คิดว่าในอนาคตตลาดเพลงประเทศไหนจะดีกับไอดอลเกาหลีมากที่สุด

ถ้าไม่เจาะจงว่าเป็นไอดอลวงใดวงหนึ่ง ง่ายสุด สะดวกสุด เดินทางไปกลับ รวมถึงค่าขนส่งโปรดักชั่น การจัดคอนเสิร์ตทั้งหมด คือญี่ปุ่น ประเทศนี้เอื้อกับอุตสาหกรรมแบบไอดอลมากที่สุด ไอดอลที่โด่งดังมีชื่อเสียง ขายได้เยอะก็ AKB   ส่วนไอดอลชาติอื่นก็พอไปทำมาหากินได้ เพียงแต่ว่าต้องแย่งชิงส่วนแบ่งกันหน่อยเพราะเคป็อปไปกระจุกตัวอยู่ที่นี่เยอะจริงๆ  เนเจอร์ของคนญี่ปุ่นเขามีความโอตาคุ มีความจงรักภักดีในแบรนด์สูง ยิ่งเป็นพวกสูงวัยนี่ชัดเลย แต่สมัยใหม่อาจน้อยลง แต่ก็ยังมากอยู่ดีเมื่อเทียบกับทีอื่น ญี่ปุ่นความหลากหลายตั้งแต่การ์ตูนยันปรัชญาชีวิต ศิลปะ วัฒนธรรม ก็แปลกดีนะ ทั้งที่เป็นแค่เกาะเล็กๆ เองแม้ช่วงหลังเศรษฐกิจจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ก็เถอะ เพราะบางอย่างก็ไม่เร่งปรับตัว คนเกาหลีก็ส่งไอดอลไปทำตลาดที่ญี่ปุ่นมานานแล้ว เพิ่งมาสำเร็จเอาจริงจังก็ช่วงปี 2000 กว่าๆ  ความคลั่งไคล้ของที่นี่เป็นความเฉพาะตัวแบบไม่เหมือนที่อื่นดี ไม่งั้นคงไม่มีคำว่าโอตาคุ เกิดขึ้นมา  ตอนนี้ออนไลน์ สตรีมมิ่งมาแรงมาก แต่ยอดขายแบบ Physical  หรืออฟไลน์ยังพอฝ่าไปได้ด้วยทริคการตลาดต่างๆ กระตุ้นยอดขาย  กฎหมายลิขสิทธิ์แรง ไม่มีเล่นเก้าอี้ดนตรีปีนกันขึ้นไปถ่ายรูปแบบที่จีนด้วย ถึงเรียกกันว่าเมืองลับแลไง

ส่วนประเทศอื่นๆ เช่น จีน นี่ก็มองว่าจะไปได้อีกไกล แต่คิดว่าด้วยนิสัยและลักษณะที่คนจีนชอบจะเป็นสายหนัง สายละคร มากกว่า พอเป็นไอดอลดังก็ต่อยอดไปสายละคร รับอีเว้นต์ ถ่ายแบบโฆษณากันทั้งนั้น ตัวอย่างเห็นได้เยอะมาก แล้วพี่จีนนี่ถึงจะบอกว่าดีนั่นดีนี่ก็เถอะ ของก็อปก็ไม่เบา  แล้วฉลาดแบบหัวหมอ 5555  แต่ดีที่คนเยอะ ตลาดใหญ่


ตลาดอเมริกา ความจริงน่าสนใจมากเพราะเป็นตลาดที่ยังไม่มีใครมาแย่งชิง เพราะมันไกลแม้โซเชียลจะช่วยลดระยะทางตรงนี้ไปได้มาก แต่ปฎิเสธไม่ได้ว่ามันต้องเสียค่าใช้จ่ายเยอะเพราะเดินทางทีก็ครึ่งโลก ไปกลับ บินไปมา  ทุ่มทีต้องจริงจัง แต่เขาก็ไม่ได้เน้นสายไอดอล  ไปโฟกัสศิลปินเดี่ยว ไม่ก็ดีว่า ไปโน่นเลย  ส่วนผลงานต้องคงเส้นคงวา สมัยสิบกว่าปีก่อนที่บอยแบนด์ฝรั่งอเมริกา ยุโรป อังกฤษผุดเป็นดอกเห็ด ตอนนี้ก็ไม่เหลือแล้ว มี nsync  มั้งสมัยก่อนที่เต้นเก่ง งานเพลงดี แต่สุดท้ายแล้วคนที่ยังมีชื่อเสียงจริงๆ ตอนนี้คือจัสติน ทิมเบอร์เลค

แต่ในแง่ชื่อเสียงคือคุ้มเพราะดังที่ก็ได้ชื่อว่าตลาดอันดับ 1 ของโลก ระยะสั้นยังไงคือดีแน่นอน อิมแพคมาก ค่ายเกาหลีหลายค่ายก็สนใจ คือเกาหลีรับอิทธิพลจากอเมริกามามากสุดอยู่แล้ว ทั้งสไตล์การแต่งตัว แนวคิด เพลง

ส่วนระยะยาวต้องมาชั่งกันอีกทีว่าโรยัลตี้ของอินเตอร์หนักแน่นขนาดไหนเกิน 10 ปีไหม
ด้วยความที่นิสัยของคนตะวันตกกับตะวันออกก็ไม่ได้เหมือนกัน 100 % อยู่แล้ว ความปัจเจกบุคคลฝั่งนั้นเขาสูง อินอะไรกับสภาพแวดล้อมที่อยู่ในวัยของเขา หรือสิ่งที่ต้องเผชิญในชีวิตประจำวัน

แต่ข้อดีคือตอนนี้ฝั่งอเมริกาเริ่มจะสนใจงานฝั่งเอเชียมากขึ้นเพราะเม็ดเงินฝั่งนี้หนา กำลังซื้อสูง เช่น จีนก็มีโปรเจ็คต์หนังทำร่วมกันมากขึ้น อเมริกาทำหนังขาดทุนปุ๊ป ไปจีนเดี๋ยวได้กำไรแน่นอน แล้วก็มี Bts ที่เริ่มมีงานร่วมกับฝรั่งมากขึ้นพอสมควร  ในอนาคตเราคงเห็นอินเตอร์ทำงานร่วมกับฝั่งเอเชียในวงการบันเทิงมากขึ้น

อเมริกาเขาก็ไม่ได้อยู่โดดเดี่ยว จะไม่ง้อใครเลยก็ไม่ใช่ เพราะแวะเวียนมาเปิดตัว เพลงใหม่ ที่ Music station ลุงทาโมริเองก็รับแขกบ้านแขกเมืองอย่างดารา นักร้องดังๆ ของฝั่งตะวันตกเป็นประจำ เป็นตลาดเพลงอันดับที่ 2 ที่ตลาดหมายเลข 1 ยังต้องมาหาเพราะโรยัลตี้ที่นี่สูง ส่วนตลาดเกาหลีก็แคบสุดแล้วล่ะ ถ้าเทียบกับทั้งหมด แต่ก็อุ่นใจตรงเป็นคนชาติเดียวกัน ไม่ต้องไปไหนมาไหนไกล   แต่ไอดอลก็ถูกจัดอยู่ในชนชั้นล่างสุดของวงการบันเทิงเกาหลีไปอีกก็เลยไม่ค่อยอยู่ในประเทศกัน สำหรับไอดอลหนีออกนอกประเทศกันหมด