***รัตติกาลเยี่ยมฟ้า***

อุ่นไอรักสลักไว้จากใครหนึ่ง
ยังคะนึงถึงอยูไม่รู้หาย
แม้นต้องห่างนานวันฝันมิคลาย
จิตยังหมายพะวงเฝ้าหลงคอย

รอเวลาคืนคอนมาป้อนรัก
เธออย่าหักเหหายให้เหงาหงอย
อย่าให้น้องต้องเพ้อจนเหม่อลอย
น้ำตาปรอยคำนึงคิดถึงเธอ

ฝากพระพายพัดผ่านจากม่านฟ้า
ช่วยนำพาส่งความนำเสนอ
ว่ามีหนึ่งดวงใจอยากใคร่เจอ
รักเสมอคงมั่นทุกวันคืน

รัตติกาลเยี่ยมฟ้ายิ่งพาหวั่น
มองแสงจันทร์เด่นฉายไม่อาจฝืน-
ใจหนาวเหน็บเจ็บช้ำสุดกล้ำกลืน
แอบสะอื้นปวดปร่าน้ำตาริน...


"สุนันท์ยา"