ต้อนรับสู่โลกล้านปี
การล่าเหยื่อนี้ ไม่ใช่เรื่องตลกหรือล้อเล่น
เรียกสายพันธ์จากอดีตหวนคืนโลกา
บางครั้ง การที่นักวิทยาศาสตร์จะนำสายพันธ์ที่สูญพันธ์ไปแล้วคืนมา ก็มีหลายวิธี กลยุทธ์โคลนนิ่ง ที่ใช้งานในจูราสซิกเวิล์ด
เป็นแค่วิธีการหนึ่งเท่านั้น มีอีกกลยุทธ์ ที่เหล่านักวิทยาศาสตร์ เลือกจะเอามาใช้ นั่นคือการใช้ประโยชน์จากสายพันธ์
ใกล้เคียง ที่มียีนในกลุ่มใกล้กันมากพอ พยายามจะผสมให้ได้ฟีโนไทป์ที่ใกล้เคียงที่สุด หนึ่งในความพยายาม ที่ทำออกมา
แล้วถือว่าประสบความสำเร็จ ก็ได้แก่เรื่องราวในทารอสโปรเจค ที่มีความพยายามจะเรียกคืนวัวโบราณอย่างเจ้า
อาร์โชคกลับคืนมา ไดร์ฟวูฟโปรคเจค ที่นักวิจัยพร้อมจะทุ่มเทองค์ความรู้ของพวกเขา ในความพยายาม ที่จะเรียกคืน
สายพันธ์ที่หายไปกลับมา เอาละ เรามาทำความเข้าใจกันดีกว่าครับ ว่า อะไรคือ breeding back และอะไรคือ
สัตว์ที่ถูกเรียกกลับมาด้วยวิธีการอันนี้เอง ซึ่งเป็นองค์ความรู้อันสำคัญเป็นอย่างมาก ที่เราจะมาศึกษาไปด้วยกัน
เป้าหมายของการทำ breeding back อาจใช้จากสายพันธ์ใกล้เคียง ที่มีการนำมาทำเป็นสัตว์เลี้ยง ซึ่งการจะทำ
breeding back ให้สำเร็จผลในระดับสูงนั้น จำเป็นต้องใช้งานสิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้มีความใกล้เคียงกัน เพียงแค่ในระดับพันธุกรรม
เท่านั้น แต่ต้องมีฟีโนไทป์ ที่คล้ายคลึงกันและรูปแบบการใช้ชีวิตตามธรรมชาติ ที่ใกล้เคียงกันอีกด้วย เนื่องจาก
ในธรรมชาติ เฉพาะตัวที่ได้ทำการคัดเลือกแล้วเท่านั้น ว่ามีลักษนะเหมาะสมที่สุด ที่จะทำการรอดชีวิตไปได้
รวมถึงให้กำเนิดลูกหลานต่อไปในอนาคต ในขณะที่มนุษย์จะเน้นที่ความสวยงาม คุณประโยชน์ใช้สอยต่อผู้เลี้ยง
และความสามารถในการให้กำเนิดลูกหลานได้ที่ละมากๆ ซึ่งนั่นอาจต่างจากเป้าหมาย ที่การคัดเลือกทางธรรมชาติเป็นผู้คัดเลือก
ดังนั้นการคัดเลือกทางธรรมชาติ และการคัดเลือกสายพันธ์โดยมนุษย์เพื่อประโยชน์ใช้สอย มักให้ผลลัพธ์ที่ต่างกัน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในแง่ของฟีโนไทป์ หรือรูปร่างลักษนะภายนอก ไม่ว่าจะเป็นส่วนสูงและน้ำหนักที่เปลื่ยนแปลงไป
พฤติกรรม และพันธุกรรม ที่แตกต่างจากสิ่งมีชีวิตที่เป็นตัวต้นแบบในธรรมชาติ และการเพาะสายพันธ์ย้อนกลับ
คือกระบวนการที่จะช่วยแก้ปัญหาเหล่านั้นได้ครับ แม้ว่าสิ่งมีชีวิตที่เป็นตัวต้นแบบ จะเหลือแต่กระดูกในหลายๆ เคส
เหล่านักวิทยาศาสตร์ ก็ไม่เคยที่จะสิ้นหวังครับ เพราะเอาเข้าจริงระดับเทคโนโลยีที่พวกเรามีในวันนี้ มันเพียงพอสำหรับงานนี้
แล้วนั่นเอง เนื่องจากพฤติกรรมบางอย่างในธรรมชาติของสัตว์ ยังคงมีอยู่ในตัวพวกมัน และเราสามารถที่จะเรียกเอาหลักฐานตรงนี้
มาใช้ประโยชน์ได้ ไม่ว่าจะเป็นการอยู่รวมกันเป็นฝูงใหญ่ ของสัตว์ตระกูลสุนัข และโครงสร้างทางสังคมของพวกมัน
รวมถึงลักษนะการวมฝูงของวัว และการเข้าปะทะกันเพื่อแย่งตัวเมียในสัตว์จำพวกนี้ แต่เอาเข้าจริง มันมีวิธีที่ดีกว่านั้นอีกนะครับ
นั่นคือการหาประชากรที่อยู่ในสภาพใกล้เคียงธรรมชาติเดิมของมันให้มากที่สุดนั่นเอง ไม่ว่าจะเป็นฝูงสุนัขที่เชอร์โนบิล
ซึ่งมีนิสัยและรูปแบบการล่า ใกล้เคียงกับสุนัขป่าจนน่าประหลาดใจ ฝูงม้าป่าในอเมริกาเหนือที่พัฒนาให้มีวิธีการใช้ชีวิต
ใกล้เคียงกับสัตว์จำพวกม้าสายพันธ์ดั้งเดิมจนน่าประหลาดใจ หรือฝูงม้าป่าในบางส่วนของยุโรป ที่มีพฤติกรรมการ
ใช้ชีวิต ใกล้เคียงกับม้าป่า ซึ่งจะทำให้เราสามารถเรียกเอาสายพันธ์เหล่านั้นคืนมาได้ครับ
เว็บไซต์อ้างอิงที่ใช้จัดทำ
http://www.direwolfproject.com/
https://www.quaggaproject.org/
http://www.taurosproject.com/
https://en.wikipedia.org/wiki/Breeding_back 
breeding back นำสายพันธ์จากอดีตคืนมา
การล่าเหยื่อนี้ ไม่ใช่เรื่องตลกหรือล้อเล่น
บางครั้ง การที่นักวิทยาศาสตร์จะนำสายพันธ์ที่สูญพันธ์ไปแล้วคืนมา ก็มีหลายวิธี กลยุทธ์โคลนนิ่ง ที่ใช้งานในจูราสซิกเวิล์ด
เป็นแค่วิธีการหนึ่งเท่านั้น มีอีกกลยุทธ์ ที่เหล่านักวิทยาศาสตร์ เลือกจะเอามาใช้ นั่นคือการใช้ประโยชน์จากสายพันธ์
ใกล้เคียง ที่มียีนในกลุ่มใกล้กันมากพอ พยายามจะผสมให้ได้ฟีโนไทป์ที่ใกล้เคียงที่สุด หนึ่งในความพยายาม ที่ทำออกมา
แล้วถือว่าประสบความสำเร็จ ก็ได้แก่เรื่องราวในทารอสโปรเจค ที่มีความพยายามจะเรียกคืนวัวโบราณอย่างเจ้า
อาร์โชคกลับคืนมา ไดร์ฟวูฟโปรคเจค ที่นักวิจัยพร้อมจะทุ่มเทองค์ความรู้ของพวกเขา ในความพยายาม ที่จะเรียกคืน
สายพันธ์ที่หายไปกลับมา เอาละ เรามาทำความเข้าใจกันดีกว่าครับ ว่า อะไรคือ breeding back และอะไรคือ
สัตว์ที่ถูกเรียกกลับมาด้วยวิธีการอันนี้เอง ซึ่งเป็นองค์ความรู้อันสำคัญเป็นอย่างมาก ที่เราจะมาศึกษาไปด้วยกัน
เป้าหมายของการทำ breeding back อาจใช้จากสายพันธ์ใกล้เคียง ที่มีการนำมาทำเป็นสัตว์เลี้ยง ซึ่งการจะทำ
breeding back ให้สำเร็จผลในระดับสูงนั้น จำเป็นต้องใช้งานสิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้มีความใกล้เคียงกัน เพียงแค่ในระดับพันธุกรรม
เท่านั้น แต่ต้องมีฟีโนไทป์ ที่คล้ายคลึงกันและรูปแบบการใช้ชีวิตตามธรรมชาติ ที่ใกล้เคียงกันอีกด้วย เนื่องจาก
ในธรรมชาติ เฉพาะตัวที่ได้ทำการคัดเลือกแล้วเท่านั้น ว่ามีลักษนะเหมาะสมที่สุด ที่จะทำการรอดชีวิตไปได้
รวมถึงให้กำเนิดลูกหลานต่อไปในอนาคต ในขณะที่มนุษย์จะเน้นที่ความสวยงาม คุณประโยชน์ใช้สอยต่อผู้เลี้ยง
และความสามารถในการให้กำเนิดลูกหลานได้ที่ละมากๆ ซึ่งนั่นอาจต่างจากเป้าหมาย ที่การคัดเลือกทางธรรมชาติเป็นผู้คัดเลือก
ดังนั้นการคัดเลือกทางธรรมชาติ และการคัดเลือกสายพันธ์โดยมนุษย์เพื่อประโยชน์ใช้สอย มักให้ผลลัพธ์ที่ต่างกัน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในแง่ของฟีโนไทป์ หรือรูปร่างลักษนะภายนอก ไม่ว่าจะเป็นส่วนสูงและน้ำหนักที่เปลื่ยนแปลงไป
พฤติกรรม และพันธุกรรม ที่แตกต่างจากสิ่งมีชีวิตที่เป็นตัวต้นแบบในธรรมชาติ และการเพาะสายพันธ์ย้อนกลับ
คือกระบวนการที่จะช่วยแก้ปัญหาเหล่านั้นได้ครับ แม้ว่าสิ่งมีชีวิตที่เป็นตัวต้นแบบ จะเหลือแต่กระดูกในหลายๆ เคส
เหล่านักวิทยาศาสตร์ ก็ไม่เคยที่จะสิ้นหวังครับ เพราะเอาเข้าจริงระดับเทคโนโลยีที่พวกเรามีในวันนี้ มันเพียงพอสำหรับงานนี้
แล้วนั่นเอง เนื่องจากพฤติกรรมบางอย่างในธรรมชาติของสัตว์ ยังคงมีอยู่ในตัวพวกมัน และเราสามารถที่จะเรียกเอาหลักฐานตรงนี้
มาใช้ประโยชน์ได้ ไม่ว่าจะเป็นการอยู่รวมกันเป็นฝูงใหญ่ ของสัตว์ตระกูลสุนัข และโครงสร้างทางสังคมของพวกมัน
รวมถึงลักษนะการวมฝูงของวัว และการเข้าปะทะกันเพื่อแย่งตัวเมียในสัตว์จำพวกนี้ แต่เอาเข้าจริง มันมีวิธีที่ดีกว่านั้นอีกนะครับ
นั่นคือการหาประชากรที่อยู่ในสภาพใกล้เคียงธรรมชาติเดิมของมันให้มากที่สุดนั่นเอง ไม่ว่าจะเป็นฝูงสุนัขที่เชอร์โนบิล
ซึ่งมีนิสัยและรูปแบบการล่า ใกล้เคียงกับสุนัขป่าจนน่าประหลาดใจ ฝูงม้าป่าในอเมริกาเหนือที่พัฒนาให้มีวิธีการใช้ชีวิต
ใกล้เคียงกับสัตว์จำพวกม้าสายพันธ์ดั้งเดิมจนน่าประหลาดใจ หรือฝูงม้าป่าในบางส่วนของยุโรป ที่มีพฤติกรรมการ
ใช้ชีวิต ใกล้เคียงกับม้าป่า ซึ่งจะทำให้เราสามารถเรียกเอาสายพันธ์เหล่านั้นคืนมาได้ครับ
เว็บไซต์อ้างอิงที่ใช้จัดทำ
http://www.direwolfproject.com/
https://www.quaggaproject.org/
http://www.taurosproject.com/
https://en.wikipedia.org/wiki/Breeding_back