..." แล้วตามมาด้วย "... สบายดีนะ เดินทางปลอดภัยนะ " อันนี้ผมแอบขำนิดนึง ไม่สบายดี เดินทางไม่ปลอดภัย คงไม่ได้มาทักทายกันหรอก หลังจากนั้นหันมาผม น้องเวลาเดินทำไมต้องอุดหูฟังเพลงด้วย เวลาเดินมองรอบข้างบ้างจะได้เจอสาวๆ ผมก็รู้สึกผิดตรงไหนผมฟังเพลงแก้เซ็ง ยังไม่จบ พอใครมาสายก็เริ่มแขวะ มาเช้าหน่อยสิ ลูกค้าโทรมาไม่เจอ อันนี้เข้าใจนะว่าการมาสายมันไม่ดี แต่งานผมเป็นกินพวกค่าคอมมิชชั่น บางทีอาจมีเหตุต้องพบลูกค้า หรืออะไรก็ตามแต่เหตุผล แต่พี่ปมก็ใช่มาเช้า งานเข้า 8.3 พี่ปมมา 9.30 - 9.5 ต่างกันตรงไหน มาก่อนเพื่อนเขาแค่ 5 - 10 นาที ผมเนี่ยมาตั้งแต่ 8.30 ผมยังไม่เคยว่าใครสักคน
ใครเคยต้องเจอมนุษย์บ่นรอบด้าน บ้างครับ
คนที่หนึ่ง นั่งตรงข้ามกับผม ผมเรียกเขาว่าพี่ปม เริ่มจากมาถึงตอนเช้า เขาจะทักทาย เหมือนอัธยาศัยดี " สวัสดีครับ ..." แล้วตามมาด้วย "... สบายดีนะ เดินทางปลอดภัยนะ " อันนี้ผมแอบขำนิดนึง ไม่สบายดี เดินทางไม่ปลอดภัย คงไม่ได้มาทักทายกันหรอก หลังจากนั้นหันมาผม น้องเวลาเดินทำไมต้องอุดหูฟังเพลงด้วย เวลาเดินมองรอบข้างบ้างจะได้เจอสาวๆ ผมก็รู้สึกผิดตรงไหนผมฟังเพลงแก้เซ็ง ยังไม่จบ พอใครมาสายก็เริ่มแขวะ มาเช้าหน่อยสิ ลูกค้าโทรมาไม่เจอ อันนี้เข้าใจนะว่าการมาสายมันไม่ดี แต่งานผมเป็นกินพวกค่าคอมมิชชั่น บางทีอาจมีเหตุต้องพบลูกค้า หรืออะไรก็ตามแต่เหตุผล แต่พี่ปมก็ใช่มาเช้า งานเข้า 8.3 พี่ปมมา 9.30 - 9.5 ต่างกันตรงไหน มาก่อนเพื่อนเขาแค่ 5 - 10 นาที ผมเนี่ยมาตั้งแต่ 8.30 ผมยังไม่เคยว่าใครสักคน