เหตุการณ์ต่อไปนี้อาจจะเครียดและยาวนิดนึง 5555
ตั้งแต่เรียนจบ ด้วยความว่างงาน2เดือน ตั้งแต่จบเราก็ได้ไปสมัครงานเป็นพาร์ทไทม์
เขาก็รับนะไม่มีปัญหาอะไร ก็ทำเป็นพาร์ทไทม์ไปเรื่อยๆ ทำมาได้ปีกว่า
ปัญหาภายในแรกๆไม่มีเลย อยู่ด้วยกันแบบพี่น้องมาตลอด
จนคนต่างชาติที่มีอยุ่เขาได้ออกไป พนักงานที่เหลือก็อยุ่กันแบบพี่น้องมาเหมือนเดิม
จนเริ่มมีปัญหากันเพราะมีคนอยากเป็นใหญ่ จากที่เราอยุ่กันแบบไม่มีหัวหน้า
อยุ่กันแบบช่วยเหลือกันแบบพี่น้อง คนที่อยากเป็นใหญ่เขาก็ได้เป็นสมใจอ่ะนะ
พอได้เป็นปัญหาก็เริ่มตามมา คนที่เขาอยากเป็นใหญ่ ก่อนหน้านี้เขาก็ทำงานได้ดีนะ
ช่วยเหลือกันดี แต่หลักจากที่เขาได้เป็น งานก็เริ่มไม่ทำ หยุดงานบ่อย ข้ออ้างเยอะ
เราก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะเราไม่ได้เป็นพนักงานประจำ แต่เราก็รุ้ปัญหาภายทุกอย่าง
เราไม่ได้เป็นพนักงานประจำแต่เรากลับรุ้ทุกอย่าง ถามว่าแปลกไหม มันก็แปลกแหละ
แต่ที่เรารู้ทุกอย่าง เพราะเราเป็นคนทำงานไง ทำแทบทุกอย่าง ถึงได้รุ้ว่า
ตรงไหนดี ตรงไหนไม่ดี เลยทำให้บ่งทีเราก็ออกความเห็นตามที่เราได้ทำงาน
ซึ่งแน่นอนทุกคนเห็นด้วยกับความเห็นเราทุกอย่าง แต่ก็มีบางคนแกล้งทำเป็นเห็นด้วย(มั้งนะ)555
ด้วยความที่ทำมานานเป็นปี ปีกว่าแล้วได้ ก็เริ่มมีความคิดที่อยากจะเป็นพนักงานประจำ
ก็เลยคุยกับคนที่เขาเป็นใหญ่ เขาก็โอเคนะ ไม่ได้มีปัญหาอะไร
ด้วยความที่เราก็ทำงานตรงนี้มานาน ชินกับงานมาก เลยทำให้ทำงานเสร็จเร็ว
ช่วงก่อนเลิกงานก็เลยว่าง พอว่างเราก็เล่นโทรศัพท์บ้าง
ที่ที่เราทำงานก็จะมี2ตำแหน่ง จะเรียกว่าตำแหน่งล่าง กับตำแหน่งบนละกัน
คนที่ทำงานตำแหน่งล่างก็ทำงานกันทั้งวัน เวลาว่างก็มีบ้างแต่ก็ไม่ได้เยอะอะไร
เกี่ยงงานไม่ได้ ตำแหน่งบนก็จะมีบางคนเท่านั้นที่เกี่ยงงาน นู้นไม่ได้ นี่ไม่เอา
บางคนก็หยุดบ่อย สายบ่อย พอคำตำแหน่งบนมาสาย คนตำแหน่งล่างก็ซวยสิจ๊ะ
เพราะต้องรับหน้าแทน ครั้ง 2ครั้งก็ไม่เท่าไร แต่พอบ่อยๆเข้า
คนตำแหน่งล่างโดนลูกค้าด่า เขาก็ไม่ได้มีความเห็นใจ คนตำแหน่งบรที่มีความเห็นใจก็มีแหละ
อีกอย่างตำแหน่งล่างมีกล้องวงจรผิดจับภาพ แต่ตำแหน่งบนไม่มี
หลังจากที่เราเข้าเป็นพนักงานประจำ ก็อยู่ในช่วงทดลองงานเนอะ
เราจะอยู่กับพี่ที่ทำงานคนนึง ซึ่งนิสัยก็คล้ายๆกัน พี่คนนี้เขามีความจำเป็นที่จะต้องออกจากงาน
คนที่เป็นใหญ่เลยได้โอกาสเล่นงานเราด้วย มาบอกเราว่า เราไม่ผ่านการทดลองงาน
ตั้นนั้นในหัวมีแต่เครื่องหมายคำถาม ว่าเพราะอะไร ซึ่งตอนนั้น เหลืออีกแค่ 3 สัปดาห์ จะครบ4เดือน
ตอนที่เขาเรียกขึ้นไปคุยก็รุ้สึกแปลกๆ เลยอัดเสียงไว้ทุกอย่าง
เขาบอกเราว่าเขาพยายามช่วยเรานะ เขาอยากให้เราเขียนใบลาออก
เพราะถ้าเขาต้องออกใบไม่ผ่านงานเราจะเสียประวัตินู้นนี่นั้น พูดไม่หยุด
คนที่คุยกับเราเรื่องไม่ผ่านทดลองงานนั้น มีคนเป็นใหญ่1คน กับคนตำแหน่งบน1คน
พอเราบอกพี่ๆคนอื่นที่ทำงานด้วยกัน ทุกคนก็งง และตกใจว่าทำไมไม่ผ่าน
เราก็ทำงานดี อีกอย่างทำมานานแล้วด้วย (ไม่ได้ยอตัวเองนะ แต่พี่ๆทุกคนพูดมา อิอิ)
ตอนนั้นที่ทุกคนรู้ ทุกคนโกดแทน จนเรารุ้สึกได้เลยว่าคนไหนจริงใจกับเราบ้าง
2คนนั้นก็จะทำใบมาให้เราเซ็นว่าไม่ผ่านงาน ตอนนั้นทุกคนก็บอกนะว่าไม่ต้องเซ็น
เวลาล่วงเลยมาจนสัปดาห์สุดท้าย เขาก็เอาใบมาให้เราเซ็น ใบที่เอามาให้เราเซ็น
เราบอกเลยเขาปลอมแปลงลายเซ็นของนาย แต่อย่างว่าเราก็ทำอะไรไม่ได้
ใบไม่ผ่านงานจากที่จะไม่เซ็น เขาก็พูดกดขี่ ขมขู่เรา ในเมื่อ2รุม1 เราก็แพ้สิค่ะ
เราก็ต้องทำใจ ยอมเซ็นไป ตอนนั้นเป็นอะไรที่ โคตรจะเคือง โกรธ โมโหมากๆ
เราเคยถามนะว่าทำไมเราถึงไม่ผ่าน เขาบอกว่าเราละเลยหน้าที่ในการทำงาน
เพราะเล่นโทรศัพท์ระหว่างทำงาน ถามว่าผิดไหม ใช่มันผิด แต่ถามว่ามันตักเตือนกันได้ไหม
มันก็ตักเตือนกันได้ไม่ใช่หรอ นี่เขาไม่เคยมาพูดอะไรกับเราเลยสักครั้งเดียว
อยู่มาให้ไม่ผ่านงาน เพราะตัดสินใจกัน2คน ไม่ถามคนอื่นๆเลยว่าเราควรจะผ่านหรือไม่ผ่าน
กลับมาที่เรื่องเราละเลยหน้าที่ในการทำงาน อย่างที่บอกว่า ตำแหน่งล่างมีเวลาว่างไม่เยอะหรอก
การทำงานของทุกคนคือ 8 ชม เนอะ เราทำงาน 7 ชม.ครึ่ง เล่นโทรศัพท์ครึ่ง ชม
อีกอย่างเวลามี ลูกค้าเราก็ไม่ได้เมินลูกค้านะ เราก็รับจนสามารถทำยอดได้เยอะที่สุด (แต่ไม่เคยได้ค่าคอมสักบาทเดียว)
คนตำแหน่งบนและคนเป็นใหญ่ อาทิตย์นึงมาทำงานเต็มวันแค่2-3วัน แถมวันที่มาทำงาน
ทำงานแค่3 ชม เวลาที่เหลือล่ะ ก็เล่นโทรศัพท์เหมือนกันแหละ แต่แค่ว่าคนตำแหน่งบนไม่ได้มีกล้องวงจรปิด
เลยทำให้นายไม่รู้ว่าคนตำแหน่งบนก็ว่างเยอะเหมือนกัน
อีกอย่างที่เรารุ้มาคือ ตอกจาก2คนนี้จะรวมหัวกันแล้ว เขายังไปโกหกคนตำแหน่งบนอีกว่า
เขา2คนเคยเตือนเราแล้ว แต่เราไม่ฟัง ซึ่งในความเป็นจริงนั้น ไม่เคยมาพูดอะไรกับเราสักอย่างเลย
ก็สาเหตุการตกงานของเราก็ประมาณนี้นะ นี่คือสิ่งที่เราเจอมา ทุกคนอาจจะคิดต่างจากเราก็ได้
แต่เราก็ไม่ขัดหรอก เพราะทุกๆคนมีความคิดเป็นของตนเอง เราเข้าใจ
หลังจากที่เราตกงานมาสักพัก ก็ได้ไปสมัครงานมาหลายที่มาก ไปสัมภาษณ์งานมาเยอะมาก ต่างจังหวัดก็ไปไม่หวั่นเลย
จนผ่านมาเดือนกว่าๆ ก็ยังไม่ได้งาน คนที่เราสนิทด้วยทุกคนก็คอยให้กำลังใจเรา ว่าเรามีความสามารถ
ยังไงก็ได้งาน อีกอย่างมันอยู่ที่ดวงด้วย เราก็พยายามไม่เครียด แต่มันก็ทำไม่ได้
เพราะคนอื่นก็จะคอยถามว่าได้งานรึยัง จากที่เริ่มหายเครียด ก็กลับมาเครียดอีก
แต่ตอนนี้เราไม่เครียดแล้ว เพราะเราคิดว่ายังไงมันต้องมีสักที่ที่เป็นที่ของเรา
กว่าจะได้งานอาจจะช่าหน่อย แต่ถ้าเราเชื่อในความสามารถของตัวเอง ยังไงเราก็จะได้งานแน่นอน
(ถึงตอนนี้จะยังไม่มีวี่แววของการได้งานก็เถอะ 5555 พยายามคิดบวกไว้)
คิดอีกแง่คือ บางที่ที่เราต้องจากที่ที่เหมือนนรกนั้น มันอาจจะทำให้เราเจอที่ที่ดีกว่าเป็น10เท่าก็ได้
ถ้ามีคนที่ยังตกงานอยู่ เราก็เอาใจช่วยด้วยนะ ขอให้ได้งานเร็วๆ ได้งานที่ใช่ที่ชอบนะ
อาจจะพิมพ์อะไรงงๆไปบ้างก็ขออภัยด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนเลยนะ สู้ๆ 😊
ตกงาน ว่างงาน เพราะคนบ้าอำนาจ ตอนนี้เครียดจนไม่เครียดแล้ว 5555
ตั้งแต่เรียนจบ ด้วยความว่างงาน2เดือน ตั้งแต่จบเราก็ได้ไปสมัครงานเป็นพาร์ทไทม์
เขาก็รับนะไม่มีปัญหาอะไร ก็ทำเป็นพาร์ทไทม์ไปเรื่อยๆ ทำมาได้ปีกว่า
ปัญหาภายในแรกๆไม่มีเลย อยู่ด้วยกันแบบพี่น้องมาตลอด
จนคนต่างชาติที่มีอยุ่เขาได้ออกไป พนักงานที่เหลือก็อยุ่กันแบบพี่น้องมาเหมือนเดิม
จนเริ่มมีปัญหากันเพราะมีคนอยากเป็นใหญ่ จากที่เราอยุ่กันแบบไม่มีหัวหน้า
อยุ่กันแบบช่วยเหลือกันแบบพี่น้อง คนที่อยากเป็นใหญ่เขาก็ได้เป็นสมใจอ่ะนะ
พอได้เป็นปัญหาก็เริ่มตามมา คนที่เขาอยากเป็นใหญ่ ก่อนหน้านี้เขาก็ทำงานได้ดีนะ
ช่วยเหลือกันดี แต่หลักจากที่เขาได้เป็น งานก็เริ่มไม่ทำ หยุดงานบ่อย ข้ออ้างเยอะ
เราก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะเราไม่ได้เป็นพนักงานประจำ แต่เราก็รุ้ปัญหาภายทุกอย่าง
เราไม่ได้เป็นพนักงานประจำแต่เรากลับรุ้ทุกอย่าง ถามว่าแปลกไหม มันก็แปลกแหละ
แต่ที่เรารู้ทุกอย่าง เพราะเราเป็นคนทำงานไง ทำแทบทุกอย่าง ถึงได้รุ้ว่า
ตรงไหนดี ตรงไหนไม่ดี เลยทำให้บ่งทีเราก็ออกความเห็นตามที่เราได้ทำงาน
ซึ่งแน่นอนทุกคนเห็นด้วยกับความเห็นเราทุกอย่าง แต่ก็มีบางคนแกล้งทำเป็นเห็นด้วย(มั้งนะ)555
ด้วยความที่ทำมานานเป็นปี ปีกว่าแล้วได้ ก็เริ่มมีความคิดที่อยากจะเป็นพนักงานประจำ
ก็เลยคุยกับคนที่เขาเป็นใหญ่ เขาก็โอเคนะ ไม่ได้มีปัญหาอะไร
ด้วยความที่เราก็ทำงานตรงนี้มานาน ชินกับงานมาก เลยทำให้ทำงานเสร็จเร็ว
ช่วงก่อนเลิกงานก็เลยว่าง พอว่างเราก็เล่นโทรศัพท์บ้าง
ที่ที่เราทำงานก็จะมี2ตำแหน่ง จะเรียกว่าตำแหน่งล่าง กับตำแหน่งบนละกัน
คนที่ทำงานตำแหน่งล่างก็ทำงานกันทั้งวัน เวลาว่างก็มีบ้างแต่ก็ไม่ได้เยอะอะไร
เกี่ยงงานไม่ได้ ตำแหน่งบนก็จะมีบางคนเท่านั้นที่เกี่ยงงาน นู้นไม่ได้ นี่ไม่เอา
บางคนก็หยุดบ่อย สายบ่อย พอคำตำแหน่งบนมาสาย คนตำแหน่งล่างก็ซวยสิจ๊ะ
เพราะต้องรับหน้าแทน ครั้ง 2ครั้งก็ไม่เท่าไร แต่พอบ่อยๆเข้า
คนตำแหน่งล่างโดนลูกค้าด่า เขาก็ไม่ได้มีความเห็นใจ คนตำแหน่งบรที่มีความเห็นใจก็มีแหละ
อีกอย่างตำแหน่งล่างมีกล้องวงจรผิดจับภาพ แต่ตำแหน่งบนไม่มี
หลังจากที่เราเข้าเป็นพนักงานประจำ ก็อยู่ในช่วงทดลองงานเนอะ
เราจะอยู่กับพี่ที่ทำงานคนนึง ซึ่งนิสัยก็คล้ายๆกัน พี่คนนี้เขามีความจำเป็นที่จะต้องออกจากงาน
คนที่เป็นใหญ่เลยได้โอกาสเล่นงานเราด้วย มาบอกเราว่า เราไม่ผ่านการทดลองงาน
ตั้นนั้นในหัวมีแต่เครื่องหมายคำถาม ว่าเพราะอะไร ซึ่งตอนนั้น เหลืออีกแค่ 3 สัปดาห์ จะครบ4เดือน
ตอนที่เขาเรียกขึ้นไปคุยก็รุ้สึกแปลกๆ เลยอัดเสียงไว้ทุกอย่าง
เขาบอกเราว่าเขาพยายามช่วยเรานะ เขาอยากให้เราเขียนใบลาออก
เพราะถ้าเขาต้องออกใบไม่ผ่านงานเราจะเสียประวัตินู้นนี่นั้น พูดไม่หยุด
คนที่คุยกับเราเรื่องไม่ผ่านทดลองงานนั้น มีคนเป็นใหญ่1คน กับคนตำแหน่งบน1คน
พอเราบอกพี่ๆคนอื่นที่ทำงานด้วยกัน ทุกคนก็งง และตกใจว่าทำไมไม่ผ่าน
เราก็ทำงานดี อีกอย่างทำมานานแล้วด้วย (ไม่ได้ยอตัวเองนะ แต่พี่ๆทุกคนพูดมา อิอิ)
ตอนนั้นที่ทุกคนรู้ ทุกคนโกดแทน จนเรารุ้สึกได้เลยว่าคนไหนจริงใจกับเราบ้าง
2คนนั้นก็จะทำใบมาให้เราเซ็นว่าไม่ผ่านงาน ตอนนั้นทุกคนก็บอกนะว่าไม่ต้องเซ็น
เวลาล่วงเลยมาจนสัปดาห์สุดท้าย เขาก็เอาใบมาให้เราเซ็น ใบที่เอามาให้เราเซ็น
เราบอกเลยเขาปลอมแปลงลายเซ็นของนาย แต่อย่างว่าเราก็ทำอะไรไม่ได้
ใบไม่ผ่านงานจากที่จะไม่เซ็น เขาก็พูดกดขี่ ขมขู่เรา ในเมื่อ2รุม1 เราก็แพ้สิค่ะ
เราก็ต้องทำใจ ยอมเซ็นไป ตอนนั้นเป็นอะไรที่ โคตรจะเคือง โกรธ โมโหมากๆ
เราเคยถามนะว่าทำไมเราถึงไม่ผ่าน เขาบอกว่าเราละเลยหน้าที่ในการทำงาน
เพราะเล่นโทรศัพท์ระหว่างทำงาน ถามว่าผิดไหม ใช่มันผิด แต่ถามว่ามันตักเตือนกันได้ไหม
มันก็ตักเตือนกันได้ไม่ใช่หรอ นี่เขาไม่เคยมาพูดอะไรกับเราเลยสักครั้งเดียว
อยู่มาให้ไม่ผ่านงาน เพราะตัดสินใจกัน2คน ไม่ถามคนอื่นๆเลยว่าเราควรจะผ่านหรือไม่ผ่าน
กลับมาที่เรื่องเราละเลยหน้าที่ในการทำงาน อย่างที่บอกว่า ตำแหน่งล่างมีเวลาว่างไม่เยอะหรอก
การทำงานของทุกคนคือ 8 ชม เนอะ เราทำงาน 7 ชม.ครึ่ง เล่นโทรศัพท์ครึ่ง ชม
อีกอย่างเวลามี ลูกค้าเราก็ไม่ได้เมินลูกค้านะ เราก็รับจนสามารถทำยอดได้เยอะที่สุด (แต่ไม่เคยได้ค่าคอมสักบาทเดียว)
คนตำแหน่งบนและคนเป็นใหญ่ อาทิตย์นึงมาทำงานเต็มวันแค่2-3วัน แถมวันที่มาทำงาน
ทำงานแค่3 ชม เวลาที่เหลือล่ะ ก็เล่นโทรศัพท์เหมือนกันแหละ แต่แค่ว่าคนตำแหน่งบนไม่ได้มีกล้องวงจรปิด
เลยทำให้นายไม่รู้ว่าคนตำแหน่งบนก็ว่างเยอะเหมือนกัน
อีกอย่างที่เรารุ้มาคือ ตอกจาก2คนนี้จะรวมหัวกันแล้ว เขายังไปโกหกคนตำแหน่งบนอีกว่า
เขา2คนเคยเตือนเราแล้ว แต่เราไม่ฟัง ซึ่งในความเป็นจริงนั้น ไม่เคยมาพูดอะไรกับเราสักอย่างเลย
ก็สาเหตุการตกงานของเราก็ประมาณนี้นะ นี่คือสิ่งที่เราเจอมา ทุกคนอาจจะคิดต่างจากเราก็ได้
แต่เราก็ไม่ขัดหรอก เพราะทุกๆคนมีความคิดเป็นของตนเอง เราเข้าใจ
หลังจากที่เราตกงานมาสักพัก ก็ได้ไปสมัครงานมาหลายที่มาก ไปสัมภาษณ์งานมาเยอะมาก ต่างจังหวัดก็ไปไม่หวั่นเลย
จนผ่านมาเดือนกว่าๆ ก็ยังไม่ได้งาน คนที่เราสนิทด้วยทุกคนก็คอยให้กำลังใจเรา ว่าเรามีความสามารถ
ยังไงก็ได้งาน อีกอย่างมันอยู่ที่ดวงด้วย เราก็พยายามไม่เครียด แต่มันก็ทำไม่ได้
เพราะคนอื่นก็จะคอยถามว่าได้งานรึยัง จากที่เริ่มหายเครียด ก็กลับมาเครียดอีก
แต่ตอนนี้เราไม่เครียดแล้ว เพราะเราคิดว่ายังไงมันต้องมีสักที่ที่เป็นที่ของเรา
กว่าจะได้งานอาจจะช่าหน่อย แต่ถ้าเราเชื่อในความสามารถของตัวเอง ยังไงเราก็จะได้งานแน่นอน
(ถึงตอนนี้จะยังไม่มีวี่แววของการได้งานก็เถอะ 5555 พยายามคิดบวกไว้)
คิดอีกแง่คือ บางที่ที่เราต้องจากที่ที่เหมือนนรกนั้น มันอาจจะทำให้เราเจอที่ที่ดีกว่าเป็น10เท่าก็ได้
ถ้ามีคนที่ยังตกงานอยู่ เราก็เอาใจช่วยด้วยนะ ขอให้ได้งานเร็วๆ ได้งานที่ใช่ที่ชอบนะ
อาจจะพิมพ์อะไรงงๆไปบ้างก็ขออภัยด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนเลยนะ สู้ๆ 😊