เล่าประสบการณ์ป๊อบปี้เลิฟ 11ปี (ทอมชอบทอม)

ขอเล่าย้อนไปเมื่อ 11 ปีที่แล้ว คือเราเคยชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง (พี่เค้าอยู่ม.4 เป็นทอมนะ ทอมจริงๆแบบทอมคับ แบบคบแต่ผญ.) ตอนที่เราเริ่มชอบพี่ตอนนั้นเรายังอยุ่แค่ม.1เองและยังไม่ได้เปนทอมด้วย แต่ด้วยความที่เพื่อนชอบแซวตามประสาเด็ก พี่เขาเลยรู้ว่าเราชอบ หลังจากนั้นพี่เค้าเลยชอบมาแกล้งโดยการชอบโผล่หน้ามาไห้เราเจอบ่อยๆ คบกับเพื่อนเรา จนเราตัดสินใจจะเป็นทอม (ไม่ใช่ทอมแบบอกหักแล้วเปนทอมนะ แต่ชอบผญ.อยุ่แล้ว มีผญ.มาชอบเลยคิดว่าทางนี้น่าจะรุ่ง55) แต่เป็นทอมก้ไม่ช่วยอะไร ห้าๆ เพราะเราก้เจอพี่เค้าอยุ่ทุกวัน(จะลืมยังไงได้ลงว้าาา )ผ่านมาอีกสองปีต่อมา พี่เค้าเรียนจบม.6แล้ว ตอนนั้นคิดว่า สวรรค์ เพราะคิดว่าการที่เราไม่ได้เจอน่าจะทำไห้เราลืมเค้าง่ายขึ้น ...พี่เค้าก้หายไปจากชีวิตเราซักพักไหย่ๆเลยแหละจนตอนม.4 เราก้มีแฟนคนแรกเปนผญ.นะสวยด้วย รู้สึกรัก และคิดว่าลืมพี่เค้าได้อย่างสนิทใจ จนตอนม.5  จู่ๆก็มีเบอร์แปลกโทเข้ามา และพูดว่า ถึงบ้านยัง (ตอนนั้นกำลังขับรถกลับบ้าน) เลยบอกว่ายัง และถามกลับว่าแล้วนี่ใคร """พี่เค้าก็ตอบกลับมาว่า จำไม่ได้จริงๆหรอว่าใคร (ใจเต้นตึ๊กๆ อาการเดิมเมื่อหลายปีก่อนกำลังจะกลับมาแล้วเหมือนรู้ชะตากรรม) เราก้สตั้นไป .... แล้วพี่เค้าก้พูดต่อว่า เนี่ยกลับมาทำค่ายที่โรงเรียน(เป็นค่ายที่รุ่นพี่ศิษย์เก่าจะกลับมาจัดไห้กับรุ่นน้องม.ปลายคล้ายกับการแนะแนวการศึกษาต่อประมานนี้แหละ) อย่าลืมมาสมัครนะ !!!ตอนแรกต่ออยากจะสมัครแหละ แต่พอรุ้ว่าพี่เค้าเปนสตาฟเท่านั้นแหละ (ในใจนี่คือลาก่อนนน555จะไม่เอาตัวเองไปใกล้แน่นอน) เรื่องราวของบทสนทนาก้มีแค่นั้น ขออัพเดตความสัมพันธล่าสุดตอนนั้น คือเรากับแฟนคนแรกคบมาตอนนี้ก้ปีกว่าๆละรักกันดี 55 ส่วนพี่เค้าก้คบเพื่อนรุ่นเดียวกับเรา พอรุ้จักกับแบบห่างๆ และวันรุ่งขึ้นเราก้ไปทำซุ้มเหมือนเดิม  และจู่ๆแฟนพี่เค้าก้เดินเข้ามาถามเราว่าคุยกับพี่เค้าหรอ ? ด้วยความซื่อเราก้บอกกลับไปว่า ไช่ พี่เขาโทมา จะพูดต่อว่า ก็คุยกัน ครั้งเดียวและตุยกันแค่นาทีกว่าๆเท่านั้นก้ยังไม่ทันพูด แฟนพี่เค้าก้ขี้หึงตามประสาผญ.แหละ (ลืมบอกว่าแฟนพี่เค้าคงรู้ว่าเมื่อก่อนเราเคยชอบพี่เค้า) เค้าก็บอกว่า ถ้าอยากได้พี่เค้ามากก้เอาไปเลย เพราะเค้าจะเลิกกับพี่เค้าแล้ว (เล่นใหญ่รัชดาลัยเทียเตอร์มาก) แต่เราก้อธิบายไปว่านี่เปนทอมแล้วนะ และก้มีแฟนเปนผญ.เปนตัวเปนตนแล้วด้วย เรื่องเรากับพี่เค้าเปนไปไม่ได้หรอก แต่เค้าก้ไปยอมฟังอะไรเลย เลยโทไปบอกพี่เค้าว่า ถ้าเดกไนสังกัดไม่เคลียร์ ก้ไม่ต้องมายุ่ง ขี้เกียจมีปัญหา ...พี่เค้าก้หายไปพักใหญ่ๆ จนเราขึ้นม.6 ตอนนั้น เราเลิกกับแฟน เพราะอย่างที่บอกแหละแฟนสวย แฟนเลยมีกิ๊กเยอะ จับได้เลยลาก่อน 555 ช่วงนั้นแหละพี่เค้าก้ติดต่อกลับมา (แหมะๆเหมือนรุ้ๆ)พร้อมกับประโยคที่ว่า ตอนนี้อยุ่บุรีรัมย์ เอาไรไหม?? (ในใจคือ อะไรของมันว้าาา)เลยตอบส่งๆไปว่า งั้นก้ยกปราสาทเขาพนมรุ้งมาละกัน ....ผ่านไปอีกหนึ่งดือน ขณะที่นอนอยุ่ ก้มีคนมาสะกิดๆและเอาปราสาทเขาพนมรุ้ง(รูปปั้นอันเล็กๆ)ม าไว้ไห้ นี่ขอบคุนแต่หลับต่อ(เพราะเปนคนขี้เซา)ตื่นมาเจอก้สตั๊นไปหน่อยๆ ไม่คิดว่าพี่เค้าจะเอาปราสาทเขาพนมรุ้งมาไห้จริงๆ ใจก็ตึ๊กๆ แอบยิ้ม แต่ก้คิดได้ว่า เอ้ะนี่เราเปนทอมนี่หว่า...จะมารุ้สึกอะไรแบบนั้น55 แล้วเค้าก้หายยาวไปจนเรามาอยุ่ปี1 พี่เค้าก้ทักมาว่าจะรับปริญญาแล้วอยากให้ไป .... ในใจคือ คนแอบชอบก้ต้องไปหรออออ55 ล้อเล่นๆ /แล้วพี่เค้าก้หายไปนานเลย จนเราอยู่ปีสี่ตอนนั้นมีแฟนละ (เปนแฟนคนสุดท้ายด้วย)พี่เค้าก็โผล่หัวทักแชทมาอีก แต่ตอนนั้นเราก้คุยด้วยแหละเพราะ ไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นแล้ว เพราะเปนทอมมาเกือบสิบปีได้ 55 ก้หยิบเรื่องเก่ามาคุยกันบ้างแซวกันบ้าง คุยกันทุกวัน จนแฟนเราเริ่มหึงเพราะเราก้เล่าไห้แฟนว่าเคยชอบพี่คนนี้แต่ตอนนี้ไม่ได้คิดอะไรแล้ว(บริสุทธิ์ใจจริงๆ)แฟนก้พูดเหมือนจะเข้าใจแต่จริงๆก้คงไม่เข้าไจหรอก จนตอนปี5 เราฝึกงาน และอยุ่ห่างแฟน(แฟนเรียนมหาลัย) เราฝึกงานใกล้บ้าน และพี่เขา อยู่ที่บ้าน และพี่เขาไม่มีแฟน  ...ก้นั่นแหละ เราคุยกับพี่เขาทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องงานพี่เค้าก้ไห้คำปรึกษาเราได้ตลอด ย้ำว่าตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรกับพี่เค้าแล้วจริงๆ เราฝึกงานได้หนึ่งเทอมเราจับได้ว่าแฟนเราคุยกับคนอื่น แต่ก้ไม่ได้เลิกกัน เพราะคบกับคนนี้มาค่อนข้างนาน และเค้าไห้เหตุผลว่า เรามีคนคุยคนอื่นคือพี่เค้า เค้าเลยทำบ้าง แต่ไม่ได้คิดอะไร เราเลยไห้โอกาสและกลับมาคบกัน อีกเดือนกว่า ๆ แฟนก้มาขอเลิกกับเราและไห้เหตุผลว่า รับไม่ได้ที่เราคุยกับพี่เขา ...เราก้โอเคร เลิกไห้......ช่วงนั้นเปนช่วงที่เราปิดเทอม พอดี พี่เค้าเลยพาเราไปพักใจที่น่าน เปนทริปแรกที่เราไปด้วยกันด้วย ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรตามประสาคนอดหักแหละ หน้าซึมๆ พี่เค้าพาไปไหนก้ไป พยายามชวนเราคุยโน่นนี่นั่นคอยดูแลเราจนกลับมาจากทริปเปนเรานี่แหละที่เริ่มไม่เหมือนเดิม ไช่ความรุ้สึกของเราเริ่มกลับมาอีกครั้ง เราคงกลับมาชอบพี่เค้าอีกครั้งแล้วแแหละ และเราก้คุยกับมาเรื่อยๆ แบบที่ไห้สถานะว่าพี่น้องกัน สนิทกันจนเพื่อนที่ทำงาน เริ่มสงสัยว่าเปนอะไร เพราะเริ่มไปรับไปส่ง ไปทริปนั่นทริปนี่ด้วยกันบ่อยๆ โทคุยกันทุกคืน ทำทุกอย่างเหมือนคนเปนแฟนกัน แต่ก้มีเส้นบางๆกั้นอยุ่ เราคงชอบพี่เขาไปแล้วแหละ แต่ตอนนี้เราดันเปนทอมไปแล้ว พี่เขาก้เปนทอมเหมือนกัน เราไม่รุ้จะอธิบายความรุ้สึกตอนนี้ยังไงว่า เราเปนทอมไปแล้ว จะไห้เรากลับมาเปนผญ.เราทำไม่ได้นะ และจะไห้คบทั้งๆที่เรายังเปนทอมแบบนี้เราก้ทำไม่ได้ มันเลยกลายเปนเส้นบางๆที่เราบอก พี่เขาคงจะลังเลเหมือนกัน ถึงไม่ได้ข้ามมา และความสัมพันธ์มันก้หยุดอยุ่ที่ตรงนี้ แม้แต่ใจของเราตอนนี้ก้ยังไม่รุ้คำตอบเหมือนกันว่าจะเอายังต่อ.... แต่เปนแบบนี้ก้มีความสุขดีนะ ตอนนี้พี่เขาก้มีคนคุยอยุ่เรารุ้และเข้าใจ ว่าถ้าสุดท้ายพี่เขาจะเลือกอะไรเราก้จะรับมัน....ไม่เคยคิดเลยเหมือนกันว่าป๊อบปี้เลิฟวัยเด็กมันจะยืดเยื้อมาจนถึงตอนนี้ แค่อยากเล่าไห้ฟัง....เรื่องนี้เราไม่อยากฟังว่าใครดีไม่ดี เพราะเรื่องของความรุ้สึกมันก้ไม่ค่อยมีเหตุผลนักหรอก ....