เมื่อไม่กี่วันมานี้ผมได้มีโอกาสกลับมาดู HxH อีกครั้งเป็นครั้งที่ 5 และมันก็ยังสนุกและน่าติดตามเหมือนเดิมแม้ว่าจะรู้เนื้อเรื่องและดูจบไปแล้ว 5 ครั้งก็ตาม จนผมอยากจะมาแชร์ความสุดยอดของการ์ตูนเรื่องนี้ในความคิดเห็นของผมครับ
1.) การออกแบบตัวละครที่ยอดเยี่ยมมากๆ
ทุกตัวละครคือดีงามหมดทุกคนเลย หลายตัวละครนั้นมีบุคลิกและปูมหลังที่น่าสนใจ เช่นคิรัวตัวละครอันดับหนึ่งของผมในเรื่องนี้และของใครอีกหลายๆคน แม้ว่าจะจัดอันดับอย่างเป็นทางการกี่ต่อกี่ครั้งคิรัวก็อันดับหนึ่งทุกครั้ง เป็นตัวละครโคตรเท่มีโมเมนต์เท่ๆหลายครั้งมาก ฉากควักหัวใจยังเป็นตำนานถึงทุกวันนี้ เป็นตัวละครที่เก่งในหลายๆด้านไม่ใช่แค่ด้านต่อสู้ แต่ยังเก่งการคำนวนและการคิดวิเคราะห์ในเชิง logic แล้วยังมีความสามารถอีกมากมายเช่น ปาลูกดอก เล่นสเกตบอร์ด นอกจากนี้ลักษณะนิสัยก็น่าสนใจอยู่ไม่น้อย ถึงจะเป็นนักฆ่าแต่ก็เป็นคนอ่อนโยนแต่ถ้าจำเป็นก็ฆ่าได้โดยไม่ลังเลทำให้เรารู้สึกว่าคิรัวเป็นที่ไม่อ่อนต่อโลกจนโง่เกินไป แต่ถึงจะอย่างงั้นก็มีด้านน่ารักๆแบบเด็กน้อยอยู่เหมือนกันเช่นเอาเงินที่ชนะการประลองตอน 6 ขวบกว่า 200 ร้อยล้านไปซื้อขนมที่ตัวเองชอบกินจนหมด มันเป็นอะไรที่เด็กน้อยมากๆ ผมว่าหลายคนติดตามเรื่องเพราะคิรัวล้วนๆ
นอกจากคิรัวและฝั่งตัวเอกแล้วฝั่งตัวร้ายก็ออกแบบมาสุดยอดไม่แพ้กันจนผมรู้สึกว่าเรื่องนี้เหมือนไม่มีตัวร้ายเลย อย่างแก๊งค์แมงมุมที่ถ้าเราฟังจากคุราปิก้าพูดตอนแรกเราจะรู้สึกพวกแมงมุมนี่มันชั่วช้าสามานไม่มีความเป็นมนุษย์ใดๆทั้งสิ้น แต่พอเราได้มาเห็นพวกแมงมุมในภาคงานประมูลและเห็นสิ่งที่พวกมันทำกับกอร์นและคิรัว ภาพคนชั่วช้าในหัวผมก็หายไปทันที พวกแมงมุมก็เป็นแค่เหมือนกลุ่มเพื่อนกลุ่มนึงที่ทำตามใจตัวเองหาอะไรสนุกๆทำกันแค่นั้นเอง แม้ว่าจะฆ่าคนไปเยอะมากในภาคงานประมูลแต่คนเหล่านั้นก็คือพวกมาเฟียที่ก็น่าจะชั่วพอๆกันพวกแมงมุมจะไม่ฆ่าคนที่ไม่เกี่ยวข้อง ถ้าเตือนแล้วทำตามคำเตือนก็จะปล่อยไปแต่ถ้าไม่ทำตามก็จะฆ่า และยังรักพวกพ้องทำให้ผมเห็นว่าพวกนี้ยังมีความเป็นมนุษย์อยู่บ้าง ช่วงท้ายภาคงานประมูลผมเชียร์พวกแมงมุมมากกว่าคุราปิก้าซะอีกจนผมรำคาญว่าคุราปิก้าจะแค้นอะไรขนาดนั้น(ใครเมนคุราผมขอโทษด้วยครับ555) แต่สุดท้ายคุราปิก้าก็ปล่อยวาง(มั้ง)และหันมารวบรวมดวงตาของพวกพ้องตัวเองแทนอะนะ นอกจากแก๊งค์แมงมุมสมาชิกบ้านโซลดิกซ์ก็น่าสนใจไม่แพ้กันครับทุกคนเลยรวมถึงพวกพ่อบ้านด้วย ครอบครัวนี้ทุกคนเหมือนครอบครัวในชีวิตจริงเลย อย่างคนเป็นแม่ก็ชอบจู้จี้จุกจิกคิรัวเหมือนแม่ในชีวิตจริง คนเป็นพ่อก็ชอบปล่อยลูกสบายๆแต่ก็มีมุมเข้มงวดเหมือนกัน คนเป็นปู่ก็ชอบตามใจหลาน คาแร็กเตอร์ของพวกพี่ก็มีครบหมดตั้งแต่เป็นตัวฮาของเรื่องอย่างมิลกี้จนไปถึงคนน่ากลัวลึกลับอย่างอิลูมิ แต่สมาชิกในบ้านล้วนมีสิ่งเดียวกันคือรักคิรัว
นอกจากลักษณะนิสัยแล้วหน้าตาและการแต่งกายก็สำคัญไม่แพ้กัน ตัวละครหญิงถ้าอาจารย์โทงาชิจะออกให้สวยๆก็ทำได้เช่นมาจิที่ผมคิดว่าเป็นตัวละครที่เซ็กซี่มาก มีใฝที่บริเวณใกล้ปาก การแต่งกายที่เหมือนขาสั้นรัดรูปแบบนินจาในท่อนล่างและเสื้อนอกที่เหมือนชุดมิโกะในท่อนบนมันดูเข้ากันและออกมาดูดีมากๆเป็นตัวละครอีกคนที่ผมชอบมากไม่อยากให้ตายในภาคเรื่องวาฬดำเลย อีกคนก็คือชิซุคุที่ออกแนวสาวแว่นสวยน่ารักการแต่งกายที่มิดชิดเสื้อแขนยาวกางเกงขายาวแต่ก็มีฉากเซ็กซี่ให้เห็นเช่นตอนสู้กับคิเมร่าแอนท์ที่โชว์เสื้อยกทรงและกางเกงในพร้อมรอยสักรูปแมงมุมที่หน้าท้องค่อนมาทางเอว ตัวละครคนนี้ก็น่าจะเป็นขวัญใครหลายๆคน ตัวละครชายก็มีคิรัวที่ก็ตามสูตรตัวละครคนชอบเยอะเลยอีกคือผมขาวตาฟ้า
ยังมีตัวละครที่ออกแบบมายอดเยี่ยมอีกหลายคนเลยครับเช่น ราชาเมลเอม ฮิโซกะ คุโรโร่ และอีกมากมาย แต่เดี๋ยวจะยาวเกินแค่นี้ก็ยาวมากๆแล้ว ที่ผมพูดเรื่องการออกแบบตัวละคนยาวมากก็เพราะผมคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดในการเขียนการ์ตูนและเป็นเรื่องที่ HxH ทำได้ดีที่สุดเลย
2.) ฉากต่อสู้ที่สนุก เท่ สร้างสรรค์
ฉากต่อสู้ของ HxH จะวัดกันด้วยเหลี่ยม กลอุบาย ความคิดสร้างสรรค์ของตัวละคร การวางแผนและจังหวะชั่วพริบตา มันจะไม่ใช่วัดกันที่ว่าใครเน็นเยอะกว่าใครฝึกเน็นมานานกว่า ตัวละครที่ประสบการณ์อ่อนกว่าเห็นๆก็สามารถพลิกล็อคได้โดนอาศัยอย่างอื่นแทนเช่นความคิดสร้างสรรค์และการวางแผน ยกตัวอย่างชัดๆก็เช่นกอร์นต่อยหน้าฮิโซกะได้ทั้งที่ประสบการณ์และความสามารถเน็นอ่อนกว่ามากแถมต่อยเป็นชุดหลายหมัดด้วย ฉากต่อสู้ที่ลุ้นและดูสนุกทุกฉากเช่น เฟย์ตันปะทะนางพญา ซิลเวอร์และเซโน่ปะทะคุโรโร่ ประธานเนเทโล่ปะทะราชา และในมังงะอย่างคุโรโร่ปะทะฮิโซกะ และในหลายฉากมันก็ไม่ใช่การต่อสู้แบบจะฆ่ากัน บางฉากมันเป็นแค่เล่นกีฬาแข่งกันแต่ดูรู้สึกสนุกกว่าฉากต่อสู้จริงหลายฉากอีก เช่น ฉากเล่น dodge ball ในภาคกรีดไอแลนด์ที่ผมว่ามันสนุกมาก หรืออย่างฉากกอร์นคิรัวต้องแย่งบอลจากประธานฉากนี้ก็สนุก แสดงให้เห็นว่าความสนุกความลุ้นไม่ต้องมาจากการต่อสู้อย่างเดียว ฉากต่อสู้สไตล์เท่ๆสไตล์ bad ass ที่ชวนให้ขนลุกก็มีเช่นฉากควักหัวใจ
3.) การออกแบบระดับพลังหรือสเกลพลังที่ไม่เวอร์เกินจนเอียนและไม่อ่อนเกินจนน่าเบื่อ
พลังความสามารถเกือบของทุกคนในเรื่องจะสมเหตุสมผลและมีที่ไปที่มา มันมีเหตุผลที่ว่าทำไมในเรื่องถึงไม่มีคนใช้เน็นแปลงเป็นไฟทั้งที่ไฟเป็นพลังทำลายล้างที่ไร้เทียมทานก็เพราะร่างกายของมนุษย์ไม่สามารถทนทานต่อความร้อนของไฟได้ ทำไมคิรัวถึงแปลงเน็นไฟฟ้าได้ก็เพราะคิรัวถูกฝึกมาให้ทนต่อไฟฟ้ามาตั้งแต่เด็ก การออกแบบพลังมันถูกออกแบบมาให้ไม่เวอร์เกินสเกลของมนุษย์ คนที่เก่งที่สุดอย่างราชาเมลเอมที่ต่อให้มีพลังกายและเน็นที่ล้นฟ้าและฉลาดหลักแหลมแค่ไหนแต่ก็เกิดมาได้แค่ไม่กี่เดือนสุดท้ายก็แพ้เหลี่ยมของประธานเนเทโล่ที่อยู่มานานกว่า ส่วนร่างกายและเน็นที่แข็งแกร่งนักหนานั้นสุดท้ายก็แพ้ให้วิทยาการของมนุษย์ที่คิดค้นและพัฒนามานานกว่าร้อยปีทำให้เห็นว่าต่อให้เมลเอมเก่งล้นฟ้าแค่ไหนแต่ก็ยังอยู่ในกฎของมนุษย์อยู่ดี แต่พลังก็ไม่ได้อ่อนจนน่าเบื่อ เป็นการเขียนสเกลพลังที่ไร้ที่ติจริงๆครับ
4.) การเขียนเรื่องที่มีการล้อเลียนกัดจิดและให้ข้อคิด
อย่างในภาคสอบฮันเตอร์ก็มีการแสดงให้เห็นถึงข้อเสียของระบบประชาธิปไตย์ที่เสียงส่วนน้อยมักจะโดนกลบและถ้าหากโดนเมินบ่อยๆก็จะระเบิดออกมากลายเป็นความขัดแย้งและการประท้วง หรืออย่างภาคมดที่ล้อระบบเผด็จการคอมมิวนิสต์แบบเต็มๆอย่างประเทศสาธารณรัฐกอลโต้ที่ทุกอย่างขึ้นอยู่กับผู้นำเพียงคนๆเดียวถ้าหากได้ผู้นำไร้ความสามารถประเทศก็จะล้าหลัง ประชาชนที่ถูกป้อนแต่ข้อมูลที่รัฐบาลอยากให้รู้สุดท้ายกลายเป็นคนโง่โดนคิเมร่าแอนท์หลอกให้มาคัดเลือกซึ่งถ้าไม่ได้พวกกอร์นคิรัวและสมาคมฮันเตอร์ส่วนหนึ่งช่วยเอาไว้ก็ต้องมีนองเลือดแน่นอน หรืออย่างการปิดประเทศอย่างสาธารณรัฐ NGL ที่ทำเหมือนเป็นใช้ชีวิตแบบดั้งเดิม รักธรรมชาติ ไม่รับความช่วยเหลือและเทคโนโลยีจากโลกภายนอก แต่สุดท้ายก็แค่อยากปิดปังเรื่องผลิตยาเสพติด และเพราะการปิดประเทศนี่แหละที่ทำให้ปัญหาคิเมร่าแอนท์มันบานปลายกว่าทั่วโลกจะรู้ถึงปัญหาตัวราชาก็เกิดมาซะแล้ว กลายเป็นปัญหาระหว่างประเทศที่ลามมาถึงสาธารณรัฐกอลโต้ และเพราะแบบนี้ประธานเนเทโล่ถึงต้องสละชีวิตเพื่อโค่นราชา
นอกจากนี้ HxH ยังให้ข้อคิดหลายอย่างเช่น don't judge หรืออย่าตัดสินคนจากภายนอกจากแค่ที่รู้จักแค่ผิวเผินหรือแค่ได้ยินมา ตัวอย่างก็พนักงานเก็บซากศพผู้บุกรุกประจำบ้านโซลดิกซ์ที่ผอมๆทำงานคู่กับซีทรู ดูจากภายนอกครั้งแรกเหมือนคนไม่น่าคบแต่ลึกๆก็เป็นคนใจดีจนสุดท้ายก็บอกใบ้จุด error ของคุราปิก้ากับเลโอลีโอตอนเปิดประตูแห่งการทดสอบ หรือแก๊งค์แมงมุมฟังจากคุราปิก้าจะดูเหมือนกลุ่มคนที่ฆ่าทุกคนที่เห็นหน้าแต่สุดท้ายก็แค่ฆ่าคนที่มาขว้างทางกับคนที่มากวน เคยจับกอร์นกับคิรัวได้แต่ยอมปล่อยโดยดีถ้าหากหมดธุระแล้วไม่ได้ฆ่าทิ้งแบบที่ผมเคยคิด
5.) สุดท้ายคือการดำเนินเรื่องที่น่าติดตามตลอดทั้งเรื่องและการคิดธีมเรื่องที่ไม่ซ้ำกันซักภาค
การดำเนินเรื่องที่น่าติดตามนั้นเป็นผลพวงมาจากข้อดีข้อบนๆเลยครับ องค์ประกอบหลายอย่างมารวมกันทำให้เราอยากติดตามตลอดเช่น อยากติดตามเพราะรอดูคิรัว อยากติดตามเพราะรอดูฉากต่อสู้ของฮิโซกะหรืออยากเห็นบ้านโซลดิกซ์ใช้พลัง อยากติดตามเพราะรอดูแก๊งค์แมงมุมและอยากเห็นอดีตของแก๊งค์นี้ ซึ่งความอยากเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้นเลยถ้าการออกแบบตัวละครมันไม่มีเสน่ห์หรือสเกลพลังมันน่าเบื่อเกิน
การใส่จุดพีคก็สำคัญเช่น การสอบรอบ 3 เว้นช่วงฉากต่อสู้นานเกินสงสัยอาจารย์โทงาชิกลัวคนเบื่อก็เลยใส่ฉากคิรัวควักหัวใจมาซะเลย หรือไม่ต้องพีคแบบฉากควักหัวใจก็ได้ สำหรับบางคนขอแค่ตัวละครที่ชอบได้ออกโรงแค่นี้ก็ถือว่าพีคแล้วเช่น บ้านโซลดิกซ์โชว์ตัว หรือซีนของฮิโซกะ หรือซีนของแก๊งค์แมงมุม ซึ่งก็เป็นผลพวงมาจากการออกแบบตัวละคร จุดพีคชวนขนลุกก็มี จุดพีคชวนน้ำตาแตกก็มีอย่างฉากวาระสุดท้ายของราชากับโคมุกิเป็นฉากการ์ตูนฉากแรกเลยที่ทำให้ผมน้ำตาแตก
นอกจากนี้การคิดธีมเรื่องในแต่ละภาคนั้นคือไม่ซ้ำกันเลย อย่าง
- ภาคสอบฮันเตอร์จะให้อารมณ์การแข่งขันและก็เป็นการแนะนำ world setting ของ HxH ด้วย
- ภาคศึกประลองจะให้ความรู้สึกการต่อแบบ 1v1 เป็นภาคที่เน้นการต่อสู้ดำเนินเรื่องด้วยการต่อสู้และเป็นภาคที่แนะนำให้รู้จักกับเน็น
- ภาคงานประมูลจะเป็นเหมือนกับตำรวจล่าโจร เน้นการไล่ล่ากัน และทำให้เราเห็นถึงเครือข่ายของแก๊งค์มาเฟียมี 10 ผู้เฒ่าเป็นใหญ่สุด มีการติดสินบนเจ้าหน้าที่ มีงานประมูลที้มีเงินไหลเวียนมากที่สุดแสดงให้เห็นถึงความมั่งคั่งของพวกมาเฟีย แต่ต่อให้ใหญ่แค่ไหนเราก็จะเห็นว่ามันเทียบไม่ได้เลยกับบ้านโซลดิกซ์หรือแก๊งค์แมงมุม เป็นภาคที่โชว์ความเก่งของบ้านโซลดิกซ์และแก๊งค์แมงมุม
- ภาคกรีดไอแลนด์ จะให้ฟีลเหมือนอนิเมะต่างโลก พวกตัวเอกเข้ามาในโลกของเกม และก็ถือว่าเป็น training arc ไปด้วย
- ภาคมดจะให้อารมณ์ what if ถ้าหากมีสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งกว่ามนุษย์และกินมนุษย์เป็นอาหารหล่ะจะทำยังไง เป็นภาคที่ล้อเลียนกัดจิกประเทศบางประเทศ โชว์ความโหดร้าย ดิบเถื่อน
- ภาคงานเลือกตั้ง อันนี้จะให้ฟีลเกมการเมือง
- ภาคเรื่อวาฬดำ ผมยังไม่อ่านเพราะคิดว่าจะเก็บไว้รออ่านหรือรอดูทีเดียวเลย แต่จากที่เห็นสปอยคร่าวๆก็น่าจะเป็นเกมการเมืองนั้น
จบแล้วครับ จริๆงคือแค่อยากระบายความตื้นตันใจที่ได้ดูครับ 555+ ถ้าใครที่อ่านตั้งแต่ต้นจนจบก็ขอขอบคุณมากครับ
Hunter X Hunter สุดยอดการ์ตูน
1.) การออกแบบตัวละครที่ยอดเยี่ยมมากๆ
ทุกตัวละครคือดีงามหมดทุกคนเลย หลายตัวละครนั้นมีบุคลิกและปูมหลังที่น่าสนใจ เช่นคิรัวตัวละครอันดับหนึ่งของผมในเรื่องนี้และของใครอีกหลายๆคน แม้ว่าจะจัดอันดับอย่างเป็นทางการกี่ต่อกี่ครั้งคิรัวก็อันดับหนึ่งทุกครั้ง เป็นตัวละครโคตรเท่มีโมเมนต์เท่ๆหลายครั้งมาก ฉากควักหัวใจยังเป็นตำนานถึงทุกวันนี้ เป็นตัวละครที่เก่งในหลายๆด้านไม่ใช่แค่ด้านต่อสู้ แต่ยังเก่งการคำนวนและการคิดวิเคราะห์ในเชิง logic แล้วยังมีความสามารถอีกมากมายเช่น ปาลูกดอก เล่นสเกตบอร์ด นอกจากนี้ลักษณะนิสัยก็น่าสนใจอยู่ไม่น้อย ถึงจะเป็นนักฆ่าแต่ก็เป็นคนอ่อนโยนแต่ถ้าจำเป็นก็ฆ่าได้โดยไม่ลังเลทำให้เรารู้สึกว่าคิรัวเป็นที่ไม่อ่อนต่อโลกจนโง่เกินไป แต่ถึงจะอย่างงั้นก็มีด้านน่ารักๆแบบเด็กน้อยอยู่เหมือนกันเช่นเอาเงินที่ชนะการประลองตอน 6 ขวบกว่า 200 ร้อยล้านไปซื้อขนมที่ตัวเองชอบกินจนหมด มันเป็นอะไรที่เด็กน้อยมากๆ ผมว่าหลายคนติดตามเรื่องเพราะคิรัวล้วนๆ
นอกจากคิรัวและฝั่งตัวเอกแล้วฝั่งตัวร้ายก็ออกแบบมาสุดยอดไม่แพ้กันจนผมรู้สึกว่าเรื่องนี้เหมือนไม่มีตัวร้ายเลย อย่างแก๊งค์แมงมุมที่ถ้าเราฟังจากคุราปิก้าพูดตอนแรกเราจะรู้สึกพวกแมงมุมนี่มันชั่วช้าสามานไม่มีความเป็นมนุษย์ใดๆทั้งสิ้น แต่พอเราได้มาเห็นพวกแมงมุมในภาคงานประมูลและเห็นสิ่งที่พวกมันทำกับกอร์นและคิรัว ภาพคนชั่วช้าในหัวผมก็หายไปทันที พวกแมงมุมก็เป็นแค่เหมือนกลุ่มเพื่อนกลุ่มนึงที่ทำตามใจตัวเองหาอะไรสนุกๆทำกันแค่นั้นเอง แม้ว่าจะฆ่าคนไปเยอะมากในภาคงานประมูลแต่คนเหล่านั้นก็คือพวกมาเฟียที่ก็น่าจะชั่วพอๆกันพวกแมงมุมจะไม่ฆ่าคนที่ไม่เกี่ยวข้อง ถ้าเตือนแล้วทำตามคำเตือนก็จะปล่อยไปแต่ถ้าไม่ทำตามก็จะฆ่า และยังรักพวกพ้องทำให้ผมเห็นว่าพวกนี้ยังมีความเป็นมนุษย์อยู่บ้าง ช่วงท้ายภาคงานประมูลผมเชียร์พวกแมงมุมมากกว่าคุราปิก้าซะอีกจนผมรำคาญว่าคุราปิก้าจะแค้นอะไรขนาดนั้น(ใครเมนคุราผมขอโทษด้วยครับ555) แต่สุดท้ายคุราปิก้าก็ปล่อยวาง(มั้ง)และหันมารวบรวมดวงตาของพวกพ้องตัวเองแทนอะนะ นอกจากแก๊งค์แมงมุมสมาชิกบ้านโซลดิกซ์ก็น่าสนใจไม่แพ้กันครับทุกคนเลยรวมถึงพวกพ่อบ้านด้วย ครอบครัวนี้ทุกคนเหมือนครอบครัวในชีวิตจริงเลย อย่างคนเป็นแม่ก็ชอบจู้จี้จุกจิกคิรัวเหมือนแม่ในชีวิตจริง คนเป็นพ่อก็ชอบปล่อยลูกสบายๆแต่ก็มีมุมเข้มงวดเหมือนกัน คนเป็นปู่ก็ชอบตามใจหลาน คาแร็กเตอร์ของพวกพี่ก็มีครบหมดตั้งแต่เป็นตัวฮาของเรื่องอย่างมิลกี้จนไปถึงคนน่ากลัวลึกลับอย่างอิลูมิ แต่สมาชิกในบ้านล้วนมีสิ่งเดียวกันคือรักคิรัว
นอกจากลักษณะนิสัยแล้วหน้าตาและการแต่งกายก็สำคัญไม่แพ้กัน ตัวละครหญิงถ้าอาจารย์โทงาชิจะออกให้สวยๆก็ทำได้เช่นมาจิที่ผมคิดว่าเป็นตัวละครที่เซ็กซี่มาก มีใฝที่บริเวณใกล้ปาก การแต่งกายที่เหมือนขาสั้นรัดรูปแบบนินจาในท่อนล่างและเสื้อนอกที่เหมือนชุดมิโกะในท่อนบนมันดูเข้ากันและออกมาดูดีมากๆเป็นตัวละครอีกคนที่ผมชอบมากไม่อยากให้ตายในภาคเรื่องวาฬดำเลย อีกคนก็คือชิซุคุที่ออกแนวสาวแว่นสวยน่ารักการแต่งกายที่มิดชิดเสื้อแขนยาวกางเกงขายาวแต่ก็มีฉากเซ็กซี่ให้เห็นเช่นตอนสู้กับคิเมร่าแอนท์ที่โชว์เสื้อยกทรงและกางเกงในพร้อมรอยสักรูปแมงมุมที่หน้าท้องค่อนมาทางเอว ตัวละครคนนี้ก็น่าจะเป็นขวัญใครหลายๆคน ตัวละครชายก็มีคิรัวที่ก็ตามสูตรตัวละครคนชอบเยอะเลยอีกคือผมขาวตาฟ้า
ยังมีตัวละครที่ออกแบบมายอดเยี่ยมอีกหลายคนเลยครับเช่น ราชาเมลเอม ฮิโซกะ คุโรโร่ และอีกมากมาย แต่เดี๋ยวจะยาวเกินแค่นี้ก็ยาวมากๆแล้ว ที่ผมพูดเรื่องการออกแบบตัวละคนยาวมากก็เพราะผมคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดในการเขียนการ์ตูนและเป็นเรื่องที่ HxH ทำได้ดีที่สุดเลย
2.) ฉากต่อสู้ที่สนุก เท่ สร้างสรรค์
ฉากต่อสู้ของ HxH จะวัดกันด้วยเหลี่ยม กลอุบาย ความคิดสร้างสรรค์ของตัวละคร การวางแผนและจังหวะชั่วพริบตา มันจะไม่ใช่วัดกันที่ว่าใครเน็นเยอะกว่าใครฝึกเน็นมานานกว่า ตัวละครที่ประสบการณ์อ่อนกว่าเห็นๆก็สามารถพลิกล็อคได้โดนอาศัยอย่างอื่นแทนเช่นความคิดสร้างสรรค์และการวางแผน ยกตัวอย่างชัดๆก็เช่นกอร์นต่อยหน้าฮิโซกะได้ทั้งที่ประสบการณ์และความสามารถเน็นอ่อนกว่ามากแถมต่อยเป็นชุดหลายหมัดด้วย ฉากต่อสู้ที่ลุ้นและดูสนุกทุกฉากเช่น เฟย์ตันปะทะนางพญา ซิลเวอร์และเซโน่ปะทะคุโรโร่ ประธานเนเทโล่ปะทะราชา และในมังงะอย่างคุโรโร่ปะทะฮิโซกะ และในหลายฉากมันก็ไม่ใช่การต่อสู้แบบจะฆ่ากัน บางฉากมันเป็นแค่เล่นกีฬาแข่งกันแต่ดูรู้สึกสนุกกว่าฉากต่อสู้จริงหลายฉากอีก เช่น ฉากเล่น dodge ball ในภาคกรีดไอแลนด์ที่ผมว่ามันสนุกมาก หรืออย่างฉากกอร์นคิรัวต้องแย่งบอลจากประธานฉากนี้ก็สนุก แสดงให้เห็นว่าความสนุกความลุ้นไม่ต้องมาจากการต่อสู้อย่างเดียว ฉากต่อสู้สไตล์เท่ๆสไตล์ bad ass ที่ชวนให้ขนลุกก็มีเช่นฉากควักหัวใจ
3.) การออกแบบระดับพลังหรือสเกลพลังที่ไม่เวอร์เกินจนเอียนและไม่อ่อนเกินจนน่าเบื่อ
พลังความสามารถเกือบของทุกคนในเรื่องจะสมเหตุสมผลและมีที่ไปที่มา มันมีเหตุผลที่ว่าทำไมในเรื่องถึงไม่มีคนใช้เน็นแปลงเป็นไฟทั้งที่ไฟเป็นพลังทำลายล้างที่ไร้เทียมทานก็เพราะร่างกายของมนุษย์ไม่สามารถทนทานต่อความร้อนของไฟได้ ทำไมคิรัวถึงแปลงเน็นไฟฟ้าได้ก็เพราะคิรัวถูกฝึกมาให้ทนต่อไฟฟ้ามาตั้งแต่เด็ก การออกแบบพลังมันถูกออกแบบมาให้ไม่เวอร์เกินสเกลของมนุษย์ คนที่เก่งที่สุดอย่างราชาเมลเอมที่ต่อให้มีพลังกายและเน็นที่ล้นฟ้าและฉลาดหลักแหลมแค่ไหนแต่ก็เกิดมาได้แค่ไม่กี่เดือนสุดท้ายก็แพ้เหลี่ยมของประธานเนเทโล่ที่อยู่มานานกว่า ส่วนร่างกายและเน็นที่แข็งแกร่งนักหนานั้นสุดท้ายก็แพ้ให้วิทยาการของมนุษย์ที่คิดค้นและพัฒนามานานกว่าร้อยปีทำให้เห็นว่าต่อให้เมลเอมเก่งล้นฟ้าแค่ไหนแต่ก็ยังอยู่ในกฎของมนุษย์อยู่ดี แต่พลังก็ไม่ได้อ่อนจนน่าเบื่อ เป็นการเขียนสเกลพลังที่ไร้ที่ติจริงๆครับ
4.) การเขียนเรื่องที่มีการล้อเลียนกัดจิดและให้ข้อคิด
อย่างในภาคสอบฮันเตอร์ก็มีการแสดงให้เห็นถึงข้อเสียของระบบประชาธิปไตย์ที่เสียงส่วนน้อยมักจะโดนกลบและถ้าหากโดนเมินบ่อยๆก็จะระเบิดออกมากลายเป็นความขัดแย้งและการประท้วง หรืออย่างภาคมดที่ล้อระบบเผด็จการคอมมิวนิสต์แบบเต็มๆอย่างประเทศสาธารณรัฐกอลโต้ที่ทุกอย่างขึ้นอยู่กับผู้นำเพียงคนๆเดียวถ้าหากได้ผู้นำไร้ความสามารถประเทศก็จะล้าหลัง ประชาชนที่ถูกป้อนแต่ข้อมูลที่รัฐบาลอยากให้รู้สุดท้ายกลายเป็นคนโง่โดนคิเมร่าแอนท์หลอกให้มาคัดเลือกซึ่งถ้าไม่ได้พวกกอร์นคิรัวและสมาคมฮันเตอร์ส่วนหนึ่งช่วยเอาไว้ก็ต้องมีนองเลือดแน่นอน หรืออย่างการปิดประเทศอย่างสาธารณรัฐ NGL ที่ทำเหมือนเป็นใช้ชีวิตแบบดั้งเดิม รักธรรมชาติ ไม่รับความช่วยเหลือและเทคโนโลยีจากโลกภายนอก แต่สุดท้ายก็แค่อยากปิดปังเรื่องผลิตยาเสพติด และเพราะการปิดประเทศนี่แหละที่ทำให้ปัญหาคิเมร่าแอนท์มันบานปลายกว่าทั่วโลกจะรู้ถึงปัญหาตัวราชาก็เกิดมาซะแล้ว กลายเป็นปัญหาระหว่างประเทศที่ลามมาถึงสาธารณรัฐกอลโต้ และเพราะแบบนี้ประธานเนเทโล่ถึงต้องสละชีวิตเพื่อโค่นราชา
นอกจากนี้ HxH ยังให้ข้อคิดหลายอย่างเช่น don't judge หรืออย่าตัดสินคนจากภายนอกจากแค่ที่รู้จักแค่ผิวเผินหรือแค่ได้ยินมา ตัวอย่างก็พนักงานเก็บซากศพผู้บุกรุกประจำบ้านโซลดิกซ์ที่ผอมๆทำงานคู่กับซีทรู ดูจากภายนอกครั้งแรกเหมือนคนไม่น่าคบแต่ลึกๆก็เป็นคนใจดีจนสุดท้ายก็บอกใบ้จุด error ของคุราปิก้ากับเลโอลีโอตอนเปิดประตูแห่งการทดสอบ หรือแก๊งค์แมงมุมฟังจากคุราปิก้าจะดูเหมือนกลุ่มคนที่ฆ่าทุกคนที่เห็นหน้าแต่สุดท้ายก็แค่ฆ่าคนที่มาขว้างทางกับคนที่มากวน เคยจับกอร์นกับคิรัวได้แต่ยอมปล่อยโดยดีถ้าหากหมดธุระแล้วไม่ได้ฆ่าทิ้งแบบที่ผมเคยคิด
5.) สุดท้ายคือการดำเนินเรื่องที่น่าติดตามตลอดทั้งเรื่องและการคิดธีมเรื่องที่ไม่ซ้ำกันซักภาค
การดำเนินเรื่องที่น่าติดตามนั้นเป็นผลพวงมาจากข้อดีข้อบนๆเลยครับ องค์ประกอบหลายอย่างมารวมกันทำให้เราอยากติดตามตลอดเช่น อยากติดตามเพราะรอดูคิรัว อยากติดตามเพราะรอดูฉากต่อสู้ของฮิโซกะหรืออยากเห็นบ้านโซลดิกซ์ใช้พลัง อยากติดตามเพราะรอดูแก๊งค์แมงมุมและอยากเห็นอดีตของแก๊งค์นี้ ซึ่งความอยากเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้นเลยถ้าการออกแบบตัวละครมันไม่มีเสน่ห์หรือสเกลพลังมันน่าเบื่อเกิน
การใส่จุดพีคก็สำคัญเช่น การสอบรอบ 3 เว้นช่วงฉากต่อสู้นานเกินสงสัยอาจารย์โทงาชิกลัวคนเบื่อก็เลยใส่ฉากคิรัวควักหัวใจมาซะเลย หรือไม่ต้องพีคแบบฉากควักหัวใจก็ได้ สำหรับบางคนขอแค่ตัวละครที่ชอบได้ออกโรงแค่นี้ก็ถือว่าพีคแล้วเช่น บ้านโซลดิกซ์โชว์ตัว หรือซีนของฮิโซกะ หรือซีนของแก๊งค์แมงมุม ซึ่งก็เป็นผลพวงมาจากการออกแบบตัวละคร จุดพีคชวนขนลุกก็มี จุดพีคชวนน้ำตาแตกก็มีอย่างฉากวาระสุดท้ายของราชากับโคมุกิเป็นฉากการ์ตูนฉากแรกเลยที่ทำให้ผมน้ำตาแตก
นอกจากนี้การคิดธีมเรื่องในแต่ละภาคนั้นคือไม่ซ้ำกันเลย อย่าง
- ภาคสอบฮันเตอร์จะให้อารมณ์การแข่งขันและก็เป็นการแนะนำ world setting ของ HxH ด้วย
- ภาคศึกประลองจะให้ความรู้สึกการต่อแบบ 1v1 เป็นภาคที่เน้นการต่อสู้ดำเนินเรื่องด้วยการต่อสู้และเป็นภาคที่แนะนำให้รู้จักกับเน็น
- ภาคงานประมูลจะเป็นเหมือนกับตำรวจล่าโจร เน้นการไล่ล่ากัน และทำให้เราเห็นถึงเครือข่ายของแก๊งค์มาเฟียมี 10 ผู้เฒ่าเป็นใหญ่สุด มีการติดสินบนเจ้าหน้าที่ มีงานประมูลที้มีเงินไหลเวียนมากที่สุดแสดงให้เห็นถึงความมั่งคั่งของพวกมาเฟีย แต่ต่อให้ใหญ่แค่ไหนเราก็จะเห็นว่ามันเทียบไม่ได้เลยกับบ้านโซลดิกซ์หรือแก๊งค์แมงมุม เป็นภาคที่โชว์ความเก่งของบ้านโซลดิกซ์และแก๊งค์แมงมุม
- ภาคกรีดไอแลนด์ จะให้ฟีลเหมือนอนิเมะต่างโลก พวกตัวเอกเข้ามาในโลกของเกม และก็ถือว่าเป็น training arc ไปด้วย
- ภาคมดจะให้อารมณ์ what if ถ้าหากมีสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งกว่ามนุษย์และกินมนุษย์เป็นอาหารหล่ะจะทำยังไง เป็นภาคที่ล้อเลียนกัดจิกประเทศบางประเทศ โชว์ความโหดร้าย ดิบเถื่อน
- ภาคงานเลือกตั้ง อันนี้จะให้ฟีลเกมการเมือง
- ภาคเรื่อวาฬดำ ผมยังไม่อ่านเพราะคิดว่าจะเก็บไว้รออ่านหรือรอดูทีเดียวเลย แต่จากที่เห็นสปอยคร่าวๆก็น่าจะเป็นเกมการเมืองนั้น
จบแล้วครับ จริๆงคือแค่อยากระบายความตื้นตันใจที่ได้ดูครับ 555+ ถ้าใครที่อ่านตั้งแต่ต้นจนจบก็ขอขอบคุณมากครับ