เราอยากตามหารักแรกมันรู้สึกติดค้างในใจมาตลอดหลายปี เราเจอกันบนรถไฟตอนนั้นเราเดินทางไปเขื่อนป่าสักกับคุณพ่อสองคน รู้สึกว่าช่วงนั้นจะเป็นการเปิดเขื่อนให้เที่ยวสมัยแรกๆ รู้สึกว่าวันนั้นจะตรงกับวันอาทิตย์ เราเดินทางจากสระบุรีไปเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ ด้วยการนั่งรถไฟ ครั้งแรก ตื่นเต้นมากกกก มองทางผ่านหน้าต่างขนาดที่รถไฟค่อยๆวิ่งช้าๆ แต่ก็ตื่นเต้นได้ไม่นาน ความเบื่อเริ่มมาเยือน เมื่อไรจะถึง?? คือคำถามที่เราถามพ่อทุกๆ5นาที จนเราได้เจอกับเด็กผู้ชายน่ารักคนนึง ชื่อว่า อั๋น ซึ่งคุณพ่อของอั๋นนั่งที่นั่งถัดจากคุณพ่อของเรา จึงทำให้ท่านทั้งสองได้ทำความรู้จักกัน เลยทำให้เรากับอั๋นได้รู้จักกันไปด้วย ไม่นานเราก็สนิทกัน ด้วยความเด็กเราเล่นด้วยกันเกือบจะทั้งทริป ที่อยู่บนรถไฟทั้งขาไปและขากลับ ความประทับใจในการนั่งรถไฟครั้งแรกการไปเขื่อนป่าสักครั้งแรก มันยังไม่ตราตรึกเท่ากับการที่เราได้เจออั๋น มันทำให้ช่วงเวลาตลอดทริปของเรามีความสุขมากจำได้ว่าอั๋นถ่ายรูปเราไปด้วย ไม่รู้โยนทิ้งไปรึยัง 555 จริงๆ ตอนก่อนเราจะแยกกัน อั๋น ขอเบอร์โทรศัพท์มือถือของพ่อเราไว้ และได้โทรมาจริงๆ แต่เราไม่กล้าคุย เพราะคิดว่าตัวเองยังเด็กเกินไปเลยไม่กล้าแสดงออกมากกลัวคุณพ่อจะดุ ทุกๆครั้งที่อั๋นโทรมาเราจะะปฏิเสธที่จะคุยทุกครั้ง แต่ใจจริงเราอยากคุยมากกกกก แค่อยากบอกให้รู้แค่เรายังคงระลึกถึงเสมอ และจะเก็บนายไว้ในใจตลอดไป
จะตามหารักแรกดีมั้ย???