เจ็บทุกครั้งที่เพื่อนๆคุยเรื่องความหลังในรั้วมหาลัย!

ก็อย่างที่หัวข้อเขียนแหละครับ มีความรู้สึกเจ็บจี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดทุกครั้งเมื่อเพื่อนๆในวงสนทนาคุยกันถึงเรื่องความหลังเกี่ยวกับการเรียนในมหาลัย คือเราไม่มีโอกาสได้เรียนไงเลยเหมือนฟองอากาศที่ไม่มีตัวตนอยู่ ณ ที่ตรงนั้น ณ เวลานั้น นั่งเอ๋อๆ ลอยๆ แบบว่า  ยยยยยยยยยล่ะไม่เข้าใจโว้ย! เวลาเพื่อนๆถามกันเรื่องนั้นเรื่องนี้ กูกลายเป็นมนุษย์ที่ไร้ร่างเหลือแต่วิญญาณไม่สามารถตอบโต้อะไรได้ ในใจอยากลุกออกไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุดแต่ก็ทำไม่ได้เพราะเพื่อนๆก็จะไม่ให้ไป ประมาณว่ารู้ว่าเรานอย และพยามยามพูดให้เรารู้สึกดีขึ้น แต่ๆๆๆๆๆๆๆไม่เลยมันยิ่งทำให้เรารู้สึกเจ็บจี๊ดดดดดดดดดดดดดดดขึ้นไปอีก! มีใครเจอสถาณการณ์เดียวกับเราบ้างอ่ะ อยากรู้ว่าควรทำอย่างไร! ( ที่ไม่ได้เรียนเพราะที่บ้านไม่มีเงินครับ แต่ต้องมาทำงานในออฟฟิตในตำแหน่งเดียวกันทุกคนล้วนจบป.ตรี แต่เรา..............วุฒิปวช )