ยอมเสียใจตอนนี้...ดีกว่าเป็นคนไร้ค่า

ขอกระทู้เป็นพื้นที่ระบายอีกครั้งค่ะ ....ยุ้ยคิดถึงเกน อยากคุยด้วยอยากถามอะไรมากมาย อยากบอกว่ารักนะ คิดถึงนะ เกนถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่ในสถานะที่บอกรักกันได้แล้วแต่ทำไมยุ้ยยังรู้สึกรักเกนอยู่ ยังอยากเ

อยากปรึกษา อยากระบายความรู้สึกที่มีในใจตอนนี้มากครับ คือผมรู้สึกหวั่นไหวกับเพื่อนที่ทำงาน รู้จักกันมาปีนึงแล้ว ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร แต่หลังๆมานี้รู้สึก เรากับเขามันไกล้ขึ้นเรื่อยๆ เราสนิทกันขึ้นเรื่อ

เป็นเรื่องราวความรักในวัยเด็กที่ยังฝังใจ แบบลบไม่ออก แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานถึง 30 ปีแล้วก็ตาม แต่ยังมีความคิดถึงอยู่เสมอ ความรู้สึกมันฝังอยู่ลึกมาก และยังสะท้อนออกมาเป็นระยะ เป็นเรื่องของเด็กวัยรุ่นชาย

คิดถึงคนบางคน คิดถึงที่บางที่ที่เคยเดินออกมา แต่ทำไมรู้สึกเหมือนทำอะไรไม่ได้สักอย่าง ทำได้แค่คิดถึงจริงๆหรอ อยู่ตรงนั้นก็เสียใจ ถอยออกมาก็คิดถึง อยากทัก อยากคุย แต่กลัวจะผลักตัวเองเข้าไปเสียใจอีก เลยไ

เราเคยคุยกับผช.คนนึงเมื่อประมาณสองปีที่แล้วคือทำทุกอย่างเหมือนแฟนกัน แต่ไม่ได้ใช้สถานะแฟนกันเฉยๆ แต่หลังจากนั้นก็เลิกคุยกับด้วยเหตุผลที่ว่า เขาอยากเป็นเพื่อนกับเรามากกว่า แต่ตอนนั้นเราเสียใจมาก ก็คงจ

ไม่อยากเสียใจแล้ว พอได้คุยกับเขาก็เหมือนมีหวังอยู่เลย แต่เขาก็ปฏิเสธนะครับว่าครั้งนี้ยาก ไม่รู้ว่าควรหวังอยู่ได้มั้ย แต่ตัวเองกับเสียใจอยู่เรื่อยๆ

โอเครตอนนี้ผมคิดได้ละ ปล่อยเขาไปเถอะใช่ครับ แล้วก็ไม่ต้องทักอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก ถ้าเจอที่โรงเรียนสมมติถ้าสบตาก็หลบหน้าหนี ไม่ต้องซื้ออะไรให้เขา เก็บไว้เป็นความทรงจำ ขอโทษละกันครับคนในกระทู้ที่ผม

เรืองมีอยู่ว่า เรานั้งเล่นกันเป็นกลุ้ม มี ลูกพีลูกน้องและแฟนเขา และน้องสาวผมและผม คุยกันเรืองรถว่าใครขับเป็นใครไม่เป็น เถียงกันไร้สาระนั้นเละ สุดท้ายเดินหนี พอสามวันให้หลังผมกะจะทักไปเล่นด้วย น้องกล

พยายามคิดแต่เรื่องร้ายๆที่เขาทำเราเสียใจแล้วนะแต่ก็วกกลับมาคิดถึงความทรงจำดีๆอีกเช่นเคย ในหัวจะตีกันตลอดเลย เมื่อไหร่จะผ่านไปได้สักที

สภาพจิตใจตอนนี้ก็คิดถึงเหมือนเดิม อยากเจอกันอีก คุยด้วยกันเหมือนเดิมได้มั้ย เวลาออกกำลังกายแล้วแรงจะหมดก็นึกถึงเรื่องดีๆที่เกิดขึ้น เดี๋ยวผมมาบอกเพิ่มละกันนะคนpantip ยังไม่รู้สภาพตัวเองเลยถ้าเกิดว่า