เรารู้ตัวเองว่าเราไม่สวย หน้าตาไม่น่ารัก ฟรุ้งฟริ้งเหมือนคนอื่น ไม่มีใครมาชอบ ยิ้มก็ไม่ สวย ไปไหนมาไหนก็มีแต่คนมอง เพราะชอบไปไหนคนเดียวด้วย เป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ไม่ค่อยมีเพื่อน แต่ก็ไม่เคยทำอะไรให้ใคร เวลาไปไหนคนเดียว คนอื่นชอบมอง แล้วก็ทำสายตาประมาณว่า อีนี่ไม่มีเพื่อนคบรึไงฟระ!! ก็แหงแหละขี้เหร่ขนาดนี้ ยอมรับว่าชินแล้วนะ กับเรื่องนี้ เพราะเจอมาตั้งแต่ประถม ตอนนี้ก็มัธยมแล้ว ถึงจะชินแต่มันก็แอบนอยด์อยู่ลึกๆแหละ ว่าทำไมเราไม่สวยไม่น่ารักเหมือนคนอื่นเลย ทำไมคนอื่นชอบมองเราเหมือนเราเป็นตัวตลก ทำไมต้องชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนสวยๆทั้งๆที่รู้ว่าเราก็สู้ไม่ได้อยู่แล้ว เราเจอบ่อยจนเราเกลียดสายตาคนมอง ไม่อยากที่จะออกไปเจอใคร เวลาจะชอบใครหน่อยก็นกตลอด ทั้งๆที่ยังไม่ได้จีบเลยด้วยซ้ำ รู้สึกว่าไม่มีใครสนใจเราเลยนอกจากครอบครัว
ถ้าคนที่เคยมองเราด้วยสายตาเหยียดหยามได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ เราก็อยากจะบอกว่า
-คุณกำลังทำให้คนคนนึงเสียความมั่นใจ
-คุณกำลังทำให้คนคนนึงเกลียดการเข้าสังคม
-คุณกำลังทำให้คนคนนึงกลัวการเข้าไปเจอผู้คน
[ระบาย] ไม่สวยนี่มันผิดมากเลยเหรอคะ??
ถ้าคนที่เคยมองเราด้วยสายตาเหยียดหยามได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ เราก็อยากจะบอกว่า
-คุณกำลังทำให้คนคนนึงเสียความมั่นใจ
-คุณกำลังทำให้คนคนนึงเกลียดการเข้าสังคม
-คุณกำลังทำให้คนคนนึงกลัวการเข้าไปเจอผู้คน