บทสัมภาษณ์นี้ตัดมาจากบทสัมภาษณ์เต็มที่จะลงตีพิมพ์ใน Shonen Jump Exhibition เล่ม 3 เดือนกรกฏานี้
เอาจริงๆ ก็กะดองไว้แปลทีหลัง เพราะในแหล่งข่าวก็มีแปล ENG ใส่ไว้ด้วย คนที่ตามอยู่เรื่อยๆก็คงแปลกันออกอยู่แล้ว แถมช่วงนี้มีอะไรสนุกๆทำอยู่เยอะแยะ
แต่เมื่อกลางวันเห็นข่าวจากทาง OS ที่พาดหัวเรียกคนอ่านได้น่าหงุดหงิดมากตามในภาพ ก็เลยต้องขอแปลส่วนนึงแก้ข่าวไปก่อน ก่อนที่คนจะเข้าใจผิดกันไปเรื่อยอีก
----------------------------------------------------
ครึ่งแรกของบทความจะเป็นอินโทรแนะนำ อ.โทงาชิ กับพูดถึงไอเดียการสร้างตัวละครของกอร์นให้ออกมาเป็นเด็กบ้าแบบที่เห็นกัน ตรงนี้ขอข้ามไปก่อน มาเข้าถึงครึ่งหลังที่อ.แกพูดถึงผลงานกันเลยกันครับ
.
.
จากมุมมองคนนอก เนื้อเรื่องที่ผมเขียนนั้นอาจดูซีเรียสจริงจัง แต่ผมสนุกกับมันมากๆนะ ตอนเด็กๆผมโดนห้ามไม่ให้ทำสิ่งที่ชอบอยู่บ่อยๆ แต่ตอนนี้ผมกำลังได้ทำในสิ่งที่ชอบ
ผลงานนี้จึงไม่ต่างกับการ "แก้แค้น" ให้กับผลงานต่างๆที่ถูกห้ามเขียนในตอนเด็ก
ตอนแรกผมก็คิดเรื่องแนวโรแมนติกคอเมดี้ แต่ผมแก่เกินจะวาดอะไรแบบนั้นแล้ว ผมเองก็เคยเคิดเรื่องจะให้คนอื่นวาดแทนนะ เมื่อปีที่แล้วก็ได้แต่งเรื่อง Akuten Wars ให้อ.มิซึโนะวาด
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(ผลงานเรื่องที่อ.แกบ่นๆไปก่อนน้านี้ว่าอยากวาดแนวการ์ดเกม ออกมาเป็นเรื่องสั้น 2 ตอนจบ โดย อ.โทงาชิแต่งเรื่องและให้อาจารย์ Hachi Mizuno เป็นผู้วาด)
http://www.crunchyroll.com/anime-news/2017/08/19-1/hunter-x-hunter-author-teams-up-with-rookie-on-short-manga
ถ้าให้คนอื่นวาดแล้วผลงานมันออกมาไร้ข้อกังขาได้ผมก็อยากอยู่นะ ผมคิดว่าผมเหมาะกับแนวสมจริงอย่าง Level E มากกว่า ขึ้นอยู่กับแนวด้วย บางทีผมก็คิดว่าตัวเองเหมาะกับงานเขียนบท
ลองจินตนาการถึงตัวละครและโลกที่ อ.โทงาชิเท่านั้นที่สร้างขึ้นมาได้ และถูกถ่ายทอดออกมาโดยนักเขียนที่เข้าใจมันเป็นอย่างดี วันที่เราจะได้เห็นผลงานแบบนี้อาจอยู่ไม่ไกลแล้วก็ได้
แต่ว่านะ ผมอยากจะเขียน HxH ให้จบ มันมาถึงจุดที่ว่าผมจะตายก่อนหรือจบเรื่องนี้ได้ก่อนแล้ว (ฮา) แต่ผมจะพยายามทำมันให้ได้
ในตอนที่ "กอร์นได้เจอกับจิน" ถือซะว่าผมได้จบเรื่องนี้ไปแล้วครั้งนึง
ผมรู้ตัวดีว่า มีผู้อ่านบางคนคิด "ตอนนี้มันควรเป็นตอนจบไม่ใช่หรอ?"
ผมตั้งใจให้มันดูเป็นแบบนั้นเองล่ะ แต่ก็ไม่ได้คิดจะตัดจบเรื่องราวส่วนที่เหลือทิ้งไปดื้อๆ นะ ผมหวังว่าผู้อ่านจะเข้าใจ ว่า HxH มันยังมีอะไรที่น่าติดตามต่ออีกเยอะ
ในฐานะนักอ่านของจั๊มป์คนนึง ผมจำความรู้สึก "การ์ตูนเรื่องนี้มันควรจบตรงนี้ได้แล้ว" ได้ และหงุดหงิดมากที่มันไม่จบแถมถูกยืดต่อไปเรื่อยๆ ในฐานะผู้อ่านผมได้เจอกับการ์ตูนแบบนี้บ่อยๆ
แต่กับ HxH ผมลองมองในมุมของผู้อ่านดูแล้วก็ยังรู้สึกว่ามีอีกหลายจุดที่ผมอยากอ่านต่อ และในมุมมองของผู้เขียนผมก็ยังมีอีกหลายอย่างที่อยากจะเขียนลงไป และผมสนุกกับการเขียนมัน
ผมแค่หวังว่าจะมีผู้อ่านที่จะสนุกไปพร้อมกันกับผมด้วย
คำถามแถมท้าย สำหรับอ.โทงาชิ โชเน็นจั๊มป์คืออะไรครับ
"มันคือสนามเด็กเล่นที่ผมอยากจะอยู่ไปตลอดครับ"
- บทสัมภาษณ์แบบเต็มจะลงตีพิมพ์ใน Shonen Jump Exhibition เล่ม 3 เดือนกรกฏานี้ -
เครดิต
https://twitter.com/OfficialHxH/status/1000033111764230144
-----------------------------------------------------
-----------------------------------------------------
อ่านแล้วก็คิดได้ 3 เรื่อง
- อ. แกโคตรเท่เลยวุ้ย กอร์นเคที่ทุ่มทุกอย่างไว้ในผลงานเดียวชัดๆ ยิ่งพูดถึงแก้แค้นแล้วยิ่งใช่
- จั๊มป์แอบให้อาจารย์แกทำงานเบื้องหลัง แต่งรื่องอะไรอยู่ป่าวเนี่ย ถึงยกประเด็นเรื่องคิดบทให้คนอื่นวาดขึ้นมาดื้อๆ
- ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่า อ.แกน่าจะอยู่กับ HxH และผู้อ่านไปอีกนาน ข้อความส่วนนั้น อ.แกก็มีวงเล็บติดตลกเอาไว้ ซึ่งตรงข้ามกับพาดหัวของ OS ที่ว่าจะรีบจบลิบเลยครับ (เคือง



)
บทสัมภาษณ์จาก อ.โทงาชิ จากโชเน็นจัมป์ฉบับที่ 26 พูดถึง HunterXHunter ในมุมมองของอาจารย์แกครับ
เอาจริงๆ ก็กะดองไว้แปลทีหลัง เพราะในแหล่งข่าวก็มีแปล ENG ใส่ไว้ด้วย คนที่ตามอยู่เรื่อยๆก็คงแปลกันออกอยู่แล้ว แถมช่วงนี้มีอะไรสนุกๆทำอยู่เยอะแยะ
แต่เมื่อกลางวันเห็นข่าวจากทาง OS ที่พาดหัวเรียกคนอ่านได้น่าหงุดหงิดมากตามในภาพ ก็เลยต้องขอแปลส่วนนึงแก้ข่าวไปก่อน ก่อนที่คนจะเข้าใจผิดกันไปเรื่อยอีก
----------------------------------------------------
ครึ่งแรกของบทความจะเป็นอินโทรแนะนำ อ.โทงาชิ กับพูดถึงไอเดียการสร้างตัวละครของกอร์นให้ออกมาเป็นเด็กบ้าแบบที่เห็นกัน ตรงนี้ขอข้ามไปก่อน มาเข้าถึงครึ่งหลังที่อ.แกพูดถึงผลงานกันเลยกันครับ
.
.
จากมุมมองคนนอก เนื้อเรื่องที่ผมเขียนนั้นอาจดูซีเรียสจริงจัง แต่ผมสนุกกับมันมากๆนะ ตอนเด็กๆผมโดนห้ามไม่ให้ทำสิ่งที่ชอบอยู่บ่อยๆ แต่ตอนนี้ผมกำลังได้ทำในสิ่งที่ชอบ ผลงานนี้จึงไม่ต่างกับการ "แก้แค้น" ให้กับผลงานต่างๆที่ถูกห้ามเขียนในตอนเด็ก
ตอนแรกผมก็คิดเรื่องแนวโรแมนติกคอเมดี้ แต่ผมแก่เกินจะวาดอะไรแบบนั้นแล้ว ผมเองก็เคยเคิดเรื่องจะให้คนอื่นวาดแทนนะ เมื่อปีที่แล้วก็ได้แต่งเรื่อง Akuten Wars ให้อ.มิซึโนะวาด
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ถ้าให้คนอื่นวาดแล้วผลงานมันออกมาไร้ข้อกังขาได้ผมก็อยากอยู่นะ ผมคิดว่าผมเหมาะกับแนวสมจริงอย่าง Level E มากกว่า ขึ้นอยู่กับแนวด้วย บางทีผมก็คิดว่าตัวเองเหมาะกับงานเขียนบท
ลองจินตนาการถึงตัวละครและโลกที่ อ.โทงาชิเท่านั้นที่สร้างขึ้นมาได้ และถูกถ่ายทอดออกมาโดยนักเขียนที่เข้าใจมันเป็นอย่างดี วันที่เราจะได้เห็นผลงานแบบนี้อาจอยู่ไม่ไกลแล้วก็ได้
แต่ว่านะ ผมอยากจะเขียน HxH ให้จบ มันมาถึงจุดที่ว่าผมจะตายก่อนหรือจบเรื่องนี้ได้ก่อนแล้ว (ฮา) แต่ผมจะพยายามทำมันให้ได้
ในตอนที่ "กอร์นได้เจอกับจิน" ถือซะว่าผมได้จบเรื่องนี้ไปแล้วครั้งนึง
ผมรู้ตัวดีว่า มีผู้อ่านบางคนคิด "ตอนนี้มันควรเป็นตอนจบไม่ใช่หรอ?"
ผมตั้งใจให้มันดูเป็นแบบนั้นเองล่ะ แต่ก็ไม่ได้คิดจะตัดจบเรื่องราวส่วนที่เหลือทิ้งไปดื้อๆ นะ ผมหวังว่าผู้อ่านจะเข้าใจ ว่า HxH มันยังมีอะไรที่น่าติดตามต่ออีกเยอะ
ในฐานะนักอ่านของจั๊มป์คนนึง ผมจำความรู้สึก "การ์ตูนเรื่องนี้มันควรจบตรงนี้ได้แล้ว" ได้ และหงุดหงิดมากที่มันไม่จบแถมถูกยืดต่อไปเรื่อยๆ ในฐานะผู้อ่านผมได้เจอกับการ์ตูนแบบนี้บ่อยๆ
แต่กับ HxH ผมลองมองในมุมของผู้อ่านดูแล้วก็ยังรู้สึกว่ามีอีกหลายจุดที่ผมอยากอ่านต่อ และในมุมมองของผู้เขียนผมก็ยังมีอีกหลายอย่างที่อยากจะเขียนลงไป และผมสนุกกับการเขียนมัน
ผมแค่หวังว่าจะมีผู้อ่านที่จะสนุกไปพร้อมกันกับผมด้วย
คำถามแถมท้าย สำหรับอ.โทงาชิ โชเน็นจั๊มป์คืออะไรครับ
"มันคือสนามเด็กเล่นที่ผมอยากจะอยู่ไปตลอดครับ"
- บทสัมภาษณ์แบบเต็มจะลงตีพิมพ์ใน Shonen Jump Exhibition เล่ม 3 เดือนกรกฏานี้ -
เครดิต
https://twitter.com/OfficialHxH/status/1000033111764230144
-----------------------------------------------------
-----------------------------------------------------
อ่านแล้วก็คิดได้ 3 เรื่อง
- อ. แกโคตรเท่เลยวุ้ย กอร์นเคที่ทุ่มทุกอย่างไว้ในผลงานเดียวชัดๆ ยิ่งพูดถึงแก้แค้นแล้วยิ่งใช่
- จั๊มป์แอบให้อาจารย์แกทำงานเบื้องหลัง แต่งรื่องอะไรอยู่ป่าวเนี่ย ถึงยกประเด็นเรื่องคิดบทให้คนอื่นวาดขึ้นมาดื้อๆ
- ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่า อ.แกน่าจะอยู่กับ HxH และผู้อ่านไปอีกนาน ข้อความส่วนนั้น อ.แกก็มีวงเล็บติดตลกเอาไว้ ซึ่งตรงข้ามกับพาดหัวของ OS ที่ว่าจะรีบจบลิบเลยครับ (เคือง